ШИМШОННАН соң Исраилдә хаким һәм пәйгамбәр булып Шамуил хезмәт итә. Исраиллеләр аңа башка халыклар кебек буласыбыз килә, шуңа күрә безнең өстән патша куй диләр. Аларның бу сүзләре Йәһвәне рәнҗетсә дә, ул Шамуилга халык үтенечен үтәргә куша. Аллаһы патша итеп Шаул исемле бер юаш кешене сайлый. Әмма вакыт узу белән Шаул патша тәкәббер булып китә һәм Аллаһыны тыңламый башлый. Йәһвә аны кире кага һәм Шамуилга башка кешене, яшь Давытны, патша итеп билгеләргә куша. Ләкин Давыт патша булып идарә итә башлаганчы, күп еллар уза.

Әле яшүсмер чагында Давыт Шаул армиясендә хезмәт иткән абыйлары янына бара. Дошман ягыннан берәү, Голиаф исемле әзмәвер, Исраил һәм Аллаһы турында мыскыллаучы сүзләр әйтә. Бөтен армия аңардан куркып тора. Давытның бу әзмәвергә ачуы чыга, һәм ул аның сугышырга тәкъдимен кабул итә. Ул үзе белән таш ата торган корал һәм берничә таш алып, бу әзмәвергә каршы чыга. Якынча өч метр биеклектәге Голиаф аңардан көлә башлый, әмма Давыт үзенең Йәһвә Аллаһы исеме белән сугышуын, шуңа күрә бу әзмәвергә караганда яхшырак коралланганын әйтә! Нибары бер таш ярдәмендә Давыт Голиафны үтерә. Шуннан соң ул бу әзмәвернең кылычын алып аның башын чабып өзә. Филистиләр армиясе куркып кача башлый.

Давытның батырлыгы Шаулга башта бик нык тәэсир итә, һәм ул бу яшь кешене үз армиясенең җитәкчесе итеп куя. Әмма ул Давытның уңышларыннан көнләшә. Давыт үз гомерен саклар өчен, качарга мәҗбүр була һәм еллар буе качкын булып яши. Шаул Давытны үтерергә тырышса да, Давыт аңа тугры булып кала, чөнки аны патша итеп Йәһвә билгеләгән икәнен аңлый. Ахыр чиктә, Шаул сугышта һәлак була. Ә Давыт, Йәһвә вәгъдәсе буенча, тиздән патша булып идарә итә башлый.

Давыт Йәһвәгә гыйбадәтханә төзергә тели. Әмма Аллаһы аңа бу эшне аның улы Сөләйман башкарачак ди. Йәһвә Давыт белән гаҗәеп килешү төзи: аның нәселендә бер-берсен алмаштырып баручы патшалар булачак ди. Шушы патшалар нәселеннән Гадәндә вәгъдә ителгән Коткаручы, Нәсел, киләчәк. Бу Аллаһы билгеләгән Мәсих («Майланган Зат») булачак. Ул, Йәһвә вәгъдә иткәнчә, мәңгелек хөкүмәт, яки Патшалык, белән Идарә итүче булачак.

Давыт Аллаһыга барысы өчен рәхмәтле була һәм гыйбадәтханә төзер өчен, күп итеп төзелеш материаллары, алтын һәм көмеш җыя. Ул шулай ук Аллаһы иңдергән күп санлы мәдхияләр яза. «Йәһвәнең рухы минем аша сөйләде, һәм аның сүзе телемдә иде»,— дип әйтә Давыт үз гомеренең азагында (2 Патшалык 23:2).

1, 2 Патшалык; 1 Елъязма китаплары; Ишагыйя 9:7; Маттай 21:9; Лүк 1:32; Яхъя 7:42 гә нигезләнгән.

ХАЛЫК һәм аның патшасы Йәһвәне үз Хакиме дип санап һәм аның законнарына буйсынып яшәсә, тормыш нинди булыр иде? Сөләйман патшаның 40 еллык идарәсе бу сорауга җавап бирә.

Үлеме алдыннан Давыт үз улын Сөләйманны үз урынына патша итеп куя. Бер тапкыр Сөләйман төш күрә, һәм төштә Аллаһы аңа үзеннән теләгәнен сорарга куша. Патша халык белән гадел һәм дөрес идарә итәр өчен акыл белән белем сорый. Аның бу үтенече Аллаһы күңеленә хуш килә, һәм ул аңа акыл белән зирәклек бирә. Йәһвә аңа шулай ук байлык, дан һәм озын гомер вәгъдә итә. Ләкин моның өчен Сөләйманга Аллаһыга тыңлаучан булып калырга кирәк була.

Сөләйман үз акыллылыгы белән дан казана. Бер тапкыр аның янына ике хатын бер сабый малайны алып килә. Һәрберсе аны үз баласы дип атый. Шунда Сөләйман сабыйны урталай чабып, аларга бирергә куша. Беренчесе моңа ризалаша, ә икенчесе сабыйны беренче хатынга бирергә үтенә. Сөләйман сабыйны кызганган хатынның аның әнисе булуын аңлый, һәм бу малайны шул хатынга бирәләр. Моның турында хәбәр бөтен Исраилгә тарала, һәм кешеләр Сөләйманда Аллаһы акылы барлыгын таный.

Сөләйманның иң бөек эше — бу Иерусалимдагы Йәһвә гыйбадәтханәсен төзү. Ул Исраилдә гыйбадәт кылуның үзәге була. Аны багышлаганда, Сөләйман болай дип дога кыла: «Менә! Күкләр, әйе, күкләрнең күге дә сине сыйдыра алмый, бигрәк тә мин төзегән йорт!» (3 Патшалык 8:27).

Сөләйман даны башка илләргә тарала, хәтта Гарәбстан ярымутравындагы Шебага барып җитә. Шебаның патшабикәсе Сөләйман янына, аның данын, байлыгын күрергә һәм акыллылыгын сынарга килә. Ул патшаның акылы һәм байлыгы белән соклана һәм Йәһвәне шундый акыллы патшаны тәхеткә утыртканы өчен данлый. Әйе, Йәһвә фатихасы белән, борынгы Исраил тарихында Сөләйман идарәсе үз муллылыгы һәм тыныч тормышы белән аерылып тора.

Кызганычка каршы, вакыт узу белән Сөләйман Йәһвә акыллылыгы буенча эш итми башлый. Аллаһы әмерен санга сукмыйча, ул күбесе чит илаһларга табынган йөзләгән хатын-кызга өйләнә. Алар патшаны Йәһвәдән ераклашырга күндерә, һәм ул шул илаһларга табына башлый. Йәһвә Сөләйманга патшалыкның зур өлеше аңардан алыначак, ә калган өлеше әтисе Давыт хакына аның гаиләсенә кала, ди. Сөләйман Йәһвәдән читкә китсә дә, Аллаһы Давыт белән төзегән Патшалык турындагы килешүенә тугры кала.

3 Патшалык 1—11 нче бүлекләр; 2 Елъязма 1—9 нчы бүлекләр; Канун 17:17 гә нигезләнгән.

12. Б. э. к. 1117 Шаул патша итеп майлана

13. Б. э. к. 1070 Аллаһы Давытка Патшалык вәгъдә итә

14. Б. э. к. 1037 Сөләйман тәхеткә утыра

15. Б. э. к. 1027 Иерусалимда Аллаһы йорты төзелеп бетә

16. Б. э. к. якынча 1020 Җырларның җыры тәмамлана