Nganong Kita Nag-antos, Matigulang, ug Mamatay?

Nag-antos Ta Tungod sa Atong Orihinal nga mga Ginikanan

“Ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo ug ang kamatayon pinaagi sa sala, ang kamatayon mikaylap sa tanang tawo.”—ROMA 5:12.

Dihang gibuhat sa Diyos ang atong orihinal nga ginikanan, si Adan ug Eva, gihatagan niya silag hingpit nga hunahuna ug lawas. Gipapuyo sab niya sila sa usa ka paraiso dinhi sa yuta, nga gitawag ug hardin sa Eden. Iyang giingnan sila nga puwede silang mokaon sa bunga sa tanang kahoy sa hardin, gawas lang sa usa. Pero si Adan ug Eva mikaon sa bunga sa gidiling kahoy, ug kadto maoy sala. (Genesis 2:15-17; 3:1-19) Tungod sa ilang pagsupak sa Diyos, iyang gipahawa sila sa hardin, ug sukad niadto lisod na kaayo ang ilang kinabuhi. Sa ulahi, sila nanganak ug lisod pod ang kinabuhi sa ilang mga anak. Silang tanan natigulang ug namatay. (Genesis 3:23; 5:5) Kita sab masakit, matigulang, ug mamatay kay gikan ta nianang orihinal nga pamilya.

Ang Daotang mga Espiritu Nakadugang sa Atong Pag-antos

“Ang tibuok kalibotan nailalom sa gahom sa usa nga daotan.”—1 JUAN 5:19.

Ang “usa nga daotan” gitawag ug Satanas. Usa siya ka anghel nga mirebelde sa Diyos. (Juan 8:44; Pinadayag 12:9) Sa ulahi, ang ubang anghel misuportar kang Satanas. Sila gitawag ug mga demonyo. Gigamit sa mga demonyo ang ilang gahom sa paglimbong sa mga tawo aron supakon nila ang Diyos. Ilang giimpluwensiyahan ang daghang tawo sa paghimog daotan. (Salmo 106:35-38; 1 Timoteo 4:1) Si Satanas ug ang mga demonyo nalipay nga magpahinabog kasakit ug pag-antos sa mga tawo.

Usahay Kitay Hinungdan sa Atong Pag-antos

“Kon unsay gipugas sa usa ka tawo, mao pod ang iyang anihon.”—GALACIA 6:7.

Ang mga tawo nag-antos tungod sa napanunod nga sala ug sa impluwensiya ni Satanas sa kalibotan. Pero usahay, sila ra poy nakadugang sa ilang pag-antos. Sa unsang paagi? Dihang mohimo silag daotan o dili maalamong desisyon, sagad anihon nila ang daotang mga resulta. Pero dihang ang mga tawo mohimog maayong mga butang, maayo pod ang resulta. Pananglitan, kon ang bana ug amahan matinud-anon, kugihan, ug nahigugma sa iyang pamilya, makabaton siyag daghang kaayohan ug mapalipay niya ang iyang pamilya. Pero kon ang usa sugarol, palainom, o tapolan, siya ug ang iyang pamilya mag-antos sa kapobrehon. Busa maalamon gyod nga maminaw ta sa atong Maglalalang. Gusto niya nga moani tag daghang maayong butang, apil ang “dagayang pakigdait [o, kalinaw].”—Salmo 119:165.

Kita Nagkinabuhi sa “Kataposang mga Adlaw”

“Sa kataposang mga adlaw . . . , ang mga tawo unya mahigugmaon sa kaugalingon, mahigugmaon sa kuwarta, . . . dili masinugtanon sa ginikanan, . . . walay pagpugong sa kaugalingon, bayolente, walay gugma sa pagkamaayo.”—2 TIMOTEO 3:1-5.

Karon, daghan ang ingon nianag kinaiya sumala sa gitagna. Ang ilang mga kinaiya maoy dugang pamatuod nga nagkinabuhi na ta sa “kataposang mga adlaw” niining kalibotana. Ang Balaang Kasulatan nagtagna sab nga sa atong panahon dunay mga gubat, kanihit sa pagkaon, dagkong linog, ug mga sakit. (Mateo 24:3, 7, 8; Lucas 21:10, 11) Kini miresultag grabeng pag-antos ug kamatayon.