20 Бер көнне Йодай+ руханиның улы Зәкәриягә Аллаһы рухы иңде. Шунда ул югарырак урынга менеп басты да халыкка болай диде: «Аллаһы менә нәрсә ди: „Ник сез Йәһвәнең әмерләрен бозасыз? Сез уңышлы булмаячаксыз! Сез Йәһвәне калдырганга, ул да сезне калдырачак“».+ 21 Әмма Зәкәриягә каршы яшерен килешү төзеделәр+ һәм, патшаның боерыгы буенча, аны Йәһвә йортының ишегалдында таш атып үтерделәр.+ 22 Шулай итеп Йәһуәш патша, аның атасы Йодайның үзенә күрсәткән тугры мәхәббәтен искә алмыйча, аның улын үтерде. Тегесе җан биргәндә: «Йәһвә моны күреп, сине җавапка тартсын»+,— диде.