Искәрмә

c Мәсихче җыелышта вазифалар алырга әзер булыр өчен, ир-ат «сугыш чукмары», ягъни башкаларны кыйнаучы яки аларны сүзләр белән куркытучы, булмаска тиеш. «Күзәтү манарасы» 1990 ел, 1 сентябрь ае санының 25 нче битендә моның турында болай диелә: «Әгәр ир-ат бар җирдә үзен Аллаһыга яраклы итеп тота, ә өйдә җәберләүче икән, ул яраклы түгел» (1 Тимутегә 3:2—​5, 12).