Mihôiṅ in Ṙāmölōn Töngamuh
Ngöṙô ang Ranīa, “Pōyen töngamuh në ötlanöngö ikūö ngih panam. Ōtre yip yāch, ōtre tövahavö. Ötlēkaṙen vē nyīö. Kö chūök re nup tinṙōlen. Haṙivölōn chū-ö yěch meūkö u. Akahalōn pöri ngaich chu-ö tö u nö öt köpsöreṙen min.”
Akahalōn ang Rani tö ngam Tēv min nö halöök tit në ötlanöngö ing panam, tö ngam Tēv inrē nö kētö inlēnö pöi hōtu ṙamlōn. Teūngen anga-aṅ tö ṙanāmölōn, pò ò nö akahakūö tö u. Yē meh hang ṙô ngam Tēv, ngaich öthō min më-eṅ öt ṙāmlōn. Në nun min intöönö tökētu sanapṙô:
Sitih inlahen öi ṙāmölōn el pati re?
Sitih inlahen öi havai tinrīken re i holre?
Sitih inlahen öi teūngen tö sanö-ölōnre hēk ṙanāmölōnre inrē?
Kuyòh ön në kanihngen nö ing panam? Kuyòh tarik nö kapah?
Kuyòh öi ṙātö ellōnre tö u min nö halööktitvö?
Sitih inlahen öi akahakūö tö ngam tēv hēk ṙūöhtöre inrē in ò?
Hö-ö nun minë vahënyö ngam Tēv nöng haköp töng harohtumtak tarik, pön haköp taṙôkhöre tarik.
a Tahëngi minë-eny yin më tarik imat ngih līpöre.