Тәсирли нәсиһәт

МӘСИҺЧИ ағсаггаллар ‘сәһиһ тәлимлә тәшвиг етмәји’ баҹармалыдырлар (Тит. 1:9). Һәрдән буну чох чәтин вәзијјәтдә етмәк лазым ҝәлир. Мәсләһәтин Мүгәддәс Јазылардакы рәһбәрлијә ујғун олмасы ваҹибдир. Буна ҝөрә дә ағсаггаллар ‘нәсиһәт вермәклә мәшғул ол’ мәсләһәтинә ҹидди јанашмалыдырлар (1 Тим. 4:13). Бу фәсилдәки мәсләһәтләр әсас етибарилә ағсаггаллара вә бу мәсулијјәтә ҹан атанлара үнванланса да, һәрдән валидејнләрә дә ушагларына, јахуд Мүгәддәс Китаб өјрәнмәси кечирәнләрә өјрәтдикләри адамлара нәсиһәт вермәк лазым ҝәлир. Белә һалларда, ејни принсипләр онлара да аид олур.

Һансы һалларда нәсиһәт вермәк тәләб олунур? Ҝәл нә заман нәсиһәт вермәјин лазым ҝәлдијини мүәјјән етмәк үчүн Мүгәддәс Китабда нәсиһәт верилән һаллары нәзәрдән кечирәк. Һәвари Петер ағсаггаллара Аллаһын сүрүсүнүн гајғысына галмаг мәсулијјәтинә ҹидди јанашмағы нәсиһәт едирди (1 Пет. 5:1, 2). Павел Титуса мәсләһәт ҝөрдү ки, ҝәнҹләри ‘тәмкинли олмаға’ тәшвиг етсин (Тит. 2:6). Павел һәмиманлыларыны ‘ејни дүшүнҹәдә олмаға’ вә гардашлар арасында парчаланма саланлардан өзләрини горумаға сәсләјирди (1 Кор. 1:10; Ром. 16:17; Филип. 4:2). Павел Салоникдәки јығынҹағын үзвләрини етдикләри јахшы ишләрә ҝөрә тәрифләсә дә, алдыглары мәсләһәтләри даһа тамлыгла јеринә јетирмәји онлара нәсиһәт едирди (1 Салон. 4:1, 10). Петер мәсиһчи гардашларына јалварырды ки, ‘ҹисмани еһтираслардан узаглашсынлар’ (1 Пет. 2:11). Јәһуда позғун давраныша тәслим олан аллаһсыз инсанларын ҝөстәрдији тәсирдән хәбәрдар олдуғу үчүн һәмиманлыларыны ‘иман үчүн ҹәһд етмәјә’ чағырырды (Јәһуда 3, 4). Ҝүнаһын һијләси илә инадкар олмасынлар дејә, мәсиһчиләр үмумиликдә бир-биринә нәсиһәт вермәјә тәшвиг олунурдулар (Ибр. 3:13). Петер Мәсиһә һәлә иман ҝәтирмәјән јәһудиләри сәсләјирди: «Бу, јолуну азмыш нәсилдән өзүнүзү гуртарын!» (Һәв. иш. 2:40).

Бу ҹүр вәзијјәтләрдә ҹидди нәсиһәт вермәк үчүн һансы кејфијјәтләр тәләб олунур? Неҹә етмәк олар ки, нәсиһәт ҹидди сәсләнсин, ејни заманда сәрт вә ја кәскин олмасын?

«Мәһәббәтлә». Нәсиһәт мәһәббәтлә верилмәсә, сәрт сәсләнә биләр (Филим. 9). Дүздүр, дәрһал тәдбир ҝөрмәк лазым ҝәләндә натигин чыхышындан вәзијјәтин ҹиддилији һисс олунмалыдыр. Натиг јумшаг тәрздә данышса, динләјиҹиләрдә елә тәәссүрат ојана биләр ки, о үзрхаһлыг едир. Ејни заманда, нәсиһәт ҹиддијјәт вә шәфгәтлә верилмәлидир. Мәһәббәтлә верилән мәсләһәтин динләјиҹиләри һәрәкәтә тәшвиг едәҹәјинә даһа чох еһтимал вар. Павел өзү вә јолдашлары һагда Салониклиләрә демишди ки, онлардан һәр бири илә ата өз өвладлары илә даврандығы кими давраныр, онлары ‘тәшвиг едирдиләр’ (1 Салон. 2:11, КМ). Һәмин мәсиһчи ағсаггаллар гардашларына мәһәббәтлә јалварырдылар. Гој сәнин дә сөзләрин һәмиманлыларына олан сәмими гајғыдан ирәли ҝәлсин.

Нәзакәтли ол. Елә етмә ки, һәрәкәтә тәшвиг етмәк истәдијин адамларда сәнә гаршы мәнфи һиссләр јарансын. Ејни заманда, динләјиҹиләрә «Аллаһын бүтүн ирадәсини» сөјләмәкдән чәкинмә (Һәв. иш. 20:27). Јахшылығы гијмәтләндирән инсанлар онлары меһрибанлыгла дүзҝүн һәрәкәт етмәјә тәшвиг етдијин үчүн сәндән нә инҹијәҹәк, нә дә сәнә олан мәһәббәтләри азалаҹаг (Мәз. 141:5).

Чох вахт нәсиһәт вермәздән әввәл, конкрет бир шејә ҝөрә сәмими-гәлбдән тәрифләмәк фајдалы олур. Һәмиманлыларынын Јеһованы разы салан кејфијјәтләри — әмәлләриндә тәзаһүр олунан иман, онлары сәјлә чалышмаға тәшвиг едән мәһәббәт, сынаглар гаршысында ҝөстәрдикләри тәһәммүл һагда дүшүн (1 Салон. 1:2-8; 2 Салон. 1:3-5). Бунун сајәсиндә, онлар һисс едәҹәкләр ки, онлары гијмәтләндирир вә баша дүшүрләр, беләликлә дә, тәрифин ардынҹа ҝәлән нәсиһәти гәбул етмәјә һазыр олаҹаглар.

«Сәбирлә». Нәсиһәти «сәбирлә» вермәк лазымдыр (2 Тим. 4:2). Бу нә демәкдир? Сәбир инсанын әдаләтсизлијә дөзмәси вә кимсә ону өзүндән чыхармаға чалышанда тәмкини горумасы демәкдир. Сәбирли инсан динләјиҹиләрин онун дедикләрини тәтбиг едәҹәјинә үмидини итирмир. Бу ҹүр әһвал-руһијјә илә нәсиһәт версән, динләјиҹиләр сәнин онлар һаггында пис фикирдә олдуғуну дүшүнмәјәҹәкләр. Баҹы-гардашлар һисс едәндә ки, сән онларын Јеһоваја хидмәтдә әлләриндән ҝәләни етмәк истәдикләринә әминсән, онда дүзҝүн давранмаға даһа чох ҹан атаҹаглар (Ибр. 6:9).

«Сәһиһ тәлимлә». Ағсаггал «сәһиһ тәлимлә» неҹә тәшвиг едә биләр? ‘Тәлимә ујғун вә етимада лајиг кәлама ҹидди риајәт етмәклә’ (Тит. 1:9). Өз шәхси фикрини ифадә етмәкдәнсә, гој Аллаһын Кәламы вердијин нәсиһәти ҝүҹләндирсин. Гој Мүгәддәс Китаб нә демәк лазым ҝәлдијини анламаға сәнә көмәк етсин. Һаггында данышылан мөвзу илә бағлы Мүгәддәс Китабда дејиләнләрә әмәл етмәјин ҝәтирдији фајдалары садала. Аллаһын Кәламында дејиләнләрә риајәт етмәмәјин инди вә ҝәләҹәкдә ҝәтирәҹәји нәтиҹәләри јадында мөһкәм сахла вә динләјиҹиләри мүнасиб аддымлар атмағын ваҹиблијинә әмин етмәк үчүн бунлары сүбут кими ҝәтир.

Динләјиҹиләринә нәји вә неҹә етмәли олдугларыны јахшы изаһ етдијинә әмин ол. Јүрүтдүјүн мүлаһизәнин тамамилә Мүгәддәс Јазылара әсасландығыны ајдын ҝөстәр. Әҝәр Мүгәддәс Јазылар һансыса гәрарла бағлы инсана бир гәдәр сәрбәстлик верирсә, һәмин сәрбәстлијин һүдудларыны ҝөстәр. Сонра, динләјиҹиләринин һәрәкәтә кечмәк гәтијјәтини мөһкәмләндирмәк үчүн сонунҹу чағырышла нитгә јекун вур.

‘Ҹәсарәтлә’. Тәсирли нәсиһәт верә билмәси үчүн инсанын ‘иманда ҹәсарәти’, јәни сөз азадлығы олмалыдыр (1 Тим. 3:13). Инсан нәјин сајәсиндә ҹәсарәтлә даныша биләр? Онун гардашларына вердији нәсиһәт ‘јахшы ишләринин нүмунәси’ илә узлашмалыдыр (Тит. 2:6, 7; 1 Пет. 5:3). Белә олдуғу һалда, һәрәкәтә тәшвиг едилән адамлар баша дүшәҹәкләр ки, нәсиһәт верән онлардан ҝөзләдији шеји өзү дә едир. Онлар ҝөрәҹәкләр ки, о, Мәсиһи тәглид етмәјә чалышдығы үчүн онлар да онун иманыны тәглид едә биләрләр (1 Кор. 11:1; Филип. 3:17).

Аллаһын Кәламына әсасланан вә мәһәббәтлә верилән нәсиһәт ҝөзәл нәтиҹәләр ҝәтирә биләр. Үзәрләринә нәсиһәт вермәк мәсулијјәти дүшән кәсләр буну јахшы тәрздә етмәјә чалышмалыдырлар (Ром. 12:8).