Үрәјә јол тапмаға чалыш

ИНСАНЛАРА шаһидлик етмәкдән әлавә, онларын үрәјинә јол тапмаға да чалышмалысан. Чох вахт Мүгәддәс Китабда инсанын үрәји онун заһиринә зидд гојулур. Символик үрәк өзүнә инсанын дахилиндәкиләри — онун һиссләрини, бүтүн дүшүнҹәләрини, фикирләринин архасында дуран нијјәтләри вә бу фикирләрин һәрәкәтләринә неҹә тәсир етдијини дахил едир. Һәгигәт тохуму мәһз бу символик үрәјә сәпилир (Мат. 13:19). Елә бу үрәкдә дә, Аллаһа итаәт етмәк истәји јаранмалыдыр (Сүл. мәс. 3:1; Ром. 6:17).

Бу ҹүр дәринликләрә јол тапмаг үчүн нөвбәти мәгамлара диггәт јетир: 1) Һәмсөһбәтинин үрәјинә артыг нәјин тәсир етдијини мүәјјән ет. 2) Онун мәһәббәт вә Аллаһ горхусу кими мүсбәт кејфијјәтләрини мөһкәмләндирмәјә чалыш. 3) Ону Јеһованы там разы сала билмәси үчүн үрәјинин ҝизли нијјәтләрини тәһлил етмәјә тәшвиг ет.

Дәрракәли ол. Инсанлар һәгигәти мүхтәлиф сәбәбләрдән ирәли ҝәләрәк гәбул етмирләр. Мүгәддәс Китаб өјрәнмәси кечирәркән һәрдән өјрәнәнин јанлыш фикирләрини арадан галдырмаг үчүн фактлар вә дәлилләр ҝәтирмәк, јахуд онда јаранмыш гәрәзли фикирләри дәф етмәк лазым ҝәлир. Өзүнә суал вер: «Бу адам өзүнүн руһани тәләбатларыны дәрк едирми? О, нә дәрәҹәдә иманлыдыр? Нәјә инанмыр? Нә үчүн белә гәнаәтә ҝәлиб? Һәгигәти билмәјин өзү илә ҝәтирдији мәсулијјәтләри гәбул етмәјә мане олан арзулара үстүн ҝәлмәкдә көмәјә еһтијаҹы вармы?»

Инсанларын мүәјјән шејләрә нә үчүн инандығыны анламаг һәмишә асан олмур. Сүлејманын мәсәлләри 20:5 ајәсиндә дејилир: «Үрәјин дүшүнҹәләри дәрин сулара охшар, дәрракәли адам ону чәкиб чыхарар». Дәрракә илк бахышдан ҝөрүнмәјән шејләри ҝөрмәк баҹарығыдыр. Бунун үчүн диггәтлә мүшаһидә етмәк вә инсанларла марагланмаг лазымдыр.

Үнсијјәт заманы һәр шеј сөзлә ифадә олунмур. Мүәјјән мөвзуја тохунанда, ола билсин, өјрәнәнин үзүнүн ифадәсиндә вә ја сәсинин тонунда дәјишиклик һисс едәҹәксән. Валидејнләр ушагларынын һәрәкәтиндә дәјишиклик ҝөрәндә баша дүшүрләр ки, онлар һәјатда гаршылашдыглары јени тәсирләрә ҹаваб олараг белә давранырлар. Бу ҹүр әламәтләрә бармагарасы бахма. Бунларын васитәсилә инсанын үрәјиндә оланлары билмәк олар.

Јахшы дүшүнүлмүш суаллар сәнә инсанын үрәјиндәкиләри чәкиб чыхармаға көмәк едәҹәк. Она бу ҹүр суаллар вермәк олар: «...һагда нә дүшүнүрсүнүз?», «Сизи... нә инандырды?» «Әҝәр.., сиз нә едәрдиниз?» Амма еһтијатлы ол ки, инсанын үстүнә суаллар јағдырмајасан. Суал вермәздән әввәл нәзакәтлә соруша биләрсән: «Олар, сизә бир суал верим?» Инсанын үрәјиндәкиләри үзә чыхармаг зәһмәт вә вахт тәләб едән бир ишдир. Әксәр һалларда, инсанын сәнә өз һиссләрини ачыб данышмасы үчүн онун етибарыны газанмаг лазымдыр. Бунун үчүн исә вахт тәләб олунур. Һәтта белә олан һалда да, еһтијатлы олмаг лазымдыр ки, инсан сәнә аидијјәти олмајан ишләрлә марагландығыны дүшүнмәсин (1 Пет. 4:15).

Ешитдикләринә дүзҝүн мүнасибәт ҝөстәрмәк үчүн дә дәрракәли олмаг тәләб олунур. Унутма ки, сәнин мәгсәдин инсаны баша дүшмәкдир. Јалныз белә олан һалда Мүгәддәс Китабын һансы мәсләһәтинин ону һәрәкәтә тәшвиг едәҹәјини мүәјјән едә биләҹәксән. Онун фикринин јанлыш олдуғуну ҝөстәрмәк истәјини дәрһал ичиндә боғ. Сөзләринин архасында дуран һиссләри баша дүшмәјә чалыш. Буну баша дүшсән, она неҹә ҹаваб верәҹәјини биләҹәксән, өјрәнән исә ону баша дүшдүјүнү ҝөрәндә, еһтимал ки, сәнин сөзләрин үзәриндә даһа ҹидди дүшүнәҹәк (Сүл. мәс. 16:23).

Бир груп инсана мүраҹиәт едәркән дә, онлары мүәјјән дәрәҹәдә һәрәкәтә тәшвиг едә биләрсән. Әҝәр динләјиҹиләрлә јахшы тәмас гурур, онларын үзүнүн ифадәсинә диггәт јетирир вә дүшүндүрүҹү суаллар верирсәнсә, чох еһтимал ки, сөзләринә неҹә мүнасибәт ҝөстәрдикләрини сезәҹәксән. Динләјиҹиләри јахшы таныјырсанса, онларын вәзијјәтини нәзәрә ал. Аллаһын Кәламына әсасән мүлаһизә јүрүдәндә јығынҹағын үмуми руһуну да нәзәрә ал (Галат. 6:18).

Мүсбәт һиссләр ојат. Инсанын нәјә инандығы, нәјә инанмадығы вә бунун сәбәби һагда тәсәввүрүн олса, сөһбәти бунлара әсасән гура биләҹәксән. Дирилдикдән сонра шаҝирдләри илә сөһбәт едәндә Иса Мүгәддәс Јазылары тәзәликҹә баш верән һадисәләр әсасында изаһ едәрәк онларын үрәјинә јол тапды (Лука 24:32). Сән дә инсанын һәјатда гаршылашдығы вә арзуладығы шејләрлә Аллаһын Кәламындан охудуглары арасындакы әлагәни ҝөстәрмәјә чалыш. Өјрәнән ајдын шәкилдә: «Бах бу ҺӘГИГӘТДИР!» — гәнаәтинә ҝәләндә өјрәндикләри онун үрәјинә мүсбәт тәсир ҝөстәрәҹәк.

Јеһованын хејирхаһлығыны, мәһәббәтини, лүтфүнү вә јолларынын салеһлијини вурғулајанда өјрәтдијин адамлара үрәкләриндә Аллаһа мәһәббәт јетишдирмәјә көмәк етмиш олурсан. Динләјиҹиләринә Аллаһын инсанларын һәр бириндә олан ҝөзәл кејфијјәтләри ҝөрдүјүнү баша салмаг үчүн вахт ајыр. Бунунла да, онларын Јеһова илә шәхси мүнасибәтләр гурмағын мүмкүнлүјүнә инанмаға әсасы олаҹаг. Бунун үчүн онларла бирликдә Мәзмур 139:1-3, Лука 21:1-4 вә Јәһја 6:44 кими ајәләр үзәриндә дүшүнмәк вә онлара Јеһованын Өз садиг хидмәтчиләринә олан мәһәббәтинин нә гәдәр дәрин, бағлылығынын нә гәдәр мөһкәм олдуғуну баша дүшмәләринә көмәк етмәк лазымдыр (Ром. 8:38, 39). Јеһованын јалныз сәһвләримизи јох, бүтүн һәјат тәрзимизи, һәгиги ибадәт үчүн ҝөстәрдијимиз сәјләри, Онун адына олан мәһәббәтимизи ҝөрдүјүнү изаһ ет (2 Салн. 19:2, 3; Ибр. 6:10). О, бизим һаггымызда ән хырда шејләри белә јадында сахлајыр вә ‘гәбирләрдә оланларын һамысыны’ һејрәтамиз шәкилдә һәјата гајтараҹаг (Јәһ. 5:28, 29; Лука 12:6, 7). Инсан Аллаһын сурәтиндә вә бәнзәјишиндә јарадылдығы үчүн динләјиҹиләр Онун кејфијјәтләри һагда сөһбәтләрә лагејд галмајаҹаглар (Јар. 1:27).

Инсан башгаларына Јеһованын ҝөзү илә бахмағы өјрәнәндә дә онда дәјишикликләр баш верир. Мәнтигәујғундур ки, әҝәр Аллаһ һәр биримизин шәфгәтлә гајғысына галырса, демәли, мәншәјиндән, миллијјәтиндән вә иргиндән асылы олмајараг, О, һәр кәсә ејни ҹүр һөрмәт бәсләјир (Һәв. иш. 10:34, 35). Буну ајдын баша дүшәндә үрәјиндән нифрәти вә гәрәзли фикирләри силиб атмасы үчүн инсанын Мүгәддәс Јазылара әсасланан тутарлы сәбәби олаҹаг. Аллаһын ирадәсини јеринә јетирмәји өјрәндикҹә о, әтрафындакы инсанларла сүлһдә јашамағы баҹараҹаг.

Инсанлара јетишдирмәјә көмәк етмәли олдуғун диҝәр кејфијјәт Аллаһ горхусудур (Мәз. 111:10; Вәһј 14:6, 7). Аллаһ горхусу вә ја дәрин еһтирам һисси инсаны өз ҝүҹү илә едә билмәјәҹәји шејә наил олмаға тәшвиг едә биләр. Јеһованын һејрәтамиз ишләри вә гејри-ади мәһәббәти һагда данышмагла инсанлара өзләриндә Ону наразы салмагдан горхмаг кими сағлам горхуну инкишаф етдирмәјә көмәк едә биләрсән (Мәз. 66:5; Јер. 32:40).

Динләјиҹиләрә һәрәкәтләринин Јеһова үчүн әһәмијјәт кәсб етдијини баша салмаг ваҹибдир. Аллаһ һиссләрә саһибдир, бу сәбәбдән нәсиһәтләринә неҹә һај вермәјимиз Ону ја севиндирир, ја да кәдәрләндирир (Мәз. 78:40-42). Онларын давранышларынын Аллаһа мејдан охујан Шејтана ҹаваб верилмәсиндә һансы ролу ојнадығыны ҝөстәр (Сүл. мәс. 27:11).

Инсанлара Аллаһын тәләбләринә риајәт етмәјин фајда ҝәтирдијини анламаға көмәк ет (Јешаја 48:17). Буну етмәјин бир үсулу Јеһованын мүдриклијини, һәтта гыса мүддәтә олса белә, рәдд етмәјин физики вә емосионал ҹәһәтдән һансы нәтиҹәләри ҝәтирдијини гејд етмәкдир. Ҝүнаһын бизи Аллаһдан узаглашдырдығыны, инсанлары бизим васитәмизлә һәгигәти өјрәнмәк имканындан мәһрум етдијини вә мүхтәлиф јолларла башгаларынын һагларыны тапдаладығыны изаһ ет (1 Салон. 4:6). Аллаһын ганунларына риајәт етмәјин сајәсиндә әлдә етдикләри хејир-дуалары дәјәрләндирмәјә көмәк ет. Елә ет ки, динләјиҹиләр Јеһованын салеһ јоллары илә јеримәјин инсаны бир чох бәлалардан горудуғуна ҝөрә Она даһа чох миннәтдар олсунлар. Инсан Аллаһын нормаларынын мүдрик олдуғуна әмин оланда онлара зидд ҝедән һәр бир шејдән узаг дураҹаг (Мәз. 119:104). Итаәткар олмаг она јүк кими ҝөрүнмәјәҹәк, әксинә, буна Јеһоваја мәһәббәтини вә сәдагәтини ҝөстәрмәк имканы кими бахаҹаг.

Инсанлара өзләрини јохламаға көмәк ет. Руһани инкишафынын давам етмәси үчүн инсан үрәјиндә баш верәнләрә гаршы һәссас олмалыдыр. Бу ишдә Мүгәддәс Китабын онлара неҹә көмәк едә биләҹәјини изаһ ет.

Динләјиҹиләрә Мүгәддәс Китабын јалныз әмрләрдән, мәсләһәтләрдән, тарихи һадисәләрдән вә пејғәмбәрликләрдән ибарәт олмадығыны баша дүшмәјә көмәк ет. Орада Аллаһын дүшүнҹә тәрзи дә ачыгланыр. Јагуб 1:22-25 ајәләриндә Аллаһын Кәламы ҝүзҝү илә мүгајисә олунур. Мүгәддәс Китабдакы хәбәрә — орада јазыланлара вә Јеһованын Өз нијјәтини неҹә јеринә јетирмәсинә ҝөстәрдијимиз мүнасибәт үрәјимизин вәзијјәтини үзә чыхарыр. Беләликлә, Мүгәддәс Јазылар ‘үрәји арашдыран’ Аллаһын ҝөзүндә неҹә олдуғумузу бизә ҝөстәрир (Сүл. мәс. 17:3). Динләјиҹиләри буну јадда сахламаға тәшвиг ет. Онлары Аллаһын Мүгәддәс Китабда бизим үчүн нәји горујуб сахладығы вә Ону разы салмаг үчүн һәјатларында һансы дәјишикликләри етмәјин лазым ҝәлдији һагда дәриндән дүшүнмәјә тәшвиг ет. Онлара Мүгәддәс Китабы охумаға Јеһованын «үрәјин дүшүнҹә вә нијјәтләрини» неҹә гијмәтләндирдијини анламағын бир үсулу кими бахмаға көмәк ет ки, лазым ҝәлән дәјишиклији етмәкдә Аллаһла әмәкдашлыг едә билсинләр (Ибр. 4:12; Ром. 15:4).

Мүгәддәс Китабы өјрәнән бәзи адамлар өјрәндикләринә ујғун давранмаг истәсәләр дә, башгаларынын нә фикирләшәҹәји онлары нараһат едир. Ола билсин, кимсә өзүндә мөһкәм көк салмыш ҹисмани истәкләрлә мүбаризә апарыр. Бир башгасы исә елә үсул ахтарыр ки, нә дүнјәви вәрдишләриндән галсын, нә дә Аллаһа хидмәтдән. Бу ҹүр гәтијјәтсизлијин тәһлүкәли олдуғуну ҝөстәр (1 Пад. 18:21). Онлары тәшвиг ет ки, дуада Аллаһдан үрәкләрини сынагдан кечириб, саф етмәји хаһиш етсинләр (Мәз. 26:2; 139:23, 24).

Јеһованын онларын дахилиндә ҝедән мүбаризәнин нә гәдәр чәтин олдуғуну баша дүшдүјүнү вә Мүгәддәс Китабда бунун сәбәбинин изаһ едилдијини ҝөстәр (Ром. 7:22, 23). Онлара көмәк ет ки, ҝүнаһлы арзуларын үрәкләринә һаким кәсилмәсинә јол вермәмәк үчүн еһтијатлы олсунлар (Сүл. мәс. 3:5, 6; 28:26; Јер. 17:9, 10).

Өјрәтдијин инсанлары өз нијјәтләрини тәһлил етмәјә тәшвиг ет. Өзләринә нөвбәти суаллары вермәји өјрәт: «Буну нә үчүн етмәк истәјирәм? Бундан Јеһованын мәнә етдији јахшылыглары һәгигәтән дә гијмәтләндирдијим ҝөрүнәҹәкми?» Јеһова илә јахшы мүнасибәтләрин инсанын әлдә едә биләҹәји ән дәјәрли шеј олдуғуна әминликләрини мөһкәмләндирмәјә чалыш.

Динләјиҹиләрә Јеһоваја ‘бүтүн үрәклә’ хидмәт етмәјин нә демәк олдуғуну анламаға көмәк ет (Лука 10:27). Бу о демәкдир ки, инсанын бүтүн һиссләри, арзулары вә нијјәтләри Јеһованын јолларына мүвафиг олмалыдыр. Буна ҝөрә дә инсанлары јалныз өз әмәлләрини дејил, һәмчинин Аллаһын тәләбләринә мүнасибәтләрини вә һансы нијјәтләрдән ирәли ҝәләрәк хидмәт етдикләрини тәһлил етмәји өјрәт (Мәз. 37:4). Өјрәнән һансы саһәләрдә дәјишиклик етмәјин лазым ҝәлдијини анлајанда ону: «Гәлбими сәмими ет, гој Сәнин исминдән горхум», — дејәрәк Јеһоваја дуа етмәјә тәшвиг ет (Мәз. 86:11).

Јеһова илә шәхси мүнасибәт гурдугдан сонра өјрәнән Аллаһа сәнин сөзүнә ҝөрә јох, иманы ону тәшвиг етдији үчүн итаәт едәҹәк. Бу заман онун өзү ‘Рәббә нәјин мәгбул олдуғуну өјрәнмәјә чалышаҹаг’ (Ефес. 5:10; Филип. 2:12). Үрәкдән ҝәлән бу ҹүр итаәт Јеһованын гәлбини севиндирир (Сүл. мәс. 23:15).

Унутма ки, үрәкләри јохлајан вә инсанлары Өзүнә ҹәлб едән Јеһовадыр (Сүл. мәс. 21:2; Јәһ. 6:44). Бизим ишимиз исә Онунла әмәкдашлыг етмәкдир (1 Кор. 3:9). «Санки Аллаһ бизим васитәмизлә инсанлара мүраҹиәт едир» (2 Кор. 5:20; Һәв. иш. 16:14). Јеһова һеч кими һәгигәти гәбул етмәјә мәҹбур етмир, лакин биз Мүгәддәс Јазылардан истифадә едәндә О, инсанлара ешитдикләринин суалларына, јахуд да дуаларына ҹаваб олдуғуну анламаға көмәк едә биләр. Һәр дәфә кимисә өјрәдәндә буна бу ҹүр нөгтеји-нәзәрдән јанаш вә Јеһовадан рәһбәрлик вә көмәк истә (1 Салн. 29:18, 19; Ефес. 1:16-19).