Нәзир

«Сайланган», «багышланган», «аерып куелган» дип тәрҗемә ителгән еврей сүзеннән килеп чыккан. Нәзирләрнең ике төркеме булган: үз ихтыяры буенча нәзир булып китүчеләр һәм Аллаһы тарафыннан билгеләнгәннәр. Ир-ат я хатын-кыз Йәһвәгә махсус нәзер әйтеп, билгеле вакыт дәвамында нәзир булып яши алган. Үз ихтыяры буенча нәзер әйткәннәр өч төп нәрсәдән: исерткеч эчемлекләр эчүдән һәм йөземнән ясалган ашамлыктан ашаудан, чәч кыркудан һәм мәеткә кагылудан тыелырга тиеш булган. Аллаһы билгеләгән нәзирләр гомер буе нәзир булып калган һәм Йәһвә алар өчен аерым таләпләр билгеләгән (Сн 6:2—7; Хк 13:5).