KANÒLÔ AṄ IM ṘÔ NGAM TĒV
Mihôiṅ Man Löklōn Yāvē, Pòrô Nap Yöng Meh Nö Tötvai Nö Inchōkūö
Tötlöng nuk la-en Ahas ök yöng ök Rācha Hēsikiā (2Kin 28:1; w16.02-HI pěch 14-15 përa 8)
Öt asīnken ngam yöngre pöri ang Hēsikiā pön katöllö ngam linökölōn Yāvē (2Kin 29:1-3; w16.02-HI pěch 15-16 përa 9-11)
Ṙūöhlö alaha yik tarik ang Hēsikiā nö löklōn Yāvē ngaich sōten cha anga-aṅ nö asīnken yik yöngre nö havöngö kūöre tö ngam Tēv (2Kin 29:4-6)
HATÖÖNÖRE MAN, ‘Sitih inlahen öich mihôiṅ hareuskö alaha yip ṙālö yěn töt lamöklōn Yāvē yip yöng cha?’