67 НЧЕ ҖЫР
«Сүзне вәгазьлә»
Бастырылган версия
1. Зур эш безгә Алла кушкан:
Ашыгыч вәгазь эшен тапшырган.
Хезмәт итәргә әзер булыйк,
Юаш калып, Алла Сүзен яклыйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
2. Кайчак туар авырлыклар,
Кешеләр безне кабул итмәсләр.
Бирешмик, уңай караш саклыйк,
Йәһвә ярдәменә гел таяныйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
3. Без бу соңгы вакытларда
Тырышабыз вәгазьләп калырга.
Йәһвә исемен изге итик,
Аның йөкләмәсен үтәп чыгыйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
(Мат. 10:7; 24:14; Рәс. 10:42; 1 Пет. 3:15 дә кара.)