20 Ләкин аның андый уе тугач, аңа төшендә Йәһвә* фәрештәсе күренде һәм болай диде: «Йосыф, Давыт улы! Хатының Мәрьямне үз өеңә алып кайтырга курыкма, чөнки аның карынындагы бала изге рухтан.+ 21 Аңардан угыл туачак, һәм син аңа Гайсә*+ дигән исем бир, чөнки ул үз халкын аларның гөнаһларыннан коткарачак».+

30 Шунда фәрештә аңа болай диде: «Курыкма, Мәрьям, чөнки син Аллаһы каршында илтифат казандың. 31 Менә! Син буйга узарсың һәм ир бала табарсың,+ аңа Гайсә дигән исем кушарсың.+