2 Алар синнән: „Безнең белән нәрсә булыр?“ — дип сораса, аларга әйт: „Йәһвә менә нәрсә ди:

„Үлемгә китерүче авырудан кырылырга тиешлеләр авырудан кырылсын!

Кылычтан кичерелергә тиешлеләр кылычтан һәлак булсын!+

Ачлыктан үләргә тиешлеләр ачлыктан үлсен!

Ә әсирлеккә китәргә тиешлеләр әсирлеккә китсен!“+

3 „Мин аларга дүрт бәла* җибәрермен+,— дип әйтә Йәһвә,— үтерү өчен — кылыч, талау-сөйрәү өчен — этләр, ашап бетерү һәм юк итү өчен күкләрдәге кошлар белән җирдәге хайваннарны җибәрермен.+

21 «Шуңа күрә Аллаһы Тәгалә Йәһвә менә нәрсә ди: „Мин Иерусалимдагы кешеләрне һәм хайваннарны һәлак итәр өчен,+ аны дүрт җәзама:+ кылыч, ачлык, явыз кыргый хайван һәм үләткә дучар иткәч,+ шулай булыр.