Зәбур

Дирижер өчен. Давытның мәдхиясе.

14 Акылсыз* үз күңеленнән:

«Йәһвә юк»,— ди.+

Андый кешеләрнең гамәлләре дә бозык, эшләре дә җирәнгеч.

Берсе дә игелек кылмый.+

2 Йәһвә исә, берәрсенең зирәклеге бармы икән, берәрсе Йәһвәне эзлиме икән дип,

Күктән адәм балаларына күз сала.+

3 Аларның һәммәсе юлдан тайпылган,+

Бөтенесе дә бердәй бозык,

Берәү дә игелек кылмый,

Берәү дә.

4 Ник явызлык кылучыларның берсе дә аңламый, ә?

Алар халкымны икмәк ашагандай йота.

Алар Йәһвәне чакырмый.

5 Әмма аларны көчле курку басар,+

Чөнки Йәһвә — тәкъвалар буыны белән.

6 Сез, явызлык кылучылар, гади* кешенең ниятләрен бозарга тырышасыз,

Ләкин аның сыенычы — Йәһвә.+

7 Их, Сионнан Исраилгә котылу килсен иде!+

Йәһвә әсирлектәге халкын кире кайтарганда,

Ягъкуб шатлансын, Исраи́л сөенсен.