2 әгәр берәр ир-ат Йәһвәгә нәзер әйтсә+ я берәр нәрсәдән тыелырга* ант итсә,+ ул үз сүзен тотарга тиеш.+ Ул нәрсә эшләргә нәзер әйткән, шуны эшләсен.+

24 Шулай да ул көнне исраиллеләр йончып беткән иде, чөнки Шаул халыкка: «Мин дошманнарымнан үч алганчы һәм кич җиткәнче, икмәк ашамаска ант итегез. Антны бозган һәркем өстенә ләгънәт төшсен»,— дигән иде. Шунлыктан берәү дә авызына икмәк капмады.+