Охуҹуларымыз сорушур
Аллаһ әзаблара нә үчүн јол верир?
ИНСАНЛАРЫН әзабларынын сәбәбкары Аллаһ дејил. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Мәҝәр Аллаһ пислик едәрми?» (Әјјуб 34:10). Бәс онда әзабларын әсас сәбәбкары кимдир?
Иса Шејтаны «бу дүнјанын рәиси» адландырды (Јәһја 14:30). Әлбәттә, Јеһова Каинатын Һөкмдарыдыр вә бу мөвгејиндән һеч вахт имтина етмәз. Лакин Аллаһ мүвәггәти олараг бәшәријјәтин бөјүк һиссәси үзәриндә Шејтанын рәһбәрлик етмәсинә јол вериб (1 Јәһја 5:19).
Шејтан неҹә рәһбәр олду? Инсанларла илк үнсијјәтиндән етибарән о, гатил вә јаланчы олмушдур. О, вар гүввәси илә инсан ҹәмијјәтини һәртәрәфли дағытмаға чалышыр. Иса ону бу сөзләрлә мүһакимә етмишди: «О, башланғыҹдан инсан гатили иди вә һәгигәтә бағлы галмады; чүнки онда һәгигәт јохдур. Јалан сөјләдији заман, өзүндән сөјләр; чүнки о, јаланчыдыр вә јаланын атасыдыр» (Јәһја 8:44). Иса һәм дә демишди ки, ону өлдүрмәк истәјәнләр бу илк гатилин өвладлары иди. Онлар Иблис кими давранмагла өзләрини онун өвладлары етдиләр. Ел арасында дејилдији кими, «оғул атаја бәнзәр».
Шејтан һәлә дә инсанларын үрәјинә ҹанилик тохуму сәпир. Мәсәлән, Һавај Университетинин (АБШ) әмәкдар профессору Рудолф Раммелин һесабламаларына ҝөрә, 1900-ҹү илдән 1987-ҹи иләдәк мүхтәлиф дөвләтләр сијаси чеврилишләр, сојгырымлар вә ја зоракылыг нәтиҹәсиндә 169 198 000 динҹ сакинин һәјатына баис олмушдур. Һәлә һәмин дөврдә дөјүшләрдә һәлак олан он милјонларла инсан бу сијаһыја дахил едилмәјиб.
Әзабларын сәбәбкары Аллаһ дејилсә, бәс нә үчүн онлара јол верир? Чүнки гәдим заманларда һәр бир шүурлу варлыға аидијјәти олан вә һәлә дә һәллини ҝөзләјән мәнәви дәјәрләрлә бағлы суаллар галдырылмышдыр. Ҝәлин онлардан јалныз биринә нәзәр салаг.
Бәшәр тарихинин башланғыҹында Адәм вә Һәвва Шејтанын тәрәфини тутдулар. Онлар Аллаһын рәһбәрлијини рәдд етдиләр вә өзләри өзләрини идарә етмәји сечдиләр, бу исә әслиндә онлары Иблисин идарә етмәси демәк иди (Јарадылыш 3:1-6; Вәһј 12:9).
Јеһованын әдаләти бу мәсәләнин һәлли үчүн вахт верилмәсини тәләб едирди. Тарих нәји сүбут етди? Шејтанын тәсири алтында олан инсан рәһбәрлији бәшәријјәтә изтираблардан башга һеч нә ҝәтирмәди. Доғрудан да, бүтүн бунлары нәзәрә аланда ҝөрүрүк ки, Аллаһын вахт вермәси инсанларын хејринә олду. Һансы мәнада? Фактлары арашдыранлар вә онлары гәбул едәнләр Аллаһын рәһбәрлији алтында јашамаг истәдикләрини ҝөстәрмәк имканына маликдирләр. Аллаһын тәләбләрини өјрәнәнләрин вә онлара мүвафиг јашајанларын әбәди һәјаты мирас алмаг үмидләри вар (Јәһја 17:3; 1 Јәһја 2:17).
Дүздүр, бу ҝүн Шејтан дүнјаны гәддарҹасына идарә едир. Лакин онун вахтына аз галыб. Тезликлә Јеһова Оғлунун васитәсилә ‘иблисин әмәлләрини пуч едәҹәк’ (1 Јәһја 3:8). Аллаһын ҝөстәриши илә Иса сыныг гәлбләрә шәфа верәҹәк вә пуч едилмиш һәјатлары бәрпа едәҹәк. О, дүнја јаранандан бу јана изтираб чәкмиш вә өлмүш милјардларла инсанлары һәјата гајтараҹаг (Јәһја 11:25).
Исанын дирилмәси Аллаһын Иблисин әмәлләри үзәриндә гәләбәсинин бир нүмунәсидир. Бу, Аллаһын рәһбәрлијини сечән инсанлары ҝәләҹәкдә нә ҝөзләдијини ҝөстәрир (Һәвариләрин ишләри 17:31). Мүгәддәс Китаб һәмин вахты тәсәввүрүмүздә ҹанландырмаға көмәк етмәк үчүн белә тәсәлливериҹи сөзләр дејир: «Аллаһын Өзү онларла [инсанларла] олаҹагдыр. Аллаһ онларын ҝөзләриндән бүтүн јашлары силәҹәкдир. Артыг өлүм мөвҹуд олмајаҹаг; артыг нә кәдәр, нә фәрјад, нә дә ағры олаҹагдыр, чүнки әввәлки шејләр кечиб ҝетди» (Вәһј 21:3, 4).