1 Tessalonissensi
3 Alora, quando che noantri no èrino pi boni de soportar, noantri ghemo catà meio star noantri soli a Atena 2 e mandar a valtri Timòteo, nostro fradel e servo de Dio. Lu el proclama le bone notìssie sora Cristo e noantri lo ghemo mandà parché valtri podé restar firmi nela fede e consoladi, 3 cossita che le tribolassion no le ve desanime. Parché valtri savé pròpio ben che noantri ghemo de sofrir queste robe. 4 Quando che noantri èrino con valtri, ve ghemo dito che gavarìssino de sofrir tribolassion e, come che valtri savé, questo l’è quel che l’è drio suceder. 5 L’è par questo che, quando che no ero pi bon de soportar, mi lo go mandà par saver sora la vostra fidelità, parché mi ero preocupà che el Tentador el ve gavesse tentà e che el nostro sforso no’l fusse par gnente. 6 Ma Timòteo l’è pena tornà e el ne ga dato bone notìssie sora la fidelità e el amor de valtri, e el ga dito che valtri ve ricordé sempre de noantri e che volé tanto vederne, cossita come anca noantri volemo vederve. 7 L’è par questo, fradei, che in tute le nostre dificoltà e sofrimento ghemo bio consolo gràssie a valtri e ala fidelità che dimostré. 8 Parché, se valtri resté firmi nel Signor, noantri semo reanimadi. 9 E come che podemo mostrar che semo grati a Dio par valtri e par la granda contentessa che sentimo davanti al nostro Dio? 10 Giorno e note femo forti sùpliche de tuto el cuor par poder véderve fàcia a facia e par darve quel che gavé de bisogno par far pi forte la vostra fede. 11 Adesso, che el pròpio Dio, el nostro Pare, e el nostro Signor Gesù i ne giute a rivar fin a valtri. 12 Ancora, che el Signor ve fae pi grande sempre de pi el amor che gavé intrà de valtri e par tuti, compagno el nostro amor che ghemo par valtri. 13 Cossita lu el farà el vostro cuor firme, sensa colpa e santi davanti del nostro Dio e Pare, nel tempo dela presensa del nostro Signor Gesù con tuti i so santi.