Фәсил 41

Ихтилаф мәркәзиндә

ФӘРИСЕЈ Шимонун евиндәки гонаглыгдан бир аз сонра Иса икинҹи дәфә Галилеја бөлҝәсинә јола дүшүр. Өтән сәфәр ону илк 4 шаҝирди Петер, Андреас, Јагуб вә Јәһја мүшајиәт едирди, инди исә 12 һәвариси вә бир нечә гадын да онунла ҝедир. Гадынларын арасында Мәҹдәлли адланан Мәрјәм, Сузанна вә падшаһ Һиродун мәмурларындан биринин арвады Јоһанна вардыр.

Исанын фәалијјәти вүсәт алдыгҹа онун барәсиндә сөз-сөһбәт дә чохалыр. Онун јанына ҹинә тутулмуш, кор вә лал бир адамы ҝәтирирләр. Иса ҹини ондан говур, онун дили вә ҝөзләри ачылыр. Ҹамаат буна һејран галыб дејир: «Бәлкә Давуд Оғлу елә будур?»

Исанын галдығы евә о гәдәр адам топлашыр ки, нә о, нә дә шаҝирдләри јемәк јемәјә белә маҹал тапмырлар. Исанын «Давуд Оғлу» олдуғуну һесаб едәнләрдән башга бураја Јерусәлимдән ону ҝөздән салмаг истәјән мирзәләр вә фәрисејләр ҝәлибләр. Иса илә бағлы сөз-сөһбәти ешидән доғмалары да дуруб онун далынҹа ҝәлирләр. Нәјә ҝөрә?

Биринҹиси, Исанын гардашлары һәлә дә онун Аллаһын Оғлу олдуғуна инанмырлар. Икинҹиси, Назаретдә боја-баша чатдығы вахт таныдыглары Иса һеч дә ҹамаат арасында ихтилаф салан адама охшамыр. Беләҹә, Исанын башына һава ҝәлдијини дүшүнән гоһумлары: «О, ағлыны итириб», — дејәрәк ону тутуб апармаг истәјирләр.

Исанын ҹинә тутулмуш адамы сағалтдығы ҝөз габағындадыр вә мирзәләрлә фәрисејләр буну һеч ҹүр дана билмәзләр. Бунунла белә, Исаны ҝөздән салмаг үчүн онлар ҹамаата дејирләр: «О, ҹинләри елә ҹинләрин һөкмдары Беелзебубун әли илә говур!»

Мирзәләрлә фәрисејләрин нә дүшүндүкләрини билән Иса онлары чағырыб дејир: «Дахилдән парчаланмыш һәр бир падшаһлыг бәрбад олаҹаг вә дахилдән парчаланмыш шәһәр вә ја ев дурмајаҹаг. Ејнилә дә, әҝәр Шејтан Шејтаны говурса, демәли, о, дахилдән парчаланыб. Белә исә, онун падшаһлығы неҹә дураҹаг?»

Бу инкаредилмәз мәнтигдир! Фәрисејләрин өзләри иддиа едирләр ки, онлардан бәзиләри ҹинләри говмушлар. Буна ҝөрә дә Иса сорушур: «Әҝәр мән ҹинләри Беелзебубун әли илә говурамса, ҝөрәсән, сизин давамчыларыныз онлары кимин әли илә говурлар?» Башга сөзлә десәк, Исаја гаршы јүрүдүлән иттиһам, елә онларын өзләринә аиддир. Иса хәбәрдарлыг едир: «Јох әҝәр мән ҹинләри Аллаһын мүгәддәс руһу васитәсилә говурамса, демәли, Аллаһын падшаһлығы ҝәлиб, сизин исә хәбәриниз јохдур».

Ҹинләри говмагла Шејтанын үзәриндә һакимијјәтә малик олдуғуну әјани шәкилдә ҝөстәрмәк үчүн Иса дејир: «Кимсә ҝүҹлү бир адамын евинә неҹә ҝириб вар-дөвләтини талаја биләр? Ҝәрәк әввәлҹә онун әл-голуну бағласын, сонра евини гарәт етсин. Мәним тәрәфимдә олмајан мәним әлејһимәдир вә мәнимлә бир јердә јығмајан дағыдыр». Фәрисејләр ачыг-ашкар Исанын әлејһинәдирләр вә бунунла Шејтанын әлиндә бир аләт олдугларыны ҝөстәрирләр. Онлар «дағытмаг», јәни исраиллиләри Исадан узаглашдырмаг истәјирләр.

Иса Шејтанын тәрәфиндә олан дүшмәнләринә хәбәрдарлыг едир: «Мүгәддәс руһа гаршы сөјләнилмиш күфр бағышланмајаҹаг». Сонра буну изаһ едир: «Кимсә инсан Оғлуна гаршы пис бир сөз десә, бағышланаҹаг, анҹаг мүгәддәс руһа гаршы пис бир сөз дејән бағышланмајаҹаг. О, нә бу дөврдә, нә дә ҝәләҹәк дөврдә әфв олунмајаҹаг». Бу мирзәләр вә фәрисејләр мәһз белә бағышланмаз ҝүнаһ ишләјирләр. Пахыллыгдан ирәли ҝәләрәк онлар Аллаһын мүгәддәс руһунун васитәсилә едилән мөҹүзәләри Шејтана аид едирләр. Матта 12:22—32; Марк 3:19—30; Лука 8:1—3; Јәһја 7:5.

▪ Исанын Галилејаја икинҹи сәфәри әввәлкиндән нә илә фәргләнир?

▪ Исанын гоһумлары нә үчүн онун далынҹа ҝәлибләр?

▪ Фәрисејләр Исанын мөҹүзәләрини неҹә ҝөздән салмаға чалышырлар? Иса онлары неҹә ифша едир?

▪ Бу фәрисејләр нәдә тәгсиркардырлар вә нә үчүн?