Մենք օգնության համար չպետք է դիմենք մարդկային տրամաբանություններին։ Եթե Աստծու օրենքներն արհամարհող մարդկանց տեսանկյունից նայենք հարցերին, գուցե սկսենք անտեսել Եհովային և նրա չափանիշները (1 Կորնթ. 3։19)։ «Այս աշխարհի իմաստությունը» հաճախ մարդկանց մղում է բավարարել իրենց մարմնական ցանկությունները։ Պերգամոնում և Թյուատիրում ապրող որոշ քրիստոնյաներ որդեգրել էին կռապաշտության և անբարոյության վերաբերյալ այդ քաղաքներում տարածված տեսակետները։ Հիսուսը խիստ խորհուրդ տվեց այդ ժողովներին, քանի որ նրանք հանդուրժում էին սեռական անբարոյությունը (Հայտն. 2։14, 20)։ Այսօր մեր շրջապատի մարդիկ ճնշում են մեզ վրա, որ ընդունենք նրանց սխալ տեսակետները։ Մեր ընտանիքի անդամներն ու ծանոթները գուցե փորձեն ազդել մեր զգացմունքների վրա և համոզեն մեզ փոխզիջումների գնալ։ Օրինակ՝ նրանք թերևս պնդեն, որ բարոյապես մաքուր մնալը այդքան էլ կարևոր չէ, և որ Աստվածաշնչի բարոյական չափանիշները հնացած են։ Երբեմն մեզ գուցե թվա, թե Եհովայի տված առաջնորդությունը այնքան էլ հստակ չէ։ Հնարավոր է՝ նույնիսկ գայթակղություն առաջանա «գրվածից այն կողմ անցնելու» (1 Կորնթ. 4։6)։ w23.07, էջ 16, պրբ. 10-11

Մարիամը՝ Հիսուսի մայրը, զորանալու կարիք ուներ։ Նա դեռ ամուսնացած չէր, բայց պետք է հղիանար։ Նա երեխաներ մեծացնելու փորձ չուներ, բայց պետք է հոգ տաներ մի երեխայի մասին, որը ապագայում դառնալու էր Մեսիան։ Բացի այդ՝ Մարիամի համար դժվար էր լինելու իր նշանածին՝ Հովսեփին, ասել, որ թեև ոչ ոքի հետ սեռական հարաբերություն չի ունեցել, բայց հղի է (Ղուկ. 1։26-33)։ Ինչպե՞ս Մարիամը ուժ գտավ։ Նա դիմեց ուրիշների օգնությանը։ Օրինակ՝ նա խնդրեց Գաբրիել հրեշտակին, որ հավելյալ մանրամասներ հայտնի իր հանձնարարության հետ կապված (Ղուկ. 1։34)։ Դրանից կարճ ժամանակ անց նա ուղևորվեց դեպի Հուդայի «լեռնային շրջաններ»՝ այցելելու իր բարեկամուհուն՝ Եղիսաբեթին։ Եղիսաբեթը գովեց Մարիամին և Եհովայից ներշնչված՝ մի քաջալերական մարգարեություն հայտնեց նրա՝ դեռ չծնված որդու վերաբերյալ (Ղուկ. 1։39-45)։ Մարիամն ասաց, որ Եհովան «գործել է իր զորեղ բազկով» (Ղուկ. 1։46-51)։ Եհովան Գաբրիել հրեշտակի ու Եղիսաբեթի միջոցով զորացրեց Մարիամին։ w23.10, էջ 14-15, պրբ. 10-12

Քրիստոսի աշակերտներից միայն սահմանափակ թվով մարդիկ են օծվել սուրբ ոգով, և նրանք հատուկ փոխհարաբերություններ են վայելում Եհովայի հետ։ Այս 144 000 անհատները Հիսուսի հետ երկնքում ծառայելու են որպես քահանաներ (Հայտն. 14։1)։ Խորանի Սրբությունը խորհրդանշում է երկրի վրա որպես Աստծու որդիներ ոգուց ծնված լինելու նրանց կարգավիճակը (Հռոմ. 8։15-17)։ Խորանի Սրբությունների Սրբությունը խորհրդանշում է երկինքը՝ Եհովայի բնակության վայրը։ «Վարագույրը», որը Սրբությունը բաժանում է Սրբությունների Սրբությունից, ներկայացնում է Հիսուսի մարդկային մարմինը։ Այն խոչընդոտ էր հանդիսանում, որ նա մտներ երկինք՝ որպես հոգևոր տաճարի մեծ Քահանայապետ։ Իր մարդկային մարմինը մարդկության համար զոհաբերելով՝ Հիսուսը բոլոր օծյալ քրիստոնյաների համար բացեց երկնային կյանքի ճանապարհը։ Այդ երկնային պարգևը ստանալու համար նրանք նույնպես պետք է թողնեն իրենց ֆիզիկական մարմինները (Եբր. 10։19, 20; 1 Կորնթ. 15։50)։ w23.10, էջ 28, պրբ. 13