3 Ләкин юлда, инде Дәмәшекъкә якынлашып килгәндә, Шаулны кинәт күктән төшкән яктылык чолгап алды.+ 4 Ул җиргә егылды һәм: «Шаул, Шаул, нигә син мине эзәрлеклисең?» — дигән тавыш ишетте. 5 «Әфәнде, син кем?» — дип сорады Шаул һәм мондый җавап ишетте: «Мин — син эзәрлекли торган+ Гайсә.+ 6 Тор да шәһәргә кер, һәм сиңа нәрсә эшләргә кирәклеге турында әйтелер». 7 Ә Шаулның юлдашлары тавыш-тынсыз басып тордылар, алар тавышны ишетсәләр дә, беркемне дә күрми иделәр.+ 8 Шунда Шаул торып басты. Күзләре ачык булса да, ул бернәрсә дә күрми иде, шуңа күрә аны Дәмәшекъкә җитәкләп алып килделәр.

13 көн уртасында, и патша, мин күктән иңгән яктылык күрдем. Ул кояш яктылыгыннан да яктырак иде һәм мине дә, юлдашларымны да чолгап алды.+ 14 Барыбыз да җиргә егылгач, мин бер тавыш ишеттем. Ул миңа еврей телендә: „Шау́л, Шаул, нигә син мине эзәрлеклисең? Мал үз хуҗасының таягына* тибенгән кебек тибенеп, үзеңә зыян китерәсең“,— диде. 15 „Әфәнде, син кем?“ — дип сорадым мин. Шунда Хуҗам болай диде: „Мин — син эзәрлекли торган Гайсә.