Фәсил 126
«Бу инсан, доғрудан да, Аллаһын Оғлу имиш»
ИСА МӘСИҺИН дирәјә мыхланмасындан чох кечмәмиш, ҝүнорта вахты әтрафа мүәммалы бир гаранлыг чөкүр вә дүз үч саат давам едир. Бу ҝүнәш тутулмасы ола билмәз, чүнки ҝүнәш тутулмасы јалныз ај тәзәләнәндә олур, инди исә Пасхадыр вә ај бәдирләниб. Бундан савајы, ҝүнәш тутулмасы ҹәми бир нечә дәгигә чәкир. Демәли, бу гаранлыг Аллаһдандыр. Јәгин ки, бу, Исаны әлә саланлары дурухдурур, һәтта онлары сусдурур.
Әҝәр бу ваһимәли гаранлыг ҹинајәткарлардан биринин төвбә етмәсиндән габаг башлајырса, ола билсин, онун төвбә етмәсинә бу гаранлыг тәкан верир. Ҝөрүнүр, мәһз бу гаранлыг заманы дөрд гадын: Исанын анасы Мәрјәм, халасы Саломе, Мәҹдәлли Мәрјәм вә кичик Јагубун анасы Мәрјәм ишҝәнҹә дирәјинә јахынлаша билирләр. Исанын севимли шаҝирди һәвари Јәһја да онларладыр.
Бәсләјиб бөјүтдүјү оғлуну дирәк үзәриндә зүлм чәкдијини ҝөрәндә Исанын анасынын гәлбини, санки, «гылынҹ јарыб кечир». Лакин Иса өз ағрыларыны јох, анасыны дүшүнүр. О, чәтинликлә башыны Јәһјаја тәрәф чевириб анасына дејир: «Ана, индән белә бу, сәнин оғлундур!» Сонра башыны Мәрјәмә тәрәф чевириб Јәһјаја дејир: «Индән белә бу, сәнин анандыр!»
Беләҹә, Иса анасыны (јәгин ки, Мәрјәм артыг дулдур) өз севимли достунун һимајәсиндә гојур. Мәрјәмин диҝәр оғуллары һәлә Исаја иман ҝәтирмәдикләри үчүн о, белә едир. Бунунла Иса анасынын һәм мадди, һәм дә руһани еһтијаҹларынын гајғысына галыр вә бизләрә ҝөзәл нүмунә гојур.
Тәхминән саат үч радәләриндә Иса дејир: «Су истәјирәм». Исанын нөгсансызлығы ахырадәк сынансын дејә Аллаһ, санки, мүдафиәсини онун үзәриндән ҝөтүрүр. Буну һисс едән Иса гышгырыр: «Аллаһым, Аллаһым, нијә мәни тәрк етдин?» Орада дуранлардан бәзиләри бу сөзләри ешидәндә дејирләр: «Бахын, Илјасы чағырыр». Бир нәфәр гачыб сүнҝәри сиркәјә батырыр, сонра ону бир гамышын уҹуна тахыб ичмәк үчүн Исаја узадыр. Диҝәрләри исә дејирләр: «Әл чәк ондан! Ҝөрәк Илјас ҝәлиб ону хилас едир, ја јох».
Иса сиркәдән дадыб нида едир: «Тамам олду!» Бәли, Иса Атасынын она вердији бүтүн тапшырыглары ҝөрүб гуртарды. Сонда Иса дејир: «Ата, руһуму сәнә тапшырырам». Иса өз һәјат гүввәсини архајынлыгла Аллаһа тапшырыр. О, әминдир ки, Аллаһ бу гүввәни јенидән она гајтараҹаг. Вә Иса башыны әјиб өлүр.
Исанын нәфәси кәсилән ан ҝүҹлү зәлзәлә баш верир вә зәлзәләдән гајалар чатлајыр. Зәлзәлә о гәдәр ҝүҹлүдүр ки, Јерусәлим әтрафындакы сәрдабәләри дағыдыр вә ҹәсәдләри бајыра атыр. Јолдан кечәнләр буну ҝөрүр вә ҝедиб шәһәрдә данышырлар.
Бундан әлавә, Иса өлән анда Аллаһын мәбәдиндәки бөјүк пәрдә јухарыдан ашағы ҹырылыб ики јерә бөлүнүр. Инҹә нахышларла тохунмуш бу пәрдәнин узунлуғу 18 метр, чәкиси исә чох ағыр иди. О, мәбәддә Мүгәддәс Јери Ән Мүгәддәс Јердән ајырырды. Бу һејрәт доғуран мөҹүзә Јеһова Аллаһын Өз Оғлунун гатилләринә гаршы гәзәбини ҝөстәрмәклә јанашы, Исанын өлүмү сајәсиндә Ән Мүгәддәс Јерә, јәни ҝөјләрә ҝиришин ачылмасыны билдирир.
Зәлзәләни һисс едән вә баш верәнләри ҝөрән адамлары ваһимә бүрүјүр. Едам ишинә ҹавабдеһ олан ромалы јүзбашы Аллаһы мәдһ едәрәк дејир: «Бу инсан, доғрудан да, Аллаһын Оғлу имиш». Пилатын сарајында Исанын Аллаһын Оғлу олуб-олмадығы арашдырыларкән, јәгин ки, бу јүзбашы орада иди. Инди исә о, гәти әмин олур ки, Иса гејри-ади инсандыр, һәгигәтән дә, Аллаһын Оғлудур!
Бу мөҹүзәләр башгаларына да ҝүҹлү тәсир едир. Онлар дәрин кәдәрдән вә хәҹаләтдән синәләринә вура-вура евләринә гајыдырлар. Бу әламәтдар һадисәләри кәнардан мүшаһидә едән Мәсиһин хејли гадын шаҝирди чох мүтәәссир олур. Һәвари Јәһја да орададыр. Матта 27:45—56; Марк 15:33—41; Лука 23:44—49; 2:34, 35; Јәһја 19:25—30.
▪ Үч саат давам едән гаранлыг нәјә ҝөрә ҝүнәш тутулмасы ола билмәзди?
▪ Иса өлүм ајағында оларкән гоҹа валидејнләри оланлара һансы нүмунәни гојур?
▪ Иса сон нәфәсиндә һансы сөзләри дејир?
▪ Зәлзәлә нәтиҹәсиндә нәләр олур? Мәбәддәки пәрдәнин ҹырылмасынын мәнасы нәдир?
▪ Баш верәнләр јүзбашыја неҹә тәсир едир?