Нәјә ҝөрә бир чох инсанлар имана малик дејилләр?
Иман Аллаһын руһунун сәмәрәсидир вә Аллаһ өз руһуну, ону әлдә етмәк истәјәнләрә мәмнунијјәтлә верир (Галат. 5:22, ЈД; Лука 11:13). Буна ҝөрә дә иманы олмајан инсанлар руһу ја диләмир, ја ону пис мәгсәдләри үчүн диләјир, ја да руһун һәјатларына тә’сир етмәсинә мүгавимәт ҝөстәрирләр. Буна исә чох шеј тә’сир едир:
Мүгәддәс Китаб биликләринә кифајәт гәдәр јијәләнмәмәк. Мүгәддәс Китаб, Аллаһ тәрәфиндән илһамландығы үчүн, Аллаһын руһунун бәһрәсидир (2 Тим. 3:16, 17; 2 Сам. 23:2). Ону өјрәнмәдән һәгиги иманы инкишаф етдирмәк мүмкүн дејил. Килсә үзвләри Мүгәддәс Китаба малик олсалар да, әҝәр онлара Аллаһын Кәламыны дејил, инсан идејаларыны өјрәдирләрсә, онларын Аллаһа вә Онун нијјәтләринә әсл иманы олмајаҹагдыр. Һәјати проблемләри һәлл едән заман, онларда даһа чох өзләринин вә башга адамларын идејаларына ҝүвәнмәк мејли олаҹаг. (Матта 15:3-9 ајәләри илә мүгајисә ет.)
Динлә әлагәдар јаранан үмидсизлик. Бир чохларыны, Аллаһын Кәламыны өјрәтдикләрини сөјләјән, орада јазыланлара әсасән јашамајан христиан килсәләринин ријакарлығы үмидсизлијә салыб. Диҝәрләри исә һәр һансы гејри-христиан динләринин тәрәфдары олмуш, лакин һәмин динләрин пис бәһрәләрини ҝөрүб, иманларынын һәјатдакы проблемләрин өһдәсиндән ҝәлмәкдә онлара һәгигәтән дә көмәк етмәдијинә әмин олмушлар. Һәгиги Аллаһ һаггында дәгиг биликләр әлдә етмәдән, бу ҹүр адамлар динлә әлагәли олан һәр шејдән үз чевирирләр. (Ромалылара 3:3, 4; Матта 7:21-23 ајәләри илә мүгајисә ет.)
Аллаһын писликләрә јол вермәсинин сәбәбини анламамаг. Инсанларын әксәријјәти Аллаһын писликләрә јол вермәсинин сәбәбини анламырлар, буна ҝөрә дә баш верән һәр бир писликдә Ону ҝүнаһландырырлар. Онлар дәрк етмирләр ки, инсанын пислијә олан мејли Аллаһын ирадәсинә әсасән дејил, Адәмин ҝүнаһы уҹбатындандыр (Ром. 5:12). Онлар, еһтимал ки, Шејтан Иблисин мөвҹудлуғу вә дүнјада баш верән ишләрә тә’сири барәдә билмирләр, буна ҝөрә дә Шејтанын төрәтдији пис әмәлләри Аллаһа аид едирләр (1 Јәһ. 5:19; Вәһј 12:12). Һәтта бүтүн бунлар барәдә мүәјјән биликләри олса да, онлара елә ҝәлә биләр ки, Аллаһ ҝеҹикир. Чүнки онлар һөкмранлыға даир мүбаһисәли суалы ајдын тәсәввүр етмир вә анламырлар ки, Аллаһын бу ҝүнә кими олан сәбри, онларын лајиг олмадыглары хиласа имкан верир (Ром. 2:4; 2 Пет. 3:9). Онлар, һәмчинин Аллаһын ганунсузлуг едәнләрин һамысыны бирдәфәлик мәһв етмәк үчүн вахт тә’јин етдијини дә там тәрздә анламырлар (Вәһј 22:10-12; 11:18; Һабак. 2:3).
Ҹисмани еһтирасларын вә нөгтеји-нәзәрләрин үстүнлүк тәшкил етдији һәјат. Үмуми ҝөтүрдүкдә, һәјатда иманлары әсл мә’на дашымајан инсанлар, башга мәгсәдләр ҝүдүрләр. Бә’зиләри Мүгәддәс Китаба инандыгларыны сөјләјирләр, лакин онлар, еһтимал ки, бу китабы һеч заман тәдгиг етмәмиш вә орада нә јазылдығынын, нәјә ҝөрә јазылдығынын вә онлары һәјатда неҹә тәтбиг етмәјин үзәриндә дүшүнмәмишләр. (1 Тарихләр 28:9 ајәси илә мүгајисә ет.) Башгалары исә малик олдуглары иманы горумамыш, јанлыш еһтираслара онларын үрәкләринә һаким олмасына имкан вермиш, бунунла да Аллаһдан вә Онун јолларындан узаглашмышлар (Ибр. 3:12).