An Paggirumdom sa Inot Kong Pagkamuot Nakatabang sa Sako na Magtagal

NAGPUPUON pa sana kaidto an tig-init nin 1970. Naospital ako sa Valley Forge General Hospital, Phoenixville, Pennsylvania, sa Estados Unidos. Sarong lalaking nurse an nagkukua kan blood pressure ko kada 30 minutos. Saro akong 20 anyos na suldados kaidto asin nagkaigwa ako nin malala saka nakakaulakit na hilang. Nahahadit an nurse, na pirang taon sana an kamatuahan sa sako, huling pababa nin pababa an blood pressure ko, kaya sabi ko, “Dai ka pa nakahiling nin nagadan sa atubangon mo, ano?” Nangrulungsi siya asin nagsimbag, “Dai, dai pa.”

Kan panahon na iyan, dai ako sigurado sa mangyayari sa sako. Pero, taano ta nasa ospital ako? Buweno, tuguti nindo akong iistorya an pira sa mga nangyari sa buhay ko.

AN INOT NA EKSPERYENSIYA KO SA GIYERA

Nagkahilang ako mantang nagtatrabaho bilang technician sa sarong operating room sa panahon kan giyera sa Vietnam. Gustong-gusto kong magtabang sa mga may hilang saka nairido asin pangarap kong magin surgeon. Nag-abot ako sa Vietnam kan Hulyo 1969. Arog kan gabos na bagong abot, tinawan ako nin sarong semanang orientation tanganing maka-adjust sa ibang oras sa Vietnam asin sa grabeng init.

Dai nahaloy pagkatapos kong magreport sa sakong trabaho sa sarong ospital sa Mekong Delta, na nasa Dong Tam, kadakul na helikopter an nag-arabot na pano nin mga nalugadan sa giyera. Nasyonalistiko akong marhay kaidto asin gustong-gusto kong magtrabaho, kaya gusto kong makatabang tulos. Inaasikaso an mga nalugadan dangan dinadara tulos sinda sa sadit na mga container van na de-aircon na nagserbing mga operating room. Nagsusurusuan sa sadit na espasyo kaiyan an surgeon, anesthetist, asin duwang nurse, na ginigibo an pinakamakakaya tanganing mailigtas an buhay kan mga nalugadan. Nariparo ko na an pirang karga na nasa dakula asin itom na bag dai pigbababa sa mga helikopter. An sabi sako, an laog kan mga bag mga parte kan hawak kan mga suldados na nasabugan. Iyan an inot na eksperyensiya ko sa giyera.

AN PAGHANAP KO SA DIYOS

Kan hoben pa ako, may dikit na akong aram sa katotoohan na itinutukdo kan mga Saksi ni Jehova. Nagin Bible study nin mga Saksi an sakong namumutan na ina, pero dai siya nabawtismuhan. Gustong-gusto kong magdangog pag pigba-Bible study an sakong ina. Kan panahon man na iyan, napaagi kami kan sakong padrasto sa sarong Kingdom Hall. Hinapot ko siya, “Ano po iyan?” An simbag niya, “Dai ka nanggad magrani sa mga tawong iyan!” Huling padangat asin pinagkakatiwalaan ko an sakong padrasto, sinunod ko siya. Kaya, nawara an komunikasyon ko sa mga Saksi ni Jehova.

Kan magpuli ako haling Vietnam, namati kong kaipuhan ko an Diyos sa buhay ko. Namagol na an sakong emosyon huli sa mga nahiling ko sa giyera. Garo mayong nakakasabot kan tunay na nangyayari sa Vietnam. Natatandaan ko pa an mga demonstrasyon na diyan inaapod kan mga demonstradores an mga suldados kan Estados Unidos na paragadan nin aki huli sa mga report na ginagadan sa giyera an inosenteng mga aki.

Tanganing mapaniguan an pagkapaha ko sa espirituwal, nag-atender ako sa mga pagtiripon kan iba-ibang relihiyon. Kaidto pa may pagkamuot na ako sa Diyos, pero dai ako nauugma sa mga nahihiling ko sa mga simbahan. Dangan, kan Pebrero 1971, aldaw nin Domingo, nakaatender ako sa Kingdom Hall kan Mga Saksi ni Jehova sa Delray Beach, Florida.

Paglaog ko, patapos na an pampublikong pahayag, kaya pag-adal sa Torrengbantayan an naatenderan ko. Dai ko na matandaan an pinag-ulayan, pero tanda ko na may mga aking nagbubuklat kan Bibliya ninda para hanapon an mga teksto. Talagang napahanga ako! Tuninong akong nagdangog asin nagmasid. Kan maluwas na ako sa Kingdom Hall, sarong mabuot na brother na mga 80 anyos an nagrani sa sako. Jim Gardner an pangaran niya. May kapot siyang libro na may titulong An Katotoohan na Minagiya Pasiring sa Buhay na Daing Sagkod asin naghapot, “Gusto mong magkaigwa kaini?” Iniskedyul mi an inot ming pag-Bible study nin Huwebes nin aga.

Kan bangging idto nin Domingo, kaipuhan kong lumaog sa trabaho. Empleyado ako nin sarong pribadong ospital sa Boca Raton, Florida asin nakaistasyon ako sa emergency room. Puon alas onse nin banggi sagkod alas siyete nin aga an laog ko. Huling mayong gayong gibo kan bangging idto, nabasa ko an librong Katotoohan. Sarong senior nurse an nagrani sa sako, inagaw niya an libro, hiniling an cover asin nagkurahaw, “Dai mo pagsabihon na maiba ka sainda?” Binawi ko an libro asin nagsabi, “Kabanga pa sana an nababasa ko, pero garo iyo!” Binayaan na niya ako, asin natapos ko an libro kan banggi man sanang idto.

Sa inot na pag-Bible study mi ni Brother Gardner, hinapot ko siya, “Ano po palan an pag-aadalan ta?” An simbag niya, “Idtong librong itinao ko saimo.” An sabi ko, “Tapos ko na po idtong basahon.” Mabuot na nagsimbag si Brother Gardner, “Maray. Di, pag-ulayan ta nguna ining inot na kapitulo.” Nangalas akong marhay ta kadakul palan na punto an dai ko nasabutan. Pinabukasan niya sako an dakul na teksto sa Bibliya kong King James Version na red-letter edition, kun sain gabos na sinabi ni Jesus nakasurat sa pulang letra. Ngunyan, namimidbid ko na an tunay na Diyos, si Jehova. Kan agang iyan, tulong kapitulo sa librong Katotoohan an pig-adalan mi ni Manoy Jim, an apod ko ki Brother Gardner. Puon kaidto, tulo-tulong kapitulo kan libro an inaadalan mi kada Huwebes nin aga. Gustong-gusto ko pag nag-aadal kami. Pribilehiyo nanggad na ma-study nin sarong linahidan na personal na midbid si Charles T. Russell!

Pakalihis nin pirang semana, naaprubaran ako na magin parahayag kan maugmang bareta. Tinabangan ako ni Manoy Jim sa dakul na bagay, pati na sa pagharong-harong. (Gui. 20:20) Sa pag-iba-iba ko ki Manoy Jim sa ministeryo, nagugustuhan ko na an paghuhulit. Para sa sako, an ministeryo an pinakadakula kong pribilehiyo sagkod ngunyan. Nakakaugma nanggad na magin kapwa trabahador nin Diyos!—1 Cor. 3:9.

AN INOT KONG PAGKAMUOT KI JEHOVA

Ngunyan, iiistorya ko sa saindo an sarong personal na marhay na bagay—an inot kong pagkamuot ki Jehova. (Kap. 2:4) An pagkamuot na iyan ki Jehova an nakatabang sa sako na makayanan an kulog na namamatian ko pag nagigirumduman ko an giyera asin an dakul na iba pang pagbalo.—Isa. 65:17.

Dai ko malilingawan an sarong espesyal na aldaw kan 1971. Kakapalayas pa sana sa sako kaidto kan mga magurang ko sa condominium na pinapaistaran ninda sa sako. Dai matugot an sakong padrasto na magkaigwa nin Saksi ni Jehova sa pagsadiri niya! Mayo akong gayong kuwarta kan panahon na idto. Nagsusuweldo ako kada ikaduwang semana sa ospital na pinagtatrabahuhan ko, pero naubos ko na an suweldo ko sa pagbakal nin mga bado na ginamit ko sa pagmiministeryo tanganing magin angay na representante ni Jehova. May kadikit akong tipon pero nasa sarong bangko sa Michigan, an lugar na dinakulaan ko. Kaya nag-istar na sana ako sa sakong kotse nin pirang aldaw. Sa CR nin mga gasolinahan ako nag-aahit asin naglalabar.

Sarong aldaw kan sa kotse pa ako nakaistar, nag-abot ako sa Kingdom Hall pirang oras bago magpuon an pagtiripon bago maglingkod sa langtad. Katatapos pa sana kan trabaho ko kaidto sa ospital. Mantang nakaparada ako sa may likod kan Kingdom Hall na diyan mayong ibang nakakahiling sa sako, nagparalaog sa isip ko an mga nahiling ko sa Vietnam—an grabeng pagbulos nin dugo saka an parong kan nasulong laman nin tawo. Garo nadadangog asin nahihiling ko pa an mga hoben na suldados na nakikimahirak asin naghahapot sa sako, “Mabubuhay pa kaya ako? Mabubuhay pa kaya ako?” Aram kong dai na, pero pinagmaigutan kong pakusugon an buot ninda sagkod sa makakaya ko na dai ipinaparisang magagadan na talaga sinda. Mantang nakatukaw ako duman, garo masabog na an pagmati ko.

Namibi ako mantang nagpaparaturo an luha. (Sal. 56:8) Inisip kong marhay an dapit sa paglaom na pagkabuhay liwat. Bigla akong naagimadmadan: Paagi sa pagkabuhay liwat, hahalion ni Jehova an gabos na garadanan na nahiling ko pati an kulog na namatian ko asin kan iba. Bubuhayon nin Diyos an mga suldados na idto, asin magkakaoportunidad sinda na maaraman an katotoohan dapit sa saiya. (Gui. 24:15) Sa pagkakataon na idto, nagkusog na marhay an pagkamuot ko ki Jehova na tuminaros nanggad sagkod sa sakong puso. Sagkod ngunyan, espesyal pa man giraray sa sako an aldaw na idto. Puon kaidto, ginibo ko an bilog kong makakaya na dai mawara an inot kong pagkamuot ki Jehova, lalo na pag nag-aagi nin mga pagbalo asin problema.

NAGIN MARAHAYON SA SAKO SI JEHOVA

Sa giyera, nakakagibo an mga tawo nin mararaot na bagay. Saro ako sa sainda. Pero nakatabang sa sako an paghurop-hurop sa duwa sa paborito kong mga teksto. An inot iyo an Kapahayagan 12:10, 11, na nagsasabing nadadaog an Diyablo bako sanang paagi sa satong pagpapatotoo kundi pati sa dugo kan Kordero. An ikaduwa iyo an Galacia 2:20. Naaraman ko sa tekstong iyan na nagadan si Cristo Jesus para “sa sako.” Hinihiling ako ni Jehova paagi kan dugo ni Jesus, asin pinapatawad Niya ako sa gabos na nagibo kong maraot. Nakatabang sa sako an katotoohan na iyan na magkaigwa nin malinig na konsiyensiya asin mapahirong gibuhon an gabos kong makakaya tanganing tabangan an iba na maaraman an katotoohan dapit sa satong mahihirakon na Diyos, si Jehova!—Heb. 9:14.

Pag ginigirumdom ko an mga nangyari sa buhay ko, nagpapasalamat akong marhay na nungka akong pinabayaan ni Jehova. Halimbawa, kan mismong aldaw na naaraman ni Manoy Jim na nakaistar na sana ako sa kotse, pinakaulay niya ako sa sarong sister na nagpapaarkila nin kuwarto. Talagang naniniwala ako na ginamit ni Jehova si Manoy Jim asin an mabuot na sister na idto tanganing may maistaran ako. Mabuuton nanggad si Jehova! Talagang dai niya pinapabayaan an maimbod niyang mga parasamba.

KUN PAANO AKO NAGIN MAIGOT PERO MATAKTIKA

Kan Mayo 1971, kinaipuhan kong magduman sa Michigan para asikasuhon an pirang bagay. Bago maghali sa Delray Beach Congregation sa Florida, pinano ko nin mga literatura an likod kan sakong kotse, dangan nagbiyahe panorte sa Interstate 75. Naubos na iyan bago pa ako makahali sa Georgia, an kataid na estado. Maigot kong ihinulit an maugmang bareta maski sain. Nagpupundo ako sa mga presuhan asin nagtatao ako nin mga tract maski sa mga lalaking nasa CR sa mga lugar na pahingaluan. Sagkod ngunyan, iniisip ko kun may nagbunga sa mga banhing idto na itinanom ko.—1 Cor. 3:6, 7.

Pero, inaako ko na kan inot kong manudan an katotoohan, bako akong mataktika, lalo na pag kaulay ko an sakong mga kapamilya. Huling naglalaad na marhay an pagkamuot ko ki Jehova, may kaigutan pero diretsahan akong naghuhulit sa sainda. Padangat kong marhay an mga tugang kong si John asin Ron, kaya pirit kong sinasabi sa sainda an katotoohan. Kan huri, naghagad ako nin tawad sa sainda huli sa pagigin prangka ko. Pero, nungka akong nagpundo sa pagpamibi na lugod akuon ninda an katotoohan. Puon kaidto, tinukduan ako ni Jehova, asin nagin mas mataktika na ako pag naghuhulit saka nagtutukdo.—Col. 4:6.

AN IBA KO PANG NAMUMUTAN

Dai ko nuarin man lilingawan an pagkamuot ko ki Jehova, pero siring man an iba ko pang namumutan. An ikaduwa kong pagkamuot iyo an agom kong si Susan. Kaidto pa, an gusto kong makaibanan sa buhay iyo an saro na makakatabang sa sako sa gibuhon na pang-Kahadian. Si Susan sarong babaying makusog an espirituwalidad. Nagigirumduman ko pang marhay an aldaw na magbisita ako sa saiya, kan magkailusyon pa sana kami. Nakatukaw si Susan sa may beranda kan saindang harong sa Cranston, Rhode Island. Nagbabasa siya kan An Torrengbantayan kapot an Bibliya niya. Napahanga ako ta binubukasan niya an mga teksto dawa sekondaryong artikulo kan magasin an binabasa niya. Sa buot-buot ko, ‘Marahayon an espirituwalidad kan babaying ini!’ Nagpakasal kami kan Disyembre 1971, asin nagpapasalamat ako na puon kaidto pirmi siyang yaon para suportaran ako. An talagang nagustuhan ko sa saiya iyo na, namumutan niya ako pero mas namumutan niya si Jehova.

Binendisyunan kami ni Susan nin duwang aking lalaki, si Jesse asin Paul. Nagdakula sinda na may paggiya ni Jehova. (1 Sam. 3:19) Huling isinapuso ninda an katotoohan, orgulyo mi sinda. Padagos sindang naglingkod ki Jehova huling ginirumdom ninda an inot nindang pagkamuot sa saiya. Pareho sindang labi nang 20 taon sa bilog na panahon na paglilingkod. Ipinag-oorgulyo ko man an duwa kong magayon na manugang, si Stephanie asin Racquel, na garo ko na man sana mga aki. An duwa kong aki parehong nakaagom nin mga babaying marahay an espirituwalidad asin bilog na puso patin kalag na namumuot sa Diyos na Jehova.—Efe. 6:6.

Pagkabawtismo ko, naglingkod ako nin 16 na taon sa Rhode Island, na diyan dakul akong nagin amigo. Dakul akong magagayon na nagigirumduman sa marahayon na mga elder na nakaibanan ko sa kongregasyon. Nagpapasalamat man ako sa nagbibiyaheng mga paraataman na nagin marahay na impluwensiya sa sako, na sa kadakulan dai ko na masasambit an mga pangaran. Dakulang pribilehiyo nanggad na makapaglingkod kaiba kan mga lalaki na pinagdanay an saindang inot na pagkamuot ki Jehova! Kan 1987, buminalyo kami sa North Carolina na may dakulang pangangaipo kaidto, asin duman nadagdagan pa an mga nagin amigo mi.a

Kan Agosto 2002, inako mi ni Susan an imbitasyon na magin miyembro kan pamilyang Bethel sa Patterson sa Estados Unidos. Nagtrabaho ako sa Service Department, asin si Susan sa laundry. Gustong-gusto niya an trabaho niya duman! Dangan, kan Agosto 2005, nagkapribilehiyo akong maglingkod bilang miyembro kan Namamahalang Grupo. Para sa sako, dakulaon na pribilehiyo ini! Nahadit an sakong agom sa dakulang paninimbagan, trabaho, asin pagbiyahe na kalabot diyan. Dawa dai gayong komportable si Susan sa pagsakay sa eroplano, dakul na beses kaming nagsakay diyan! Sinabi ni Susan na nakatabang sa saiya an mamumuton na mga sadol kan mga agom kan ibang miyembro kan Namamahalang Grupo, kaya nagin determinado siyang suportaran ako sagkod sa makakaya niya. Arog talaga kaiyan an ginibo niya, kaya lalo ko siyang namutan.

Nakadispley sa opisina ko an kadakul na ritratong mahalaga para sa sako! Ipinapagirumdom kaiyan kun gurano kagayon kan nagin buhay ko. Dakul akong naresibing marahayon na mga bendisyon huling ginibo ko an sakong bilog na makakaya na dai malingawan an inot kong pagkamuot ki Jehova!