Alagara ang Diyos Uban ang Andam nga Espiritu
‘IKALIPAY ko gayod nga gamiton ug pagagamiton sa bug-os alang sa inyong mga kalag,’ misulat si apostol Pablo. (2 Corinto 12:15) Unsay gisulti kanimo niining mga pulonga bahin sa panglantaw ug tinamdan nga angayng paningkamotang ugmaron sa mga alagad ni Jehova? Sumala sa usa ka eskolar sa Bibliya, sa dihang gisulat ni Pablo kanang mga pulonga ngadto sa mga Kristohanon sa Corinto, siya nag-ingon: “Ako andam mogamit sa akong kusog, ug panahon, ug kinabuhi, ug sa tanan nga akong nabatonan alang sa inyong kaayohan, sama nga ang usa ka amahan malipayong mohimo niini alang sa iyang mga anak.” Si Pablo andam nga ‘pagagamiton sa bug-os,’ o “pagahagoon ug pagalapoyon,” kon kanay kinahanglanon sa pagtuman sa iyang Kristohanong ministeryo.
Dugang pa, ‘gikalipay gayod’ ni Pablo ang pagbuhat niining tanan. Siya “bug-os nga andam” sa pagbuhat niana, nag-ingon ang The Jerusalem Bible. Ikaw komosta? Andam ba nimong gamiton ang imong panahon, kusog, mga katakos, ug mga kahinguhaan sa pag-alagad kang Jehova nga Diyos ug sa intereses sa uban, bisan kon ang pagbuhat niana nagkahulogan usahay ug ‘pagkahago ug pagkalapoy’? Ug ‘ikalipay [mo ba] gayod’ ang pagbuhat niini?
Sila Bug-os Midumili sa Pag-alagad
Kadaghanang tawo dili lamang nagpanuko nga moalagad sa Diyos kondili midumili gayod sa pagbuhat sa ingon. Ang ilang espiritu maoy pagkaingrato, hakog nga pagkaindependente, bisan gani pagrebelde. Gihaylo ni Satanas si Adan ug Eva ngadto sa maong paagi sa panghunahuna. Sa pagkasayop siya miingon nga sila “mahisama sa Diyos, nga mahibalo sa maayo ug sa daotan”—nga makaarang sa paghukom sa ilang kaugalingon kon unsay maayo ug daotan. (Genesis 3:1-5) Kadtong adunay samang espiritu karong adlawa naghunahuna nga sila aduna gayoy bug-os nga kagawasan sa pagbuhat kon unsay ilang tinguhaon nga walay bisan unsang obligasyon ngadto sa Diyos o pagsalga gikan kaniya. (Salmo 81:11, 12) Buot nilang gamiton ang tanan nilang nabatonan alang sa pagpangagpas sa ilang kaugalingong intereses.—Proverbio 18:1.
Ikaw tingali walay ingon niining hingaping panglantaw. Lagmit ikaw tiunayng nagpabili sa gasa sa kinabuhi nga imo karong gitagamtam ug bisan sa labaw pang kahibulongang paglaom nga mabuhing walay kataposan diha sa usa ka paraisong yuta. (Salmo 37:10, 11; Pinadayag 21:1-4) Ikaw tingali dulot nga mapasalamaton kang Jehova tungod sa iyang kaayo kanimo. Apan kitang tanan kinahanglang magmaigmat sa kapeligrohan nga si Satanas mahimong magdaot sa atong hunahuna sa paagi nga ang atong pag-alagad sa pagkamatuod mahimong dili dalawaton sa Diyos. (2 Corinto 11:3) Sa unsang paagi kini lagmit mahitabo?
Ang Kinabubut-ong Pag-alagad Gikinahanglan
Buot ni Jehova ang kinabubut-on, bug-os-kasingkasing nga pag-alagad. Dili gayod niya kita pugson sa pagbuhat sa iyang kabubut-on. Si Satanas mao ang mohimog bisan unsa sa pagpit-os o paghaylo sa mga tawo aron buhaton ang iyang kabubut-on. Maylabot sa pag-alagad sa Diyos, ang Bibliya naghisgot bahin sa obligasyon, mga sugo, mga kinahanglanon, ug uban pa. (Ecclesiastes 12:13; Lucas 1:6) Apan, ang atong pangunang motibo sa pag-alagad sa Diyos mao nga atong gihigugma siya.—Exodo 35:21; Deuteronomio 11:1.
Bisag unsa pa ka daghang panahon ang gigugol ni Pablo sa pag-alagad sa Diyos, siya nahibalo nga kini wala gayoy pulos ‘kon siya walay gugma.’ (1 Corinto 13:1-3) Sa dihang ang mga magsusulat sa Bibliya nagtumong sa mga Kristohanon ingong mga ulipon sa Diyos, sila wala magtumong sa alaot nga pagkaulipon nga gipasukad sa pagpugos. (Roma 12:11; Colosas 3:24) Ang buot ipasabot mao ang kinabubut-on nga pagpasakop nga gipasukad sa dulot, kinasingkasing nga gugma alang sa Diyos ug sa iyang Anak, si Jesu-Kristo.—Mateo 22:37; 2 Corinto 5:14; 1 Juan 4:10, 11.
Ang atong pag-alagad sa Diyos kinahanglang magbanaag usab ug dulot nga gugma alang sa katawhan. “Kami nagmalumo taliwala kaninyo, sama sa usa ka nagapasusong inahan nga nagapangga sa iyang kaugalingong mga anak,” misulat si Pablo ngadto sa kongregasyon sa Tesalonica. (1 Tesalonica 2:7) Diha sa daghang nasod karon, ang mga inahan adunay legal nga obligasyon sa pag-atiman sa ilang mga anak. Apan tinong ang kadaghanang inahan dili mohimo niini tungod lamang sa pagsugot sa balaod, dili ba? Dili. Ilang buhaton kana tungod kay ilang gimahal ang ilang mga anak! Aw, ang nagpasusong inahan sa pagkamalipayon mohimog dagkong mga pagsakripisyo alang sa iyang mga anak. Tungod kay si Pablo adunay susamang “malumong pagmahal” alang niadtong iyang gialagaran, siya “nahimuot pag-yo” (“andam,” King James Version; “nalipay,” New International Version) sa paggamit sa iya mismong kinabuhi sa pagtabang kanila. (1 Tesalonica 2:8) Ang gugma magpalihok kanato sa pagsundog sa panig-ingnan ni Pablo.—Mateo 22:39.
Komosta ang Dili-Kinabubut-ong Pag-alagad?
Siyempre, kinahanglang dili nato tugotan ang gugma sa kaugalingon nga molabaw sa gugma sa Diyos ug sa mga tawo. Kay kon dili, adunay tinuod nga kapeligrohan kon kita tingali magtanyag lamang ug taphaw, dili-kinabubut-ong pag-alagad. Kita makaugmad pa gani ug pagbati sa kayugot, kaaburido nga kita dili makakinabuhi sumala lamang sa atong kaugalingong mga tinguha. Nahitabo kini sa pipila ka Israelinhon nga nawad-an sa ilang gugma sa Diyos apan sa gihapon nagtanyag ug pipila ka pag-alagad kaniya tungod lamang sa katungdanan. Unsa ang resulta? Ang pag-alagad sa Diyos nahimong “makapuol” alang kanila.—Malaquias 1:13.
Ang bisan unsang mga halad nga itanyag ngadto sa Diyos kinahanglang kanunayng “maayo,” walay depekto, ang “labing maayo” nga mabatonan. (Levitico 22:17-20; Exodo 23:19) Inay kay ihatag kang Jehova ang labing maayo sa ilang mga hayop, hinunoa, ang mga tawo sa adlaw ni Malaquias misugod sa pagtanyag niadtong sa tinuoray wala nila mismo magustohi. Unsay reaksiyon ni Jehova? Iyang gisultihan ang mga saserdote: “Sa dihang naghalad kamo ug hayop nga buta [kamo nag-ingon]: ‘Kana dili daotan.’ Ug sa dihang naghalad kamo ug hayop nga piang o masakiton: ‘Kana dili daotan.’ Dad-a kana, palihog, ngadto sa imong gobernador. Mahimuot kaha siya kanimo, o magadawat kaha siya kanimo nga maluloton? . . . Ug inyong gidala ang sinakmit, ug ang piang, ug ang masakiton; oo, inyong gidala kini ingong gasa. Ikalipay ko ba kini gikan sa inyong kamot?”—Malaquias 1:8, 13.
Sa unsang paagi mahitabo kini kang bisan kinsa kanato? Ang atong mga halad hayan mahimong “makapuol” kanato kon wala kanato ang tinuod nga andam nga kasingkasing ug espiritu. (Exodo 35:5, 21, 22; Levitico 1:3; Salmo 54:6; Hebreohanon 13:15, 16) Pananglitan, modawat ba si Jehova ug mga salinsalin lang sa atong panahon?
Ang si bisan kinsa kaha ugdang nga maghunahuna nga kadto dalawaton sa Diyos kon ang maayog-tuyo nga membro sa pamilya o masibotong Levihanon sa usa ka paagi nagpugos sa usa ka dili-andam nga Israelinhon sa pagpili sa iyang labing maayong hayop aron ihalad sa dihang dili gayod niya buot itanyag kana? (Isaias 29:13; Mateo 15:7, 8) Gisalikway ni Jehova ang maong mga halad ug sa kataposan ang katawhan nga mitanyag niana.—Oseas 4:6; Mateo 21:43.
Kalipay sa Pagbuhat sa Kabubut-on sa Diyos
Aron ikatanyag ngadto sa Diyos ang pag-alagad nga iyang dawaton, kinahanglang atong sundon ang panig-ingnan ni Jesu-Kristo. “Akong gitinguha, dili ang akong kaugalingong kabubut-on,” siya miingon, “kundili ang kabubut-on niya nga nagpadala kanako.” (Juan 5:30) Nakakaplag si Jesus ug dakong kalipay sa pag-alagad sa Diyos nga kinabubut-on. Gituman ni Jesus ang matagnaong mga pulong ni David: “Sa pagbuhat sa imong kabubut-on, Oh Diyos ko, ako nagakalipay.”—Salmo 40:8.
Bisan kon si Jesus nagakalipay sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova, kadto dili kanunayng masayon. Tagda kon unsay nahitabo una pa sa pagdakop, paghusay, ug pagpatay kaniya. Samtang didto sa tanaman sa Getsemane, si Jesus “naguol sa hilabihan” ug nag-antos sa “labihang kasakit.” Grabe kaayo ang emosyonal nga kapit-os nga, samtang siya nag-ampo, “ang iyang singot nahimong ingon sa mga tulo sa dugo nga nangatagak sa yuta.”—Mateo 26:38; Lucas 22:44.
Nganong naagoman ni Jesus ang maong labihang kasakit? Tinong dili tungod sa kaugalingong kaayohan o bisan unsang pagpanuko sa pagbuhat sa kabubut-on sa Diyos. Andam siyang mamatay, nga kusganon pa ganing misanong sa mga pulong ni Pedro nga: “Magmaluloton ka sa imong kaugalingon, Ginoo; dili gayod mahitabo kanimo kini nga dulnganan.” (Mateo 16:21-23) Ang nakapabalaka kang Jesus mao nga kon sa unsang paagi ang iyang kamatayon ingong usa ka makauulawng kriminal mag-apektar kang Jehova ug sa Iyang balaang ngalan. Nahibalo si Jesus nga ang iyang Amahan masakitan gayod nga makita ang iyang pinalanggang Anak nga trataron sa maong linuog nga paagi.
Nasabtan usab ni Jesus nga siya nagkaduol na sa usa ka hinungdanong panahon diha sa pagpatuman sa katuyoan ni Jehova. Ang matinumanong pagsunod sa balaod sa Diyos tinong nagpasundayag nga mahimo unta ni Adan ang samang pagpili. Ang pagkamatinumanon ni Jesus nagyagyag nga bug-os bakak ang pangangkon ni Satanas nga ang mga tawo dili moalagad sa Diyos nga kinabubut-on ug matinumanon ilalom sa pagsulay. Pinaagi ni Jesus, sa kataposan pulpogon ni Jehova si Satanas ug wagtangon ang mga epekto sa iyang pagrebelde.—Genesis 3:15.
Pagkadakong responsabilidad ang giabaga ni Jesus! Ang ngalan sa iyang Amahan, unibersohanong kalinaw, ug ang kaluwasan sa tawhanong pamilya ngatanan nag-agad sa pagkamatinumanon ni Jesus. Nakaamgo niini, siya miampo: ‘Amahan ko, kon posible, isaylo kining kopa gikan kanako. Apan, dili sumala sa akong pagbuot, kondili sumala sa imong pagbuot.’ (Mateo 26:39) Bisan ilalom sa kinagrabehang kapit-os, si Jesus wala gayod matarog diha sa iyang pagkaandam nga magpasakop sa kabubut-on sa iyang Amahan.
‘Ang Espiritu Maikagon, Apan ang Unod Huyang’
Sanglit si Jesus miantos ug grabeng emosyonal nga kapit-os samtang nag-alagad kang Jehova, makadahom kita nga si Satanas magpit-os kanato ingong mga alagad sa Diyos. (Juan 15:20; 1 Pedro 5:8) Dugang pa, kita mga dili-hingpit. Busa bisan kon kita kinabubut-ong moalagad sa Diyos, dili gayod sayon alang kanato ang pagbuhat niana. Nakita ni Jesus kon sa unsang paagi ang iyang mga apostoles nanlimbasog sa pagbuhat sa tanan nga iyang gipabuhat kanila. Mao kanay hinungdan nga siya miingon: “Ang espiritu, sa dayag, maikagon, apan ang unod maluya.” (Mateo 26:41) Walay kinaiyanhong kahuyangan diha sa iyang hingpit nga tawhanong unod. Hinunoa, anaa sa iyang hunahuna ang kahuyangan sa unod sa iyang mga tinun-an, ang pagkadili-hingpit nga ilang napanunod gikan sa dili-hingpit nga Adan. Nahibalo si Jesus nga tungod sa napanunod nga pagkadili-hingpit ug sa misangpot nga tawhanong mga limitasyon, sila kinahanglang manlimbasog sa pagbuhat sa tanang buot nilang buhaton diha sa pag-alagad kang Jehova.
Busa, tingali mobati kita sama kang apostol Pablo, kinsa naguol sa hilabihan sa dihang ang pagkadili-hingpit mipugong sa iyang katakos sa pag-alagad kang Jehova sa bug-os. ‘Ang katakos sa pagtinguha ania kanako,’ misulat si Pablo, ‘apan ang katakos sa pagbuhat ug maayo wala kanako.’ (Roma 7:18) Kita usab makakaplag nga dili nato matuman sa bug-os ang tanang maayong mga butang nga buot natong buhaton. (Roma 7:19) Dili kini tungod sa bisan unsang pagpanuko sa atong bahin. Tungod lamang kini sa kahuyangan sa unod nga mobabag bisan sa atong labing maayong mga paningkamot.
Dili kita angayng maguol. Kon kita adunay kinasingkasing nga pagkaandam sa pagbuhat sa tanan nga atong maarangan, ang Diyos tinong modawat sa atong pag-alagad. (2 Corinto 8:12) Hinaot nga atong ‘buhaton kutob sa atong maarangan’ ang pagsundog sa espiritu ni Kristo sa bug-os nga pagpasakop sa kabubut-on sa Diyos. (2 Timoteo 2:15; Filipos 2:5-7; 1 Pedro 4:1, 2) Si Jehova moganti ug mopaluyo sa maong andam nga espiritu. Siya mohatag kanato sa “gahom nga labaw sa kasarangan” aron matugbangan ang atong mga kahuyangan. (2 Corinto 4:7-10) Uban sa tabang ni Jehova kita, sama ni Pablo, ‘magkalipay gayod nga gamiton ug pagagamiton sa bug-os’ diha sa Iyang bililhong pag-alagad.
[Hulagway sa panid 21]
Si Pablo kinabubut-ong mialagad sa Diyos sumala sa iyang labing maarangan
[Hulagway sa panid 23]
Bisan ilalom sa kinagrabehang kapit-os, gibuhat ni Jesus ang kabubut-on sa iyang Amahan