Йәшая
8 Йәһва маңа мундақ деди: «Бир йоған тахтайчини елип, униңда мону сөзләрни яз: “Маһер-Шалал-Хаш-Баз”. 2 Буни язмичә ишәшлик гувачилар — Урия роһаний вә Йәбәрәһияниң оғли Зәкәрия тәстиқлисун».
3 Андин мән пәйғәмбәр аялим билән яттим һәм у һамилдар болуп, оғул туғди. Шу вақитта Йәһва Худа маңа ейтти: «Уни Маһер-Шалал-Хаш-Баз дәп, исим қойғин. 4 Чүнки мәзкүр бала: “дада” вә “апа” дейишни билгичә, Дәмәшқниң байлиқлирини вә Самарийәниң олҗилирини Ассур шаһиға әкетиду».
5 Йәһва сөзини давам қилип, маңа йәнә мундақ деди:
6 «Ушбу хәлиқ теч еқиватқан Силоам сулирини
Тәңситмигәнликтин, Резинға вә Ремалияниң
Оғлиға бәк зоқланғини үчүн,
7 Йәһва униңға қарши Ассурниң шаһини униң
Бар қошуни билән әвәтиду. Улар қудрәтлик
Фират дәриясиниң долқунлуқ сулиридәк
Болиду, улар һәммә еқинлирида қинидин
Чиқип, өз қирлирини басиду.
8 У Йәһудияға қуюлуп, уни йепип, боюнғичә
Көтирилиду. Униң қанатлириниң пәрвази
Йериңниң кәңлигигә созулиду, Иммануил!»
9 Хәлиқләр, өчлишиңлар, жирақтики йәрләр,
Диққәт қилиңлар, лекин силәр рәддийә алисиләр!
Җәңгә тәйярлиқ көрүңлар, амма силәр
Уҗуқтурилисиләр! Қураллиниңлар, бирақ
Силәр җәзмән зәрбә таписиләр!
10 Реҗиләрни қуруңлар, лекин улар бузулиду,
Әмирләрни ейтиңлар, лекин улар әмәлгә
Ашмайду! Сәвәви, биз билән һәқ Худа!
11 Мәндә Йәһваниң қадир қоли болуп, У мени мошу хәлиқниң йоли билән жүрмишимни агаһландурди:
12 «Мошу хәлиқ қорқунучлуқ иттипақ дегинини
Силәр ундақ демәңлар вә у әйминиватқан
Нәрсидин силәр қорқуп, титримәңлар!
13 Шуни әстә тутуңларки, пәқәт әскәрләр Сәрдари
Йәһва муқәддәстур! Пәқәт Уни муқәддәсләрчә
Һөрмәтләп, У силәрниң әйминишиңлар болсун
Вә Униң алдидила титрәңлар.
14 У қутлуқ панагаһ болиду, лекин Исраилниң
Иккила өйи үчүн у путликашаң таш болиду.
Йерусалим турғунлири үчүн У
Урулидиған ғарташ, сиртмақ һәм тор болиду.
15 Улардин нурғунлири тейилип жиқилиду һәм
Суниду, улар қапқанларға чүшүп, тутулиду.
16 Гувалиқни бағла вә аянни тамғила һәм
Уни шагиртлиримға қоюп қойғин».
17 Демәкчи, мән үмүтүмни Йәһваға артимән. У йүзини Яқуп өйидин буриди, мән Уни күтимән.
18 Мана, мән һәм Йәһва маңа Исраилға көрсәтмиләр билән бәлгүләрдәк бәргән пәрзәнтлирим. Улар Сион теғида яшиғучи қошунлар Сәрдари Йәһвадин.
19 Әгәр силәргә: «Өлгәнләрни чақирғучилар яки пичирлап сөзләйдиған җодигәрләр билән мәслиһәт қилиңлар»,— десә, у чағда мундақ дәп, җавап қайтуруңлар: «Хәлиқ өз Худайини сориши лазим әмәсму? Тирикләр һәққидә өлүкләрдин сорамду?» 20 Хәлиқ Қанун билән баян қилинған пүтүкләргә мураҗиәт қилиши керәк!
Әгәр улар ушбу Сөздәк сөзлимисә, у чағда уларда йоруқлуқ йоқтур. 21 Һәрким йәрдә җапада вә ачлиқта сәнтүрүлүп жүриду. Ач қелип, явузлишип, улар падишасини һәм пәзаға көз көтирип, Худайини қарғайду. 22 Төвәнгә, йәргә қариса: мана, дәрт-азап, зулмәт, еғир заманлар, һечнәрсиниң йешими йоқ вә һәммәйлән қоюқ қараңғулуқта.