26 Шаул тауның бер ягына килгәндә, Давыт үзенең кешеләре белән тауның икенче ягында иде. Давыт Шаулдан качарга ашыкты,+ ләкин Шаул үзенең кешеләре белән, Давытны һәм аның кешеләрен кулга алырга теләп, аларны әкренләп камый башлады.+ 27 Шулчак Шаулга бер хәбәрче килеп: «Тизрәк кайт, филистилеләр җиребезгә һөҗүм итә!» — диде. 28 Шунда Шаул Давытны эзәрлекләүдән туктап,+ филистилеләргә каршы сугышырга китте. Шунлыктан шул урынны «Аерылу кыяташы» дип атадылар.

21 Алар киткәч, Ахимахас белән Йонафан коедан чыктылар да, Давыт янына барып, барысын да сөйләп бирделәр. Алар: «Торыгыз да тизрәк елганы кичегез, чөнки Ахитафил сезгә каршы фәлән-фәлән дип киңәш итте»+,— диделәр. 22 Давыт һәм аның белән булган кешеләр шунда ук Үрдүннең аръягына чыга башладылар. Таң атканчы бөтенесе дә Үрдүнне кичкән иде.