22 „Мине хөрмәт итмисеңме? — дип әйтә Йәһвә,—
Син минем алдымда калтырап торырга тиеш түгелме?
Мин бит комны диңгезгә чик итеп,
Гасырдан-гасырга кагыйдә итеп куйдым, һәм диңгез аны бозмаячак.
Дулкыннары бәрелеп торса да, җиңә алмыйлар.
Үкереп-үкереп торсалар да, үз чикләреннән чыга алмыйлар.+