Ишагыя
24 Менә, Йәһвә җирдәге һәр яшәүчене һәлак итеп, җирне буш калдыра.+
Ул аның астын өскә китерә*+ һәм анда яшәүчеләрне таратып җибәрә.+
2 Һәркем белән:
Халык һәм рухани,
Хезмәтче һәм хуҗасы,
Хезмәтче хатын һәм хуҗабикәсе,
Сатып алучы һәм сатучы,
Әҗәткә бирүче һәм әҗәткә алучы,
3 Җир тулысынча буш калыр.
Ул тулысынча таланыр,+
Чөнки бу — Йәһвәнең әйткән сүзе.
Уңдырышлы җир кибә, сула бара.
Җирнең күренекле кешеләре хәлсезләнә.
Шунлыктан җирдә халык кимеде,
Бик аз кеше калды.+
8 Шалтыравыкның күңелле тавышы ишетелми.
Типтерүчеләрнең шау-шулары бетте.
Арфаның күңелле тавышы юкка чыкты.+
9 Алар җырлар җырламыйча шәраб эчә,
Эчкән хәмерләренең тәме ачы.
Һәр йорт бикле, анда кереп булмый.
11 Урамнарда шәраб сорап кычкыралар.
Бөтен уен-көлке юкка чыкты.
Җирнең шатлыгы бетте.+
12 Шәһәр хәрабәләр булып калды.
Капкасы җимерекләр өеменә әверелде.+
Йөзем җыелып беткәч, берәм-сәрәм җимешләр калган кебек,+
Халкым да җирдә башка халыклар арасында шулай калыр.
14 Алар аваз салыр,
Шатланып кычкырыр.
Диңгез ягыннан* Йәһвәнең мәһабәтлеген игълан итәр.+
15 Шуңа күрә алар яктылык җирендә* Йәһвәне данлар,+
Диңгез утрауларында Исраи́л Аллаһысы Йәһвәнең исемен данлыклар.+
16 Җирнең чикләреннән без җырлар ишетәбез.
«Гадел* Аллаһыга дан!»+ — дип җырлыйлар.
Ләкин мин әйтәм: «Мин хәлсезләнәм, мин хәлсезләнәм!
Миңа кайгы! Мәкерлеләр мәкерле эш итә,
Мәкерлеләр мәкерлек белән мәкерле эш кыла».+
17 Бу җирдә яшәүче, сине дәһшәт, чокырлар һәм тозаклар көтә.+
Чөнки күктәге суларның капкалары ачылыр,
Җирнең нигезләре селкенер.
19 Җир кисәкләргә ярыла.
Ул селкенә.
Җир бик көчле тетри.+
20 Җир сәрхуш сыман чайкала,
Алачык җилдә селкенгәндәй селкенә.
Җинаяте аның өстендә авыр йөк булып ята,+
Ул егылыр һәм бүтән күтәрелмәс.
21 Ул көнне Йәһвә күкләрдәге гаскәргә
Һәм җирдәге патшаларга игътибар итәр.
Күп көннәрдән соң аларга игътибар итәрләр.