21 Аннары Давыт Нобка+ Әхимәли́к рухани янына килде. Давытны күргәч, Әхимәлик куркып китте һәм аңардан: «Нигә син берүзең йөрисең? Ник яныңда кешеләрең юк?»+ — дип сорады. 2 Давыт Әхимәлик руханига болай диде: «Мин патша эше белән йөрим, ул миңа: „Сине нинди йомыш белән җибәргәнемне һәм сиңа нинди күрсәтмәләр биргәнемне берәү дә белергә тиеш түгел“,— диде. Шунлыктан мин кешеләрем белән билгеле бер урында очрашырга сөйләштем. 3 Булса, миңа биш икмәк я бүтән төрле ризык бирче». 4 Әмма рухани Давытка: «Миндә изге икмәктән башка бүтән икмәк юк.+ Кешеләрең хатын-кызлардан тыелган булса,+ мин сиңа аларны бирермен»,— дип җавап бирде. 5 Давыт аңа: «Без моңарчы да сугышка барганда хатын-кызлардан тыелган идек, бу юлы да шулай+,— дип әйтте.— Хәтта гади йөкләмә белән йөргәндә дә кешеләрем тәннәрен изгелектә саклый. Ә бүген аларның тәне бигрәк тә изге!» 6 Шунда рухани аңа изге икмәк бирде,+ чөнки анда багышланган икмәкләрдән башка бүтән икмәк юк иде. (Яңалары белән алмаштырылган көнне алар Йәһвә хозурыннан алынган иде.)