Gitagna ba sa Bibliya ang Pagkatukod sa Modernong Estado sa Israel?

ANG tibuok kalibotan karon nabalaka pag-ayo sa panghitabo sa Tungang Sidlakan. Pirmeng madungog ang pagtirog mga raket, panag-away sa mga armadong mga pundok, ug pagpamomba sa mga terorista. Dugang pa niini, anaa usab ang hulga nga basin gamiton ang nukleyar nga mga hinagiban. Dili ikatingalang ang mga tawo sa tanang dapit naguol.

Nabalaka usab ang kalibotan kon unsa kahay mahitabo sa Tungang Sidlakan niadtong Mayo 1948. Nianang panahona, 62 ka tuig ang miagi, talitapos na ang mandong gihatag ngadto sa Britanya sa pagsakop sa kanhing Palestina, ug posibleng mahitabo ang gubat. Pipila ka bulan una pa niana, giawtorisahan sa United Nations ang pagkatukod sa independenteng Estado sa mga Hudiyo diha sa usa ka dapit sa gisakop nga mga teritoryo. Ang Arabong mga nasod sa palibot nanaad nga pugngan kini bisan unsa pay mahitabo. “Walay laing ikapatungha kini nga utlanan kondili giyera ug dugo,” nagpasidaan ang Arab League.

Kadto maoy Biyernes, Mayo 14, 1948, sa alas 4:00 s.h. Ang nahibiling mga oras sa paggahom sa Britanya hapit nang matapos. Sa Tel-Aviv Museum, dihay 350 ka tawo nga sekretong gidapit alang sa gikahinamang pahibalo—ang pormal nga pagdeklarar sa pagkaestado sa modernong nasod sa Israel. Higpit ang seguridad nianang tungora kay basig moatake ang daghang kaaway sa bag-o pa lang nga Estado.

Si David Ben-Gurion, ang pangulo sa National Council sa Israel, nagbasa sa The Declaration of the Establishment of the State of Israel. Sa bahin, kini nag-ingon: “Kaming mga membro sa People’s Council, mga representante sa Komunidad sa mga Hudiyo sa Eretz-Israel . . . tungod sa among katungod ingong lumad ug manununod sa yuta ug sa kagahom nga gihatag sa Resolution of the United Nations General Assembly, nagdeklarar sa pagkatukod sa Estado sa mga Hudiyo sa Eretz-Israel, nga pagatawgong Estado sa Israel.”

Katumanan ba sa Tagna sa Bibliya?

Gituohan sa ubang Evangelical nga mga Protestante nga natuman diha sa modernong Estado sa Israel ang usa ka tagna sa Bibliya. Pananglitan, sa libro nga Jerusalem Countdown, ang klerigo nga si John Hagee miingon: “Ang maong hinungdanong hitabo gisulat na ni Isaias, nga nag-ingon: ‘Mahimugso ang usa ka nasod sa usa ka adlaw.’ (Tan-awa ang Isaias 66:8.) . . . Kadto mao ang kinadak-ang katumanan sa tagna sa ika-20ng siglo. Kadto maoy buhing pamatuod sa tanang tawo nga naglungtad gayod ang Diyos sa Israel.”

Tinuod ba kana? Gitagna ba sa Isaias 66:8 ang pagkatukod sa modernong Estado sa Israel? Ang Mayo 14, 1948 ba mao ang “kinadak-ang katumanan sa tagna sa ika-20ng siglo”? Kon ang modernong Estado sa Israel mao pa gihapon ang piniling nasod sa Diyos, ug kon iya kining gigamit aron matuman ang mga tagna sa Bibliya, nan angay gayong mainteres niini ang tanang estudyante sa Bibliya.

Ang tagna sa Isaias nag-ingon: “Kinsay nakadungog ug butang nga sama niini? Kinsay nakakita ug mga butang nga sama niini nila? Ipahimugso ba ang usa ka yuta uban ang kasakit sa pagbati sulod sa usa ka adlaw? O matawo ba ang usa ka nasod sa usa ka higayon? Kay ang Zion nagbati ingon man nanganak sa iyang mga anak.” (Isaias 66:8) Kini nga teksto tin-awng nagtagna sa kalit nga pagkatawo sa tibuok nasod, nga daw sa usa lamang ka adlaw. Apan kinsay magpahinabo niini? Gihatag sa sunod nga bersikulo ang tubag: “‘Kon bahin kanako, ako ba magpahinabo sa pagpagula ug dili magpahinabo sa pagpanganak?’ nag-ingon si Jehova. ‘O ako ba nagpahinabo sa pagpanganak ug ako ba nagpahinabo gayod sa pagtak-op?’ nag-ingon ang imong Diyos.” Tin-awng gibutyag ni Jehova nga siya mao ang magpahinabo sa katingalahang pagkatawo sa nasod.

Ang modernong Israel gigamhan sa usa ka demokrasya nga wala gayod mosalig sa Diyos. Ang mga Israelinhon ba niadtong 1948 miila kang Jehova nga Diyos nga maoy nagpaluyo sa ilang deklarasyon sa pagkatukod sa ilang nasod ingong estado? Wala gayod. Ang ngalan sa Diyos ni ang pulong nga “Diyos” dili gayod makita diha sa orihinal nga proklamasyon. Maylabot sa kataposang bahin sa deklarasyon, ang librong Great Moments in Jewish History nag-ingon: “Bisan sa ala 1:00 S.H. sa dihang nagkatigom ang National Council, ang mga membro wala magkauyon sa gamiton nga mga pulong sa proklamasyon sa pagkaestado. . . . Buot gamiton sa debotadong mga Hudiyo ang ekspresyong ‘ang Diyos sa Israel.’ Supak niini kadtong nangusog nga kinahanglang bulag ang relihiyon gikan sa estado. Ingong pagkompromiso, gipili ni Ben-Gurion nga mahisulat ang pulong nga ‘Bato’ inay nga ‘Diyos.’”

Ang pagkatukod sa modernong Estado sa Israel niining adlawa gipasukad sa mando sa resolusyon sa UN ug sa gitawag niini nga katungod ingong lumad ug manununod sa yuta sa katawhang Hudiyo. Makataronganon bang milagrosong himoon sa Diyos ang kinadak-ang katumanan sa tagna niining ika-20ng siglo alang sa katawhan nga nagdumili sa pagpasidungog kaniya?

Unsay Nakalahi sa Pagkatukod sa Estado?

Ang tinamdan sa modernong Israel lahi ra kaayo sa kahimtang niadtong 537 W.K.P. Balik nianang panahona, ang nasod sa Israel sa pagkatinuod ‘natawo pag-usab’ nga daw sa usa lamang ka adlaw human nga kini gilaglag ug gihimong biniyaan sa mga Babilonyanhon 70 ka tuig una pa niana. Nianang panahona, ang Isaias 66:8 natuman sa talagsaong paagi sa dihang ang Persianhong hari nga si Ciro nga Bantogan, nga misakop sa Babilonya, nag-awtorisar sa mga Hudiyo sa pagbalik sa ilang yutang natawhan.—Esdras 1:2.

Giila sa Persianhong Haring Ciro nga gipaluyohan ni Jehova ang mga panghitabo niadtong 537 W.K.P., ug ang katuyoan niadtong namalik sa Jerusalem mao ang pagpasig-uli sa pagsimba kang Jehova nga Diyos ug ang pagtukod pag-usab sa iyang templo. Ang modernong Estado sa Israel wala gayod magpahayag sa maong tinguha o intensiyon.

Pinili pa ba Gihapon nga Katawhan sa Diyos?

Sa tuig 33 K.P., ang unodnong nasod sa Israel nawad-ag pabor ingong piniling nasod sa Diyos sa dihang kini nagsalikway sa Anak ni Jehova, ang Mesiyas. Mao kini ang giingon mismo sa Mesiyas: “Jerusalem, Jerusalem, ang nagapatay sa mga manalagna ug ang nagabato niadtong mga gipadala kaniya . . .Tan-awa! Ang inyong balay mabiniyaan kaninyo.” (Mateo 23:37, 38) Natinuod kini sa dihang gilaglag sa Romanong mga sundalo ang Jerusalem lakip ang templo niini ug ang kahikayan sa pagkasaserdote niadtong 70 K.P. Apan matuman pa ba ang katuyoan sa Diyos nga magbaton ug usa ka “linaing katigayonan gikan sa tanang ubang mga katawhan, . . . usa ka gingharian sa mga saserdote ug usa ka balaan nga nasod”?—Exodo 19:5, 6.

Kini gitubag ni apostol Pedro, nga usa mismo ka Hudiyo, sa usa ka sulat ngadto sa mga Kristohanong Hentil ug Hudiyo. Siya miingon: “Apan kamo maoy ‘usa ka piniling rasa, usa ka harianong pagkasaserdote, usa ka balaang nasod, usa ka katawhan alang sa linaing pagpanag-iya,’ . . . kay kanhi kamo dili usa ka katawhan, apan karon kamo maoy katawhan sa Diyos; kamo kadtong wala pakitai ug kaluoy, apan karon mao na kadtong gipakitaan ug kaluoy.”—1 Pedro 2:7-10.

Ang mga Kristohanon nga gipili sa balaang espiritu maoy sakop sa espirituwal nga nasod, ug ang ilang pagkasakop wala magdepende sa ilang kagikan ug dapit. Gihubit kini ni apostol Pablo niining paagiha: “Kay ang pagkatinuli dili mahinungdanon ni ang pagkadili-tinuli, kondili ang bag-ong pagkalinalang mao ang mahinungdanon. Ug silang tanan nga magalakaw nga mahusay pinaagi niining maong lagda sa panggawi, kanila maanaa ang kalinaw ug kaluoy, diha gayod sa Israel sa Diyos.”—Galacia 6:15, 16.

Samtang ang modernong nasod sa Israel naghatag sa pagkalungsoranon sa bisan kinsang kinaiyanhon ug nakombertir nga mga Hudiyo, ang pagkalungsoranon nga gitawag sa Bibliya nga “Israel sa Diyos” gihatag lamang niadtong ‘masinugtanon ug nawisikan sa dugo ni Jesu-Kristo.’ (1 Pedro 1:1, 2) Sa paghisgot bahin niining mga sakop sa Israel sa Diyos, o espirituwal nga mga Hudiyo, si Pablo misulat: “Kay siya dili Hudiyo sa gawas lamang, ni ang pagkatinuli diha sa unod sa gawas lamang. Apan siya Hudiyo sa sulod, ug ang iyang pagkatinuli maoy sa kasingkasing pinaagi sa espiritu, ug dili pinaagi sa sinulat nga kalagdaan. Ang pagdayeg kaniya magagikan, dili sa mga tawo, kondili sa Diyos.”—Roma 2:28, 29.

Kining tekstoha motabang kanato sa pagtuki sa salabtonong komento ni Pablo. Sa iyang sulat ngadto sa mga taga-Roma, gihubit ni Pablo kon sa unsang paagi ang dili-magtutuong kinaiyanhong mga Hudiyo gipakasama sa mga sanga sa simbolikong kahoyng olibo nga giputol aron ikasumpay ang “ihalas” nga Hentil nga mga “sanga.” (Roma 11:17-21) Sa pagtapos sa iyang ilustrasyon, siya miingon: “Nahabol ang pagbati sa Israel hangtod nga ang bug-os nga gidaghanon sa katawhan sa kanasoran mahisulod, ug niining paagiha ang tibuok Israel maluwas.” (Roma 11:25, 26) Gitagna ba ni Pablo nga sa kataposang gutlo ang kadaghanang Hudiyo makombertir sa Kristiyanidad? Tin-awng wala gayod kana mahitabo.

Sa paggamit sa ekspresyong “tibuok Israel,” ang gipasabot ni Pablo mao ang tanan sa espirituwal nga Israel—mga Kristohanon nga gipili sa balaang espiritu. Iyang giingon nga bisag gisalikway sa kinaiyanhong mga Hudiyo ang Mesiyas, dili kini makapakgang sa katuyoan sa Diyos sa pagbaton ug espirituwal nga ‘kahoyng olibo’ nga puno sa mabungahong mga sanga. Nahiuyon kini sa ilustrasyon ni Jesus bahin sa iyang kaugalingon ingong usa ka paras kansang dili mabungahong mga sanga pagaputlon. Si Jesus miingon: “Ako mao ang matuod nga punoan sa paras, ug ang akong Amahan mao ang magtitikad. Ang tanan kong sanga nga dili mamunga iyang pagaputlon, ug ang tanan nga mamunga iyang pagahinloan, aron nga kini mamunga ug daghan pa.”—Juan 15:1, 2.

Ang pagkatukod sa modernong Estado sa Israel wala itagna sa Bibliya, apan ang pagkatukod sa nasod sa espirituwal nga Israel gitagna gayong mahitabo! Kon ikaw nakig-uban sa maong espirituwal nga nasod karong adlawa, ikaw makadawat ug walay kataposang mga panalangin.—Genesis 22:15-18; Galacia 3:8, 9.

[Blurb sa panid 29]

Unsay gipasabot sa ilustrasyon ni Pablo bahin sa kahoyng olibo?

[Hulagway sa panid 27]

Si David Ben-Gurion, Mayo 14, 1948

[Credit Line]

Israel Government Press Office, Photographer: Kluger Zoltan

[Picture Credit Line sa panid 27]

Todd Bolen/Bible Places.com