গীত নং ১৬০
‘সু-খবৰ আহিল’!
(লূক ২:১০)
১. প্ৰ-শং-সা প-ৰম-জ-নাৰ—
সু-খ-বৰ আ-হিল—
পু-ত্ৰৰ জ-ন্ম হʼল বে-থেল-হে-মত।
আ-নিল তেওঁ আ-শা,
উ-দ্ধাৰ-ক-ৰ্তা জ-ন্মিল!
(কোৰাচ)
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
আ-ন-ন্দ ক-ৰা—
হʼল প্ৰ-শং-সা যাঃৰ!
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
প্ৰ-চাৰ ক-ৰি যাওঁ।
যী-চুৰ জ-ন্ম হʼল—
তেওঁ পথ, স-ত্য, জী-ৱন।
২. শা-ন্তিৰ ৰা-জ্য আ-হি-ব,
ধা-ৰ্মিক হʼ-ব লোক।
যী-চু-ৱে হʼল জী-ৱ-নৰ আ-শা।
স-ত্যৰ হʼ-ব জয়,
তেওঁৰ ৰা-জ্য ন-হয় ক্ষয়।
(কোৰাচ)
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
আ-ন-ন্দ ক-ৰা—
হʼল প্ৰ-শং-সা যাঃৰ!
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
প্ৰ-চাৰ ক-ৰি যাওঁ।
যী-চুৰ জ-ন্ম হʼল—
তেওঁ পথ, স-ত্য, জী-ৱন।
(কোৰাচ)
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
আ-ন-ন্দ ক-ৰা—
হʼল প্ৰ-শং-সা যাঃৰ!
খ-বৰ, সু-খ-বৰ—
প্ৰ-চাৰ ক-ৰি যাওঁ।
যী-চুৰ জ-ন্ম হʼল—
তেওঁ পথ, স-ত্য, জী-ৱন।
(মথি ২৪:১৪; যোহ. ৮:১২; ১৪:৬; যিচ. ৩২:১; ৬১:২ পদবোৰো চাওক।)