Азаҹыг да олса мараг ҝөстәрәнләрә баш чәк
1 Бизләрдән бир чохумуз бу ҝүн она ҝөрә һәгигәтдәјик ки, вахтилә кимсә Падшаһлыг хәбәринә јахшы мүнасибәтимизи дујмуш вә марағымызы артырмаг үчүн, сәбирлә, бәлкә дә дәфәләрлә бизә баш чәкмишдир. Биз дә виҹданла һәрәкәт едәрәк, азаҹыг да олса мараг ҝөстәрән һәр кәсә баш чәкирик. Әслиндә тәкрар башчәкмә дә Исанын шаҝирд һазырламаг әмринә дахилдир (Мат. 28:19, 20).
2 Һәмсөһбәтиндәки марағы дујмаға чалыш. Инсан әдәбијјат ҝөтүрмәсә дә, үзүнүн ифадәсиндән, сәсинин тонундан вә ја сөзләриндән Падшаһлыг хәбәринин онда азаҹыг да олса мараг ојатдығыны һисс етмәк олар. Буна әсасланараг биз тәкрар башчәкмә едә биләрик. Бир нәфәрин һеч бир әдәбијјат ҝөтүрмәдијинә бахмајараг, гардаш она беш һәфтә далбадал баш чәкмишди. Алтынҹы дәфәдә о, әдәбијјаты ҝөтүрмүш, ахырда исә Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә разылыг вермишди.
3 Әҝәр сән кимдәсә мараг һисс етдинсә, вахты узатмајыб, бир нечә ҝүндән сонра она баш чәк. Шејтана имкан вермә ки, инсанын үрәјинә сәпдикләрини оғурласын (Мат. 13:19). Сөз вердијин вахтда ҝәл (Мат. 5:37).
4 Күчәдә. Күчәдә вә ја гејри-рәсми тәблиғ едәркән марагланан инсанла ҝөрүш тә’јин етмәјә чалышырсанмы? Сөһбәтин сонунда белә демәк олар: «Сизинлә данышмаг мәнә хош иди. Сөһбәтимизи давам етдирмәк үчүн сизинлә неҹә әлагә сахлаја биләрәм?» Бә’зи тәблиғчиләр шәраит јол верәндә, марагланана өз телефон нөмрәләрини вериб онларынкыны алырлар. Сизинлә һәмишә ејни күчәдә растлашан адамлар чәкинмәдән өз телефон нөмрәләрини вә ја үнванларыны сизә верәҹәкләр. Вермәк истәмәсәләр белә, нөвбәти дәфә күчәдә растлашанда јенә дә онларла сөһбәтә башламаға чалыш.
5 Суварыб бәсләдијимиз битки бөјүјәндә севинирик. Ејни тәрздә, инсанлара тәкрарән баш чәкиб, онлара руһани ҹәһәтдән инкишаф етмәјә көмәк едәндә севинҹимиз ашыб-дашыр (1 Кор. 3:6). Азаҹыг да олса мараг ҝөстәрән һәр кәсә баш чәкмәји гаршына мәгсәд гој.