Махалат

Зәбур китабының 53 һәм 88 нче мәдхияләренең башлангыч сүзләрендә очраган бу төшенчә, күрәсең, музыкаль термин булып тора. Ул «хәлсезләнү; авырып китү» дип тәрҗемә ителгән еврей фигыленең тамыры белән бәйле булырга һәм шулай итеп моңсу, сагышлы тонны аңлатырга мөмкин. Шулай булса, бу шул ике авыр, хәсрәт тулы җырның эчтәлегенә туры килә.