27 Ул шулай ук касәне алды, Аллаһыга рәхмәтләрен белдереп, аны аларга бирде һәм болай диде: «Бөтенегез дә аннан эчегез,+ 28 чөнки бу шәраб күпләрнең+ гөнаһлары кичерелсен өчен түгеләчәк „килешү+ канымны“+ аңлата.+

20 Кичке аштан соң Гайсә шул ук рәвешчә касәне алды һәм болай диде: «Бу касә сезнең хакка түгеләчәк каныма+ нигезләнгән яңа килешүне аңлата.+

25 Кичке аштан соң Гайсә шул ук рәвешчә касәне алып,+ болай дигән: «Бу касә түгеләчәк каныма+ нигезләнгән яңа килешүне+ аңлата. Моны эчкән саен, мине искә алу өчен шулай эшләгез».+

8 Аллаһы, мондый сүзләр әйтеп, үз халкын гаепли: «„Менә,— ди Йәһвә*,— мин Исраи́л йорты һәм Яһүд йорты белән яңа килешү төзиячәк көннәр якынлашып килә. 9 Бу килешү мин аларның ата-бабалары белән аларны Мисырдан җитәкләп чыгарганда төзегән килешүдән аерылып торыр.+ Чөнки алар минем килешүемә тугры булмадылар, һәм мин алар турында башка инде кайгыртмадым“,— дип әйтә Йәһвә».*

10 «Шул көннәрдән соң,— ди Йәһвә*,— мин Исраил йорты белән мондый килешү төзермен: канунымны аларның акылларына салырмын һәм аны йөрәкләренә язып куярмын.+ Мин аларның Аллаһысы булырмын, ә алар минем халкым булыр.+

11 Инде беркем дә үз якынын һәм үз кардәшен: „Йәһвә* турында белем ал!“ — дип өйрәтмәс. Чөнки аларның барысы — кечесеннән алып бөегенә кадәр — мине белер. 12 Мин бит аларның гаделсез эшләренә карата шәфкатьле булырмын һәм гөнаһларын инде искә төшермәм».+