2 Алар синнән: „Безнең белән нәрсә булыр?“ — дип сораса, аларга әйт: „Йәһвә менә нәрсә ди:

„Үлемгә китерүче авырудан кырылырга тиешлеләр авырудан кырылсын!

Кылычтан кичерелергә тиешлеләр кылычтан һәлак булсын!+

Ачлыктан үләргә тиешлеләр ачлыктан үлсен!

Ә әсирлеккә китәргә тиешлеләр әсирлеккә китсен!“+

4 Һизәкыя́ улы Манашше́ — Яһүд патшасы аркасында һәм аның Иерусалимда кылган эшләре аркасында+ мин аларны җирдәге бар патшалыклар өчен коточкыч нәрсә итәрмен.+

18 „Мин аларны кылыч,+ ачлык һәм үләт белән интектерермен, аларны җирдәге бар патшалыклар өчен коточкыч нәрсә итәрмен.+ Мин аларны халыклар арасына таратырмын, һәм бу халыклар аларны каһәрләр, аларга карап шаккатыр, аларны мәсхәрәгә*+ һәм хурлыкка калдырыр.+