Фәсил 42

Иса фәрисејләри тәнбеһ едир

БЕЛӘЛИКЛӘ, Иса Мәсиһ тутарлы бир дәлил ҝәтирир: әҝәр о, ҹинләри Шејтанын әли илә говурса, демәли, Шејтан ики јерә парчаланыб. О, сөзүнә давам едир: «Ағаҹыныз јахшыдырса, мејвәси дә јахшы олаҹаг, јох әҝәр ағаҹыныз чүрүкдүрсә, мејвәси дә чүрүк олаҹаг. Ағаҹ мејвәсиндән танынар».

Ҹинләри говмаг кими јахшы бир «мејвә» ҝәтирән Исанын Шејтана гуллуг етмәсини иддиа етмәк ағылсызлыгдыр. Әҝәр мејвә јахшыдырса, ону ҝәтирән ағаҹ чүрүк ола билмәз. Диҝәр тәрәфдән, фәрисејләрин Исаја гаршы әсассыз иттиһам сүрмәк вә наһагдан онун әлејһинә чыхмаг кими «чүрүк мејвәләри», онларын өзләринин «чүрүк» олдугларыны тәсдигләјир. Иса уҹадан дејир: «Әфи илан балалары, пис олдуғунуз һалда, јахшы шејләри неҹә даныша биләрсиниз? Чүнки ағыз үрәкдәки фикирләрин боллуғундан данышыр».

Сөзләр инсанын үрәјиндәкиләри үзә чыхарыр. Буна ҝөрә дә Иса давам едир: «Ону билин ки, һәр бир инсан дедији һәр бош сөзә ҝөрә Һөкм ҝүнүндә ҹаваб верәҹәк. Бәли, сән сөзләринә ҝөрә ја бәраәт газанаҹагсан, ја да мәһкум олунаҹагсан». Демәли, дедијимиз сөзләр биз мүһакимә олунанда бир әсас кими ҝөтүрүләҹәк.

Исанын бүтүн мөҹүзәләринә бахмајараг, мирзәләр вә фәрисејләр јенә дә дејирләр: «Мүәллим, истәјирик ки, сән бизә бир әламәт ҝөстәрәсән». Јерусәлимдән ҝәлмиш бу адамлар, Исанын мөҹүзәләрини өзләри ҝөрмәјибләрсә дә, бу мөҹүзәләрин олдуғуну тәсдиг едәҹәк шаһидләр вар. Буна ҝөрә дә Иса јәһуди рәһбәрләринә белә ҹаваб верир: «Пис вә зинакар нәсил һәмишә әламәт ахтарыр, анҹаг она Јунус пејғәмбәрин әламәтиндән башга әламәт верилмәјәҹәк».

Иса фикрини белә изаһ едир: «Јунус нәһәнҝ балығын гарнында үч ҝүн, үч ҝеҹә галдығы кими, инсан Оғлу да јерин бағрында үч ҝүн, үч ҝеҹә галаҹаг». Јунусу нәһәнҝ бир балыг удмушду вә балығын гарнындан чыханда о, санки, дирилмишди. Беләҹә, Иса өләҹәјини вә үчүнҹү ҝүндә дириләҹәјини габагҹадан билдирир. Лакин Иса дирилдикдән сонра да јәһуди рәһбәрләри «Јунус пејғәмбәрин әламәтини» рәдд едирләр.

Буна ҝөрә дә Иса дејир ки, Јунус пејғәмбәрин тәблиғиндән сонра төвбә етмиш ниневалылар Исаны рәдд етмиш јәһудиләри һөкм ҝүнү мүһакимә етмәк үчүн галхаҹаглар. Иса даһа бир нүмунә чәкир: Сәба мәликәси дүнјанын о бири уҹундан дуруб, Сүлејман падшаһын һикмәтини динләмәк үчүн ҝәлмиш вә ҝөрүб-ешитдикләринә һејран галмышды. Иса гејд едир: «Һәрчәнд бурада Сүлејмандан даһа һикмәтлиси дуруб».

Сонра Иса ичиндән мурдар руһ чыхмыш бир адамы мисал чәкир. Бу адам јаранмыш бошлуғу һеч бир фајдалы шејлә долдурмур вә нәтиҹәдә әввәлкиндән гат-гат пис једди руһ онун ичинә ҝирир. Иса дејир: «Бу пис нәслин дә сону белә олаҹаг». Исраил халгы тәмизләнмә вә јениләнмә просесиндән кечмишди, буну мурдар руһун адамдан мүвәггәти чыхмасына бәнзәтмәк олар. Лакин исраиллиләрин Аллаһын пејғәмбәрләрини истәмәмәси, Мәсиһин әлејһинә дурмалары илә ән јүксәк нөгтәјә чатды ки, бу онларын әввәлкиндән дә пис вәзијјәтдә олдугларыны ҝөстәрди.

Иса данышан вахт анасы вә гардашлары ҝәлир вә орада топлашмыш ҹамаатын архасында дурурлар. Исаја хәбәр верирләр: «Анан вә гардашларын бајырдадырлар, сәнинлә данышмаг истәјирләр».

«Мәним анам вә гардашларым кимдир?» — дејә Иса суал верир. Сонра әлини шаҝирдләринә тәрәф узадыб дејир: «Будур мәним анам вә гардашларым! Ҝөјдәки Атамын ирадәсини јеринә јетирән адам мәним гардашым, баҹым вә анамдыр». Иса бунунла ҝөстәрир ки, өз доғмалары илә бағлылыг она нә гәдәр әзиз олса да, шаҝирдләри илә мүнасибәт онун үчүн даһа әзиздир. Матта 12:33—50; Марк 3:31—35; Лука 8:19—21.

▪ Нәјә ҝөрә фәрисејләрин һәм «ағаҹы», һәм «мејвәси» чүрүкдүр?

▪ «Јунус пејғәмбәрин әламәти» нәдир вә сонрадан бу әламәт неҹә рәдд едилир?

▪ Биринҹи әсрдәки Исраил халгы һансы мәнада ичиндән мурдар руһ чыхмыш адама бәнзәјир?

▪ Иса шаҝирдләри илә мүнасибәтини неҹә вурғулајыр?