Hatön Meh

Sā ṙô ngam 2 Tösalònikē 3:14, achīö yip tö mihôiṅ nö kamë ngam fëslare nö ngëichkö yip töt lööngö inlahen hēk un hanôlö cha, më tūmö alaha më minṙöinylen hēk tö öp pöplisör ṙöng?

Ngö ṙô tī Pôl nö kūichhöti nö in yik Kristīön aṅ Tösalònikē, “Yěn hěngtak öp tarik tö sō nö hang në ṙô kahūichtö chu imat ngih chitri, ngaich ngëichken ò (ngam tö ngö manah, “mikahngen ò”) ṙāngenre inrē öi hanôlö ò, hòṅ ò min nö sirōngkūö.” (2 Tös. 3:14) Urěh in sin öi ngö ṙô öi in yīö tö ngih inlēnö kahëtö Pôl tö e nöng tinöölöṙô më minṙöinylen. Ngö ṙô inrē sin īhö öi vë-eny nang yīö töp töhěngtak tarik yěn höng sō nö hang minë inlēnö lökngörit chööngö aṅmat Paipöl unôichrit ò nö ṙōlvan kinëtö inlēnö, ngaich mihôiṅ më minṙöinylen nö ngëichken ò, ngaich fēḵlen më aṅ ngam māṅ nö kētö minkahten. Ngaich möl misī më aṅ ngam māṅ nö ṙāngenre nö hanôl ngam tarik.

Haṙī-ingre pöri ngaich ngam mikah elnang ih tö e. Ngö lōn in ngaich tö ngih inlēnö kahëtö Pôl nö inlēnö yik taṙòkhöre Kristīön misī. Lökten töngamuh nö mihôiṅ ngòh töhěngtak Kristīön nö kē fësla re nö ‘ngëichken’ öp prötör hēk sistör hēk yěn hö-ö. Lökten ngaich nö mihôiṅ më minṙöinylen nö öt kētö öp minkahten, finëḵlö ngam māṅ. Kūö yòh angū-ö nö ngatī? Töi ngëichkö ṙô minë tö röhta miröökö nö in ngam 2 Tösalònikē 3:14 yěi hòṅ akaha elmat tö e.

Meuk inlahen yik rīkre ang Pôl ‘töng öt lööngö inlahen’ aṅ ngam māṅ. Minūö elmat hē e cha-a tö nuk inlēnöre ṙama-ang in ngam Tēv. Urēhěkūö Pôl misī nö yih nö in cha, ngaich kētö ök chööngö anga-aṅ nö in cha ök tö ngö: “Un rēhěn nö nyā ngòh töt hòṅ la-evṙen.” Sön pöri nöng ōt yik tarik tö sō nö hang ngam chööngö misī. Pòrô nöng ṙömöng ngön cha-a misī, sön nöng öt hòṅ kahëkuṙen tö la-en nö ha-aṅ nômöre. Rö-ö nöng anū-ö, pön yal misī cha-a nö kakkö inlahen la-en yip tahëng nöng havöötaröön. Hòṅ sitih inlahen cha-a misī nö in vē ngatī vē töt lööngö inlahen prötör sistör?—2 Tös. 3:6, 10-12.

Ngö ṙô ang Pôl, “Ngëichken ò anga-aṅ tarik.” Ngam ṙô krīk “ngëichken ò” tö ngö manah angū-ö, chumkūöṙen ngëichkö ngam tarik hòṅ meh öt lökngöre min tö minë tötlöng tinrīken ò. Kahëtö Pôl misī angū-ö nö inlēnö më Kristīön nö ṙòkhöre, rö-ö nö chamuh in yik minṙöinylen. (2 Tös. 1:1; 3:6) Tö lökten öp prötör hēk sistör yěn meuk öp töhěngtak Kristīön nö sō nö hang öp tökētu inlēnö aṅmat ngam Paipöl ngaich mihôiṅ anga-aṅ nö kē fësla re misī nö “ṙāngenre nö hanôl” öp tö ngatī inlahen.

Tö ngö manah hòng ngaich angū-ö misī tö cha nö hòṅ asīntö inlahen tī re tö ò nö sā inlanken yip töha-uknyu? Hö-ö. Ngö ṙô ang Pôl, “halēnö ò pöri nö sā hol maneuk meh.” Lökten më Prötör-sistör nö hol ngam tarik nö mīting, hol ò nö ahānga, öt hol ò pöri nö in nup tahëng ṙētak hēk öt hol ò nö in nup inṙamlōn. Kūö yòh nö ngatī? Ngö ṙô ang Pôl, “hòṅ ò nö sirōngkūö.” Yěn ngatī inlahen më prötör sistör nö ṙāngenre nö hanôl öp tarik tö fāluṙen, ngaich yīhi sumrōngkūö min anga-aṅ ngaich mihôiṅ nö yihtöre ellōn nö hòṅ halööktitre.—2 Tös. 3:14, 15.

Sitih inlahen öi kò-òren ayī-ö töngamuh öi hang ngih inlēnö kahëtö Pôl? Hòṅ urěh öi mikahtökūöre töp Prötör hēk sistör yěn kô-en anga-aṅ ‘nö töt lööngö inlahen’ hēk yěn hö-ö. Hē Pôl nö kakkö inlahen yik ‘tötlēnö inlahen’ tarik, ngaich rö-ö anga-aṅ nö ṙô tö yip tarik töt sāḵ ta kahë tö nup fëslare nö sā hī, pön hang ṙô ngam elkuilōnre, hēk yěn töt sāḵ ta ööilōn nö sāḵ nup ööilōn hī. Öt rēhěn ang Pôl nö ṙô tö yip tarik, yip töhaṙivlōn tī tö hī tö nup ṙô re. Ṙô tö yik tarik pöri anga-aṅ misī yik tö ṙōlheuh nö fēḵlöng tö nup inlēnö aṅmat ngam Paipöl ngaich nöng sō nö hāngö u.

Yěi meuk öp prötör hēk sistör tö ngatī inlahen töngamuh, öp tö sō nö hang inlēnöre tö ngam Paipöl sō inrē nö halööktö inlahenre,a ngaich mihôiṅ öi katöllö lōnre öi ui hanôlan hēk hol ò öi in nup inṙamlōn. Kanahngen hī angū-ö öi kö kēḵ öp fëslare, Öt kô inrē öi vë-eny nang yip tahëng tö u nö sā yip aṅ patī hī. Köplōn pöri tö hī, höng hòṅ iṙūöhen öi meukkūöre töm tarik öi el mīting holre öi ahānga. Ngaich yěn halööktö inlahen re hēk ngam tarik ngaich mihôiṅ hēk ayī-ö öi hanôlan kò-òren.