25 Һәм хәзер, и Исраил Аллаһысы Йәһвә, үз хезмәтчеңә — әтием Давытка: „Син минем алдымда йөргән кебек, синең улларың да минем алдымда йөреп, үз юлларын күзәтсәләр генә, Исраил тәхетендә синең токымнарың мәңге утырачак“+,— дип әйткән вәгъдәңне үтә.

Гаскәрләр Иясе Йәһвә моны һичшиксез эшләячәк.

20 «Болай дип әйтә Йәһвә: „Сез көнгә кагылышлы килешүемне һәм төнгә кагылышлы килешүемне бозып, көн белән төннең үз вакытында алмашынуын туктата алсагыз,+ 21 ул чакта гына хезмәтчем Давыт белән төзелгән килешүем бозыла алыр иде,+ һәм аның тәхетендә утырып патша булып идарә итүче улы булмас иде.+ Шулай ук хезмәтчеләрем ле́виле руханилар белән төзелгән килешүем дә бозыла алыр иде.+

27 Гайсә үз юлын дәвам итте, һәм аңа ике сукыр кеше+ иярде. Алар: «Давыт Улы, безгә шәфкатьле бул»,— дип кычкырып барды.

69 Ул үз хезмәтчесе Давытның+ йортында безнең өчен куәтле коткаручы* бирде.+

30 Ул пәйгамбәр булган һәм шуны белгән: Аллаһы ант биреп аның тәхетенә токымнарыннан берәүне утыртырга вәгъдә иткән.+ 31 Шуңа күрә ул, инде алдан белеп, Мәсихнең тереләчәге, аның Кабердә* калдырылмаячагы һәм гәүдәсенең черемәячәге хакында әйткән.+

22 Аны тәхеттән төшергәннән соң, патша итеп Давытны куйды+ һәм аның хакында шаһитлек биреп: „Мин күңелемә хуш килгән кешене,+ Иша́й+ улы Давытны таптым. Ул мин теләгән һәр эшне башкарыр“,— диде. 23 Шуннан соң Аллаһы, үз вәгъдәсен үтәп, Исраилгә Давыт токымыннан* коткаручыны — Гайсәне бирде.+