Ang “Sagradong Tunic sa Trier”

ANG Trier, nga may kasaysayang masubay 2,000 ka tuig kanhi, mao ang labing karaang siyudad sa Alemanya.a Sulod sa kasiglohan ang Trier adunay lig-ong mga kalangkitan sa Iglesya Katolika. Sa 1996 ang katedral sa Trier nagpasundayag ug relikyas nga gihunahunang halos sama ka karaan sa siyudad mismo. Kana gitawag nga Sagradong Tunic sa Trier.

Ang tunic maoy 1.57 metros ang gitas-on ug 1.09 metros ang gilapdon ug adunay mga buktonan nga katunga ang gitas-on. Kini hinimo sa algodon ug, sumala kang Hans-Joachim Kann sa iyang librong Wallfahrtsführer Trier und Umgebung (Giya sa Pagbiyahe sa Peregrino Ngadto sa Trier ug mga Palibot), lagmit gisul-ob ingong panggawas nga sapot. Ang pipila nagbanabana sa gidugayon sa orihinal nga besti​—nga kinadak-an niana gireper ug gitapakan ug ubang mga panapton latas sa kasiglohan​—balik sa ikaduha o bisan unang siglo K.P. Kon husto, kana maghimo niining antik nga sapot, usa ka makaiikag nga butang sa museyo.

Bisan pa niana, ang pipila molalis nga ang besti dili lamang kay karaan kondili balaan usab​—busa ginganlag Sagradong Tunic. Tungod kini kay kini walay tahi, sama sa pang-ilalom nga besti nga gisul-ob ni Jesu-Kristo. (Juan 19:​23, 24) Ang pipila nangangkon nga ang “Sagradong Tunic” sa pagkatinuod iya sa Mesiyas.

Wala matino kon sa unsang paagi ang tunic nahiabot sa Trier. Usa ka reperensiyang basahon nag-ingon nga kini “gipresentar ngadto sa siyudad ni emperatris Helena, inahan ni Constantino nga Bantogan.” Si Kann nag-ingon nga ang unang kasaligang taho sa presensiya sa tunic diha sa Trier maoy gikan sa 1196.

Ang tunic, nga gitipigan diha sa katedral, gipasundayag sa dili-regular nga pagsal-angsal-ang sukad sa ika-16 nga siglo. Pananglitan, kini gihimo sa 1655, wala madugay human sa Katloan ka Tuig nga Gubat, nga mikostar ug dako sa Trier. Ang pagbaligya ug mga handomanan sa biyahe sa peregrino usahay mokitag dako.

Adunay tulo ka “Sagradong Tunic” nga mga biyahe sa peregrino niining sigloha​—sa 1933, 1959, ug 1996. Sa 1933 ang biyahe sa peregrino gipahibalo sa samang adlaw nga si Hitler gitudlo nga kansilyer sa Alemang Reich. Matod ni Kann nga kining maong pagkaatol sa duha ka hitabo sa samang petsa nagpasiugda sa mga sirkumstansiya nga naglibot sa biyahe sa peregrino. Ang unipormadong mga sundalong Nazi maoy guwardiya de onor alang sa mga peregrino sa gawas sa katedral. Duha ug tunga ka milyong tawo ang nakakita sa tunic sa maong tuig.

Si Herbert, usa ka residente sa Trier sulod sa daghang tuig, nagtandi sa mga biyahe sa peregrino sa 1959 ug 1996. “Sa 1959 ang mga karsada naghuot, nga may mga gagmayng tindahan nga nagbaligyag mga sobenir sa halos matag eskina. Niining tuiga ang okasyon mas hilom.” Sa pagkatinuod, 700,000 lamang ang nakakita sa tunic sa 1996, menos ug usa ka milyon sa gidaghanon sa 1959.

Nganong Moadto Sila Aron Motan-aw sa Tunic?

Ang simbahan nagpasiugda nga ang tunic dili angayng lantawon ingong butang nga simbahon. Ang walay-tahi nga tunic gilantaw ingong simbolo sa panaghiusa sa simbahan. Ang Frankfurter Allgemeine Zeitung nagtaho nga sa dihang gipahibalo ang biyahe sa peregrino, si Obispo Spital miingon: “Ang talagsaong kahimtang sa atong kalibotan nagpalihok kanatong mga Kristohanon nga makabaton ug talagsaong mga solusyon. Kinahanglang makigbatok kita sa nagauswag nga pagdumot, pagkaluog, ug kapintasan.” Ang obispo mipatin-aw nga ang pagtan-aw sa tunic magpahinumdom sa usa sa panaghiusa.

Apan nganong si bisan kinsa nagkinahanglan pa sa “Sagradong Tunic” aron mapahinumdoman sa panaghiusa sa simbahan? Komosta kon ang tunic madaot o madunot o mayagyag nga mini? Mameligro ba unya ang panaghiusa sa simbahan? Komosta ang mga tawo nga dili makabiyahe padulong sa Trier? Sila ba dili kaayo mahunahunaon sa bisan unsang panaghiusa sa sulod sa simbahan?

Ang Balaang Kasulatan wala maghisgot nga ang unang mga Kristohanon nagkinahanglan ug mga butang sa pagpahinumdom kanila sa panginahanglan sa Kristohanong panaghiusa. Sa pagkatinuod, si apostol Pablo nagdasig sa mga Kristohanon pinaagi sa mga pulong: “Nagalakaw kita pinaagi sa pagtuo, dili pinaagi sa panan-aw.” (2 Corinto 5:7) Ang panaghiusa nga gitagamtam sa matuod nga mga Kristohanon sa ingon gibatbat ingong “pagkausa diha sa pagtuo.”​—Efeso 4:​11-13.

[Mga footnote]