Nəğmə 152
Yehova gücümüz, ümidimiz, tək güvənc yerimiz
Çap versiyası
Ey lütfkar Yehova, Sən bizə
Gerçək ümid verdin.
O, naçar qəlbə çarədir,
Gərək dünya bilsin.
Qayğılar artır günü-gündən,
Təlaşa səbəb olur.
Parlayan ümid də sanki,
Yavaş-yavaş sönür.
(NƏQARƏT)
Sən gücüm, ümidim,
Tək güvənc yerim.
Qoymazsan möhtac dar gündə.
Xidmətdə olanda
Arxayınam mən,
Qorxmaram Sənin sayəndə.
Ey Yehova, Sən oldun hayan
Bizə çətin anda.
Ovutdun bizi sevginlə,
Dinclik tapdıq Səndə.
Bir zaman sönən həmin ümid
Yenidən şölə saçır.
Qulların böyük səbatla
Adın bəyan edir.
(NƏQARƏT)
Sən gücüm, ümidim,
Tək güvənc yerim.
Qoymazsan möhtac dar gündə.
Xidmətdə olanda
Arxayınam mən,
Qorxmaram Sənin sayəndə.
(Həmçinin baxın: Zəb. 72:13, 14; Məs. 3:5, 6, 26; Ərm. 17:7.)