KʼUTUNIK 16
BʼIIX 87 Ven a recibir ánimo
Ri kojqiibʼ kuukʼ ri qatz qachaaqʼ lik kuʼan utz chaqe
«¡Lik kʼut chila alaq ma lik utz yey lik saʼchi ruchomal, echiriʼ e taq ri tikawex kichaqʼ kibʼ e kʼo junam yey xa jun kikʼuʼx kiʼanom!» (SALMO 133:1, AECM).
TEMA
Saʼ uʼanik kojqiibʼ kuukʼ ri qatz qachaaqʼ y saʼ ri utzil chomaliil kaqariqo we kaqaʼano.
1, 2. ¿Saʼ ri lik iil uwach chwa ri Jehová y saʼ ri karaaj rire kaqaʼano?
HAY pocas cosas más importantes para Jehová que cómo tratamos a las personas. Jesús enseñó que debemos amar al prójimo como nos amamos a nosotros mismos (Mat. 22:37-39). Eso incluye ser amables con quienes no adoran a Jehová. Así imitamos a nuestro Padre celestial, quien “hace salir su sol sobre malos y buenos, y envía la lluvia sobre justos e injustos” (Mat. 5:45).
2 Aunque Jehová ama a todas las personas, siente un cariño especial por quienes le obedecen (Juan 14:21). Él quiere que lo imitemos y por eso nos anima a mostrarles a los hermanos “amor intenso” y “tierno cariño” (1 Ped. 4:8; Rom. 12:10). Esa clase de amor y cariño se parece a lo que sentimos por un familiar muy cercano o por un buen amigo.
3. ¿Saʼ ri chirajawaxik kaqakuxtaj puwiʼ ri kʼaxnabʼal kʼuʼxaj?
3 El amor es como una planta, que hay que regar y cuidar para que crezca. El apóstol Pablo les dijo a los cristianos: “Sigan mostrándose amor fraternal” (Heb. 13:1). Jehová quiere que sigamos cultivando el amor por los demás. En este artículo, veremos por qué debemos acercarnos más a los hermanos y cómo podemos seguir haciéndolo.
¿SUʼCHAAK LIK CHIRAJAWAXIK KOJQIIBʼ MÁS KUUKʼ RI QATZ QACHAAQʼ?
4. ¿Saʼ ri kojutoʼo chaʼ na kaqaya ta kan uʼanik ri kubʼiʼij pa Salmo 133:1? (Chila laa ri taq kʼaxwach).
4 (Lea Salmo 133:1). Al igual que el salmista, decimos “qué bueno es y qué gusto da” ser amigos de quienes aman a Jehová. Pero existe el peligro de dar por sentada la belleza de la unidad del pueblo de Jehová. Podría pasarnos como a una persona que ve un árbol grande e imponente todos los días pero que con el paso del tiempo se acostumbra y deja de parecerle impresionante. Teniendo en cuenta que vemos a los hermanos a menudo, tal vez varias veces a la semana, ¿qué puede ayudarnos a seguir valorándolos como el primer día? Dedicar tiempo a pensar en por qué cada uno de ellos es valioso para nosotros y para la congregación.
Nunca demos por sentada la belleza de la unidad del pueblo de Jehová. (Vea el párrafo 4).
5. ¿Saʼ kuʼan chike ri jujun taq chik ri kʼaxnabʼal kʼuʼxaj kaqakʼutubʼeej ri Testigos re Jehová?
5 Cuando van por primera vez a una de nuestras reuniones, a algunos les impresiona muchísimo ver el amor que nos demostramos, y se convencen de que esta tiene que ser la verdad. Jesús dijo: “De este modo todos sabrán que ustedes son mis discípulos: si se tienen amor unos a otros” (Juan 13:35). Veamos la experiencia de Chaithra, una estudiante universitaria que empezó a tomar clases de la Biblia. Ella aceptó la invitación para asistir a una asamblea regional, y después del primer día le dijo a la hermana que le enseñaba la Biblia: “Mis padres nunca me han dado un abrazo. ¡Pero en el primer día de tu asamblea recibí 52 abrazos! Esta familia espiritual me ha hecho sentir el amor de Jehová. Quiero formar parte de ella”. Chaithra siguió estudiando y se bautizó en el 2024. En efecto, cuando los nuevos ven nuestras buenas obras, lo que incluye el amor que nos demostramos, muchas veces se sienten impulsados a servir a Jehová (Mat. 5:16).
6. ¿Saʼ uʼanik kojutoʼbʼeej ri kojqiibʼ más kuukʼ ri qatz qachaaqʼ?
6 Acercarnos más a los hermanos también es una protección. Pablo les dijo a los cristianos: “Sigan animándose unos a otros cada día [...] para que el poder engañoso del pecado no endurezca a ninguno de ustedes” (Heb. 3:13). Si llegáramos a debilitarnos y a sentir que empezamos a desviarnos del camino correcto, Jehová puede usar a un hermano para ayudarnos (Sal. 73:2, 17, 23). ¡Qué bueno es para nosotros contar con este apoyo!
7. ¿Saʼ uʼanik kukʼam kiibʼ ri kʼaxnabʼal kʼuʼxaj ruukʼ ri kaqaʼan xa jun qakʼuʼx? (Colosenses 3:13, 14).
7 Formamos parte de un grupo de personas que ponen todo su empeño en mostrarse amor, y por eso disfrutamos de muchas bendiciones (1 Juan 4:11). Por ejemplo, el amor nos motiva a seguir soportándonos unos a otros, y eso hace que entre nosotros haya verdadera unidad (Efes. 4:2-6; lea Colosenses 3:13, 14). Así que en nuestras reuniones experimentamos un ambiente maravilloso, que no se ve en ningún otro grupo del mundo.
CHAQALOQʼNIMAJ QAQʼIIJ CHIQAWACH
8. ¿Saʼ uʼanik kojutoʼ ri Jehová chaʼ kaqaʼan xa jun qakʼuʼx?
8 La unidad de la hermandad mundial es un milagro que Jehová hace posible a pesar de nuestras imperfecciones (1 Cor. 12:25). La Biblia dice: “Dios mismo les está enseñando a amarse unos a otros” (1 Tes. 4:9). ¿Cómo lo hace? Mediante su Palabra nos dice exactamente lo que tenemos que hacer para acercarnos más unos a otros. Y nosotros dejamos que Jehová nos enseñe estudiando con atención lo que nos dice y poniéndolo en práctica (Heb. 4:12; Sant. 1:25). Eso es justo lo que los testigos de Jehová nos esforzamos por hacer.
9. ¿Saʼ kukʼut chaqe ri kubʼiʼij pa Romanos 12:9-13 puwiʼ ri kaqaloqʼnimaj qaqʼiij chiqawach?
9 ¿Cómo puede ayudarnos la Palabra de Dios a acercarnos más a los hermanos? Veamos lo que dijo Pablo en Romanos 12:9-13 (léalo). Centrémonos en la frase “Tomen la iniciativa de honrarse unos a otros”. ¿Y eso qué significa? Que debemos buscar oportunidades de mostrar tierno cariño de diferentes maneras, como por ejemplo siendo perdonadores, hospitalarios y generosos (Efes. 4:32). No hay que esperar a que sean los demás quienes se acerquen a nosotros. Demos nosotros el primer paso, y así veremos cómo se cumplen estas palabras de Jesús: “Hay más felicidad en dar que en recibir” (Hech. 20:35).
10. ¿Saʼ uʼanik kojuʼan sakʼaj che qiibʼ echiriʼ kaqaloqʼnimaj qaqʼiij chiqawach? (Chila laa ri kʼaxwach).
10 Fijémonos en un detalle interesante. Justo después de decir que debemos tomar la iniciativa de honrarnos unos a otros, Pablo dijo: “Sean trabajadores, no holgazanes”. Alguien trabajador es entusiasta, y cuando recibe una tarea la realiza con diligencia. Proverbios 3:27, 28 nos aconseja: “No dejes de hacerles el bien a quienes debes hacérselo si está a tu alcance ayudarlos”. Así que, si vemos que alguien necesita ayuda, hagamos todo lo que esté en nuestras manos para dársela. No lo dejemos para después, ni demos por sentado que otra persona se encargará de ayudarlo (1 Juan 3:17, 18).
Debemos tomar la iniciativa de ayudar a los hermanos que lo necesiten. (Vea el párrafo 10).
11. ¿Saʼ ri kojutoʼo chaʼ kojqiibʼ más kuukʼ ri qatz qachaaqʼ?
11 Otra manera de mostrarles honra a los demás es perdonándolos sin demora cuando nos ofenden. Efesios 4:26 dice: “No dejen que se ponga el sol estando todavía enojados”. ¿Por qué no? Para no darle “ninguna oportunidad al Diablo”, como menciona el versículo 27. En su Palabra, Jehová nos dice una y otra vez que debemos perdonar a los demás. Colosenses 3:13 nos aconseja: “Sigan [...] perdonándose con generosidad”. Pasar por alto los errores y las ofensas de los hermanos es una de las mejores maneras de acercarnos más a ellos. Así contribuimos a “mantener la unidad del espíritu mediante el vínculo de la paz” (Efes. 4:3). En pocas palabras, sin perdón no puede haber unidad ni paz.
12. ¿Saʼ uʼanik kojutoʼ ri Jehová chaʼ kaqakuy kimak ri jujun taq chik?
12 Claro, puede ser difícil perdonar a alguien que nos ha hecho daño. Pero lo podemos lograr con la ayuda del espíritu de Dios. Después de animarnos a mostrarnos tierno cariño y ser trabajadores, la Biblia sigue diciendo: “Que el espíritu los llene de fervor”. En otras palabras, “debido a la influencia del ‘espíritu’” santo, un cristiano puede “estar rebosante de entusiasmo” para hacer lo correcto, lo que incluye mostrar tierno cariño y perdonar con generosidad (vea la segunda nota de estudio de Romanos 12:11). Por eso le rogamos a Jehová que nos dé su ayuda (Luc. 11:13).
«KʼOLA ALAQ CHI UTZIL CHOMAL Y MAJACH PA ALAQ»
13. ¿Saʼ nawi ri kuʼano ke kaqajach qapa?
13 Las congregaciones están compuestas por “toda clase de personas” (1 Tim. 2:3, 4). Como tenemos antecedentes distintos, es normal que tomemos decisiones diferentes sobre asuntos como el arreglo personal, los tratamientos médicos y el entretenimiento. Si no tenemos cuidado, esas diferencias podrían dividirnos (Rom. 14:4; 1 Cor. 1:10). Pero Dios nos ha enseñado a amarnos unos a otros, y por eso no afirmamos que nuestras decisiones son mejores que las de los demás (Filip. 2:3).
14. ¿Saʼ nawiʼ kaqaʼan qachuqʼabʼ che, y suʼchaak?
14 Otra cosa que podemos hacer para que no haya divisiones en la congregación es esforzarnos siempre por animar y reconfortar a los demás (1 Tes. 5:11). En tiempos recientes, han vuelto a Jehová muchas personas que estaban inactivas o que habían sido sacadas de la congregación. Nosotros las recibimos con los brazos abiertos (2 Cor. 2:8). Una hermana que volvió a un Salón del Reino después de 10 años de estar inactiva cuenta: “Todo el mundo venía a darme la mano con una sonrisa en la cara” (Hech. 3:19). ¿Qué efecto tuvieron en ella esas sencillas muestras de cariño? Ella dice: “Sentí que la mano de Jehová me estaba guiando de regreso a la felicidad”. Cuando nos esforzamos por ser una fuente de ánimo, Jesús puede usarnos para dar alivio a quienes “están sobrecargados” (Mat. 11:28, 29).
15. ¿Saʼ chirajawaxik kaqaʼano chaʼ kaqaʼan xa jun qakʼuʼx? (Chila laa ri kʼaxwach).
15 También podemos promover la unidad con lo que decimos. Job 12:11 dice: “¿Acaso el oído no prueba las palabras como la lengua saborea la comida?”. Un buen cocinero siempre prueba la comida antes de servirla para asegurarse de que esté deliciosa. De la misma manera, antes de hablar tenemos que pensar con cuidado qué vamos a decir para asegurarnos de que nuestras palabras reconforten, edifiquen y beneficien a quienes nos escuchan (Sal. 141:3; Efes. 4:29).
Antes de hablar piense con cuidado qué va a decir. (Vea el párrafo 15).
16. ¿China taq lik chirajawaxik kakichʼaʼtebʼeej chomilaj chʼaʼteem chaʼ kakinimarisaj kikʼuʼx ri jujun taq chik?
16 En especial los varones casados, los padres y las madres deben esforzarse por hablar de una manera animadora (Col. 3:19, 21; Tito 2:4). Los ancianos también son una fuente de ánimo y consuelo para las ovejitas de Jehová (Is. 32:1, 2; Gál. 6:1). Un proverbio nos recuerda: “¡Y qué buena es la palabra dicha en el momento oportuno!” (Prov. 15:23).
KʼAX CHAQANAʼ QIIBʼ Y CHAQAKʼUTUBʼEEJ RUUKʼ TAQ RI UTZ KAQAʼANO Y MERO PAQATZIJ WI
17. ¿Saʼ chirajawaxik kaqaʼano, chaʼ ri kʼaxnabʼal qakʼuʼx kaqanaʼ ruma ri qatz qachaaqʼ mero pa qatzij wi?
17 El apóstol Juan dijo: “No amemos de palabra ni de labios para afuera, sino con hechos y de verdad” (1 Juan 3:18). ¿Qué podemos hacer para que nuestro amor sea así de sincero? Pues, cuanto más tiempo pasemos con nuestros hermanos, más nos acercaremos y más fuerte será nuestro amor. Busquemos momentos para estar con ellos en las reuniones y en la predicación. Además, saquemos tiempo para visitarlos. Si lo hacemos, podrá decirse de nosotros: “Dios mismo les está enseñando a amarse unos a otros” (1 Tes. 4:9). Veremos de primera mano “qué bueno es y qué gusto da que los hermanos vivan juntos en unidad” (Sal. 133:1).
BʼIIX 90 Animémonos unos a otros