2 «Исраиллеләргә әйт: „Әгәр берәр ир-ат я берәр хатын-кыз Йәһвә алдында нәзи́р*+ булып яшәргә махсус ант бирсә, 3 ул шәраб һәм башка исерткеч эчемлекләр эчүдән тыелсын. Ул шәраб серкәсен дә, башка исерткеч эчемлекләр серкәсен дә авызына алмасын.+ Ул йөземнән ясалган бернинди эчемлек эчмәсен, яңа өлгергән һәм киптерелгән йөзем җимешен ашамасын.

4 Яхъя дөя йоныннан кием киеп һәм билен күн каеш белән буып йөрде,+ ә ризыгы саранча белән кыр балы иде.+

13 Фәрештә исә аңа болай диде: «Курыкма, Зәкәрия, Аллаһы синең үтенечеңне ишетте. Хатының Илисәбәт сиңа ир бала тудырыр, син аңа Яхъя дигән исем кушарсың.+

15 чөнки ул Йәһвә* каршында бөек булыр.+ Ул шәраб тә, бернинди исерткеч эчемлек тә эчмәсен.+ Ул, әле анасының карынында булганда, изге рух белән сугарылыр.+