Аллаһы Исраил халкын азат итә

ИСРАИЛ халкы инде күп еллар Мисырда яши. Алар күп байлык җыя һәм аларның саны арта. Мисыр белән яңа, Йосыфны белмәгән фиргавен идарә итә башлый. Бу явыз идарәче Исраилнең күп санлы халык булуын күреп, бик курка. Ул аларны үз коллары итә һәм аларның яңа туган малайларын Нил елгасына ташларга куша. Әмма бер әни кеше бу әмердән курыкмыйча, яңа туган малаен саклап кала. Ул аны бер кәрзингә салып, камышлар арасына яшерә. Аны фиргавен кызы таба һәм аңа Муса исеме куша. Шулай итеп, Муса Мисыр фиргавененең сараенда тәрбияләнә.

Мусага 40 яшьләр булганда ул бер исраилле колны Мисыр нәзиреннән яклый. Шуңа күрә аңа ерак җиргә качарга һәм анда яшәргә туры килә. Мусага 80 яшьләр булганда Йәһвә аңа Мисырга кайтып, фиргавен янына барырга һәм Аллаһы халкын азат итүен таләп итәргә куша.

Фиргавен моңа ризалашмый. Аллаһы Мисырга ун җәза бирә. Һәрбер җәза алдыннан Муса фиргавен янына бара һәм аңа җәзадан качарга мөмкинлек бирә, әмма фиргавен үзсүзлеләнеп, Муса белән Аллаһының таләпләрен үтәргә теләми. Ахыр чиктә, унынчы җәза аркасында бу илдәге беренче булып туган һәр ир бала үлә. Йәһвә әмеренә буйсынып, корбанга китергән сарык бәрәненең каны белән ишек яңакларын буяган гаиләләр генә зыян күрми. Аллаһы фәрештәсе бу йортлардагы беренче булып туган ир балаларны үтерми. Шуңа күрә исраиллеләр һәр ел бу могҗизалы коткаруны бәйрәм итә башлый һәм аны Коткарылу бәйрәме дип атый.

Фиргавеннең дә беренче улы үлә. Ул Мусага һәм исраиллеләргә Мисырдан китәргә куша. Халык Мисырдан чыгып китә. Әмма фиргавен аларны җибәргәненә үкенеп, үзенең күп санлы гаскәрләрен һәм сугыш арбаларын ала да, алар артыннан куа китә. Исраиллеләр, Кызыл диңгез ярына барып җиткәч, тозакка эләккәннәр дип уйлый. Әмма Йәһвә диңгезне урталай бүлә һәм халык диңгез төбе буйлап икенче ярга үтә. Алар барганда диңгез сулары ике яктан биек стена булып тора! Мисырлылар алар артыннан куа киткәч, Аллаһы суларны кире урынына кайтара, һәм фиргавен белән аның армиясе батып үлә.

Соңрак, исраиллеләр Синай тавы янында чатырларын куйгач, Йәһвә алар белән килешү төзи. Ул Мусаны арадашчы итеп куллана. Аллаһы тормышның бар якларына диярлек кагылышлы, халыкны яклаучы һәм җитәкләүче законнар бирә. Халык Аллаһы идарәсенә тугры булып яшәсә, Йәһвә алар белән калырга һәм алар аша башкаларны фатихаларга сүз бирә.

Ләкин халыкның күпчелеге Аллаһыга иман итми һәм аны рәнҗетә. Шуңа күрә Йәһвә бу буынны 40 ел буе чүл буйлап йөртә. Аннан соң Муса үзе урынына тәкъва кеше Ешуаны куя. Халык Аллаһы Ибраһимга вәгъдә иткән җиргә керергә әзер.

Тәүраттагы Чыгыш, Левиләр, Саннар, Канун китапларына; Мәдхия 135:10—15; Рәсүлләр 7:17—36 га нигезләнгән.