10 «Кемгә әйтим? Кемне кисәтим?

Кем тыңлар?

Аларның колаклары томаланган,* һәм алар игътибар белән тыңлый алмый.+

32 Шунда аның янына бик авыр сөйләшкән чукрак бер кешене китерделәр+ һәм аның өстенә кулларын куеп алуын үтенделәр. 33 Гайсә шул кешене халык төркеменнән читкәрәк алып китте. Шуннан соң аның колакларына үзенең бармакларын тыкты да, төкереп, аның теленә кагылды.+ 34 Аннары күккә карап тирән сулап куйды да: «Еффата́»,— диде. Бу сүз «ачыл» дигәнне аңлата. 35 Шунда теге кешенең колаклары ишетә башлады,+ теле ачылды, һәм ул ачык сөйләшә башлады.

22 Шунда ул бу ике шәкерткә болай диде: «Барыгыз, күргәннәрегезне һәм ишеткәннәрегезне Яхъяга сөйләгез: сукырлар күрә башлый,+ аксаклар йөри, махаулылар тазарына, чукраклар ишетә,+ үлгәннәр терелеп тора, ә ярлыларга яхшы хәбәрне сөйлиләр.+