15 Ата-бабаларының Аллаһысы Йәһвә үзенең хәбәрчеләре аша аларны кисәтеп торды, үзенең халкын һәм үзенең яшәү урынын кызганганга, аларны кат-кат кисәтте. 16 Әмма алар Аллаһының хәбәрчеләрен мыскыллады да мыскыллады,+ аның сүзләрен санга сукмады,+ пәйгамбәрләреннән мыскыллап көлде;+ һәм ахыр чиктә, аларның савыгуларына өмете өзелгәч, Йәһвәнең үз халкына ачуы купты.+

33 Башыбызга төрле бәлаләр төшсә дә, син гадел,* чөнки син тугры эш иттең, ә без явызлык кылдык.+

7 И Йәһвә, син гадел,* әмма бүген безнең йөзебезгә оят. Безнең барыбызга да: тугрылыксыз булганыбыз аркасында+ син якын һәм ерак җирләргә тараткан Яһүд һәм Иерусалим халкына — бөтен исраиллеләргә оят.

16 И Йәһвә, син һәрвакыт гаделлек* буенча эш итәсең;+ зинһар, ачуыңны һәм ярсуыңны үз шәһәрең Иерусалимнан, үзеңнең изге тавыңнан читкә бор, чөнки гөнаһларыбыз һәм ата-бабаларыбызның җинаятьләре аркасында Иерусалим һәм синең халкың тирә-якта яшәүчеләр алдында мәсхәрәгә калды.+