Ako Niadto Usa ka Katolikong Madre
NIADTONG 1960, sa nagsakay sa usa ka Turkong barko nga nagdala kanako gikan sa Haifa ngadto sa Cyprus, sa mahilomon akong gipalandong ang kapin sa 30 anyos nga kinabuhi diha sa usa ka kombento. Bisan pag ako nagbesti sa usa ka madre, diha na kanako ang usa ka sulat nga nagpahigawas kanako gikan sa akong mga panumpa. Niadtong panahona, usa lamang ka butang ang diha sa akong hunahuna: ang pag-adto sa Beirut, Lebanon, ug pagpangitag trabaho.
Apan ngano man nga ako nahimong usa ka madre? Ug ngano man, tapos sa daghang katuigan, nga ako moundang?
Pagkahimong Usa ka Madre
Tapos dayon sa Gubat sa Kalibotan I, sa dihang ako usa pa ka bata nga nagpuyo uban sa akong mga gipakaginikanan sa habagatang-sidlakang Pransiya, ang usa ka Protestanteng magwawali mibisita kanamo. Namatikdan niya ang akong interes sa tanang butang nga iyang gisulti ug gibinlan ako sa usa ka gamayng “Bag-ong Testamento.” Ang akong kaikag sa Bibliya mitubo sukad niadto.
Sa kaulahian ako nakigsulti sa pipila ka kaubang Katoliko mahitungod sa akong tinguha sa pagsabot sa Kasulatan, apan ako ilang giingnan nga mortal nga sala ang pagbasa sa Bibliya. Ako nangatarongan nga sanglit ang Bibliya maoy usa ka dakong sekreto, kadtong atua lamang sa kombento ang tugotan sa pagtuon niana. Sukad niadto ako determinado nga mahimong usa ka madre.
Ako 21 pa lamang sa misakay ako sa tren paingon sa usa ka kombento sa habagatan sa Pransiya, diin nabatonan ko ang usa ka kasabotan uban sa superyora heneral sa Carmelite Missionary Order. Ang kombento nagbarog sa usa ka bungtod duol sa Gignac, usa ka gamayng nga lungsod nga nahimutang sa mga 15 milya (25 km) gikan sa Mediteraneong baybayon. Ang tinukod nalangkoban sa duha ka bahin: Ang usa maoy alang sa mga madre ug ang lain gigamit ingon nga pinuy-anan sa mga nagpaayo sa sakit nga mga batan-ong babaye.
Ang una kong gabii gigugol sa pinuy-anan sa mga nagpaayo sa sakit—apan nga wala ang akong maleta. Ang batan-ong babaye nga mitagbo kanako sa estasyon sa tren wala pa magbalik niana. Sa sunod adlaw, ikag na kaayo nga mopahawa sanglit wala ako makaangay sa atmospera sa kombento. Sa akong gipangayo ang akong karga ako giingnan: “Ang imong maleta nagapaabot kanimo sulod sa kombento.” Ako miingon sa akong kaugalingon: ‘Kon ako mosulod, ako makagawas gihapon niana.’ Apan ang kahimtang misangpot nga dili ingon ka yano niana.
Sa pagsulod sa relihiyosong komunidad nga bahin sa kombento ako nahibulong sa karaang tinukod uban sa iyang bug-at, puno ug puthaw nga mga pultahan ug habog nga mga kisame. Sa taodtaod ako may daklit nga pagpakigkabildo sa superyora heneral, apan wala ako makabaton sa kaisog sa pagsulti kaniya nga buot kong mopahawa.
Tapos sa usa ka semana ako gidawat ingon nga kandidato sa pagsulod sa relihiyosong orden. Sa pipila ka bulan sa ulahi akong gidawat ang puting mantelya sa bag-ohan. Dili pa dako kaayo ang akong nakat-onan bahin sa Bibliya, apan ako nagpailob nga nagbanabana nga ang maong kahibalo maoy dili alang kanamo nga mga bag-ohan. Sa wala pay usa ka tuig tapos sa akong pagsulod sa kombento, ako gipadala ngadto sa Marseilles uban sa duha pa ka madre. Gikan didto kami milayag paingon sa Cairo, Ehipto, nga miabot sa Enero 1931.
Kinabuhi sa Kombento sa Cairo
Ang among kombento ug ang tapad nga eskuylahan nahimutang sa dakodako moderno nga tinukod sa banika, sa gawas sa Cairo. Didto kami mobangon sa 4:45 sa matag buntag ug moadto sa kapilya diin among gugulon ang among 45 minutos sa paghinuktok. Unya 15 ka minutos ang itugot aron sa paglimpiyo sa among mga selda sa dili pa ang Misa.
Kami mangaon sa among mga pagkaon sa bug-os nga kahilom samtang magapamati sa pagbasa sa “Kinabuhi sa mga Santos.” Ang unang makahuman sa pagkaon mobanos sa pagbasa. Ang panagsultianay tali sa mga madre gidili sa maadlaw, gawas sa mga pangutanang may labot sa mga trabaho, ug bisan pa niana kinahanglang moadto kami sa usa ka espesyal nga dapit nga gitawag parlor. Ang aktuwal nga kombento maoy sirado nga dapit. Pananglitan, dihang mosulod ang usa ka tagagawas sa maadlaw, ang madreng nagbantay magpatilingtiling sa usa ka gamay nga kampana nga magapasidaan sa ubang madre sa dili pagbiya sa ilang mga selda.
Sa mga Biyernes ug usab sa mga Miyerkoles panahon sa Semana Santa, ang usa ka sesyon sa pagdisiplina sa kaugalingon nag-uban sa pagbasa sa Salmo 51. Ang tanang madre magtigom sa usa ka ngitngit nga lawak, ug ang matag usa kinahanglang magbunal sa iyang kaugalingon pinaagi sa usa ka tulo ug talines nga bunal. Niadtong panahona, ako naghunahuna nga ang maong pag-antos gikinahanglan aron sa pagpahimuot sa Diyos. Usahay ako dili moinom sa tibuok adlaw, nga dili sayon sa usa ka nasod nga sama ka init sa Ehipto, o ako magsul-ob sa usa ka bakos nga usa ka pulgada sa gilapdon nga napuno sa pino nga metal nga mga tusok.
Sa samang panahon, ako may daghang pagduhaduha mahitungod sa pundamental nga Katolikong mga pagtulon-an, sama sa transubstansasyon ug pagbawtismo sa masuso. Usab, wala ako makatuo nga si Maria maoy Babayeng Tigpataliwala. Wala gayod nako makaplagi ang maong mga pagtulon-an sa akong pagbasa sa Bibliya. Usa ka adlaw ang usa ka kaubang madre miingon: “Kon imong pangadyion ang 25 ka rosaryo, ihatag kanimo sa Birhen ang bisan unsang imong hangyoon.” Ako mihukom sa pagsulay, ug gisugdan ko ang pagpangadyi sa akong 25 ka rosaryo (duolan sa 1,300 ka pangadyi). Apan ang maong paningkamot nagbilin kanako nga may samang haw-ang nga pagbati sama sa nangagi. Kadto nagpamatuod nga ang akong gibasa diha sa mga Ebanghelyo mahitungod sa pagpahimangno ni Jesus sa iyang mga tinun-an sa pagpangayo sa Amahan alang sa tanang mga butang ‘diha sa iyang ngalan’ aron ang ilang mga hangyo igahatag.—Juan 16:24.
Nakompleto ko ang akong tulo ka tuig nga pagkabag-ohan, o pagbansay, ug karon ang panahon miabot na aron akong himoon ang akong walay kataposang mga panumpa. Dili ko buot nga isaad ang akong kaugalingon, apan unsay mahitabo kanako, nga layo kaayo sa Pransiya, kon ako mopahawa sa kombento? Sa kataposan akong gipirmahan ang akong pag-uyon ug miadto sa kapilya diin ako nanaad sa pagkinabuhi sa kakabos, kaputli, ug pagkamasinugtanon sa nahibilin kong mga adlaw. Sa kahiladman ako nangatarongan nga ako sa kanunay makasulbad ra sa mga butang uban sa Diyos kon ugaling akong lapason ang akong mga panumpa. May nakaila akong ubang madre nga gihatagan ug dispensasyon sa papa.
Ngadto sa Palestina ug sa Beirut
sa 1940 nagsilaob na ang Gubat sa Kalibotan II, ug gibombahan sa Alemang ayroplano ang Cairo. Niadtong panahona ako gibalhin ngadto sa usa ka kombento sa Haifa, Palestina. Tapos sa pagtabok sa Suez Canal, ako misakay sa usa ka tren sa gabii. Sa sayo sa buntag diha ang matahom kaayong talan-awon sa pagsilang sa adlaw ibabaw sa usa ka oasis, sa tanom sa disyerto, nga usa lamang ka pasiuna sa kahibulongang talan-awon nga akong makita sa Palestina. Sa linain ako nadani niining yutaa diin si Jesus, ang iyang mga disipulo, ug ang daghan pang alagad sa Diyos nga gihisgotan migugol sa ilang mga kinabuhi.
Ang kombento sa Haifa gipangayo sa Britanikong Kasundalohan aron himoon nilang hedkuwarter. Busa, ako gipadala ngadto sa Isfiya, usa ka gamay nga balangay duolan 15 ka milya (25 km) gikan sa Haifa, sa itaas sa kabukiran sa Carmelo. Didto ako nahilit sulod sa usa ka bulan, nga nagamag jam sa kosina,
Sa wala madugay ako gibalhin ngadto sa Beirut, Lebanon, nga duha lamang ka oras kon sakyon gikan sa Haifa. Ang Palestina niadto ilalom sa Britanikong paggahom ug ang Lebanon ilalom sa Pranses, nga nagpasayon sa pagtabok sa utlanan. Sulod sa misunod nga mga katuigan, subsob nakong gugolon ang akong mga bakasyon sa Isfiya, apan usa ka tuig ako nagsakit, ug inay mobalik sa Beirut ako nagpabilin sa Palestina.
Samtang didto sa Isfiya, sa Bukid sa Carmelo, ako nahimuot sa pagdala sa mga bata aron sila isuroy sa kabungtoran ibabaw sa kombento uban kang Cesar, ang asno, nga gusto nilang turnohan sa pagsakay. Sa pagpangagi latas sa kalasangan sa pino ug sa punoan sa mga olibo, kami sa kataposan makaabot sa habog nga patag diin, sumala sa tradisyon gihagit ni Elias ang bakak nga mga propeta ni Baal. Sa ubos among makita ang walog sa Kishon, diin ang tanan niadtong propeta ni Baal gipatay. (1 Hari, kapitulo 18) Akong nasayran ang bahin kang Elias sa nagbasa ako sa kasaysayan sa “Daang Testamento” ug ilabina nakadayeg sa iyang kaisog ug kadasig sa pag-alagad sa Diyos. Busa, ingon nga usa ka madre akong gidala ang ngalang Eliza Mary ingon nga timaan sa akong debosyon kaniya.
Paningkamot sa Pagpahawa
Latas sa katuigan ang akong determinasyon sa pagbiya sa relihiyosong komunidad misamot. Sa 1953, sa gipabalik ako sa Lyons, Pransiya, misulat ako ngadto sa lokal nga kardinal. Apan sa wala pa ang hawas sa kardinal mipakigkita kanako, ang madre superyora, kay nasayod sa akong mga plano sa pagpahawa, nagpadala kanako ngadto sa Saint-Martin-Belleroche, mga 60 milya (100 km) ang kalayo. Ako misulat dugang sulat ngadto sa kardinal nga nihangyo ug dispensasyon—apan sa kawang lamang.
Sa 1958 ako gipadala balik sa Lebanon. Tapos sa pipila ka bulan ako nakabalik sa usa ka kombento sa Haifa, ang akong paboritong siyudad. Tungod sa akong kahibalo sa Hebreohanon, ako gipili nga mahimong masugosugo, ug akong gipahimuslan ang higayon sa pagbuson sa usa ka sulat ngadto sa lokal nga obispo. Sukad niadto ang mga butang mitulin.
Duha ka adlaw sa ulahi ang obispo, kay nakadawat sa akong sulat, mianha sa pagpakighisgot sa kahimtang uban kanako. Gisultihan ko siya nga buot kong mobiya, kay ako dili maayo ug panglawas. Gikinahanglan ko ang medikal nga pagtambal, ug ang kinabuhi sa kombento nahimong lisod kaayo alang kanako. Siya labing masinabtanon, ug tapos sa usa ka oras nga estoryahay miingon siya: “Makabiya ka karong gabhiona kon gusto nimo.” Ako nagpadayon sa pakigsulatay kaniya, ug kadto nakatabang ug dako sa ulahi.
Tapos sa pipila ka adlaw gipahibalo ako sa obispo nga ang superyora heneral sa Pransiya nagpadalag usa ka sulat kanako, apan wala nako madawat kadto. Busa ako nakigkita sa madre superyora sa kombento: “Nagtuo ako nga adunay sulat alang kanako, ako miingon. Sa pagkuot sa hunos sa iyang talad trabahoan, iyang gipunit ang usa ka sobre ug gitunol kanako. Kadtong sulata nagpahibalo kanako nga ako gipahigawas sa akong mga panumpa.
Sa panahon sa usa ka closed retreat (usa ka yugto diin walay mausa ang tugotan sa pagsulti), akong gipahimuslan ang higayon sa pagpamutos ug pagbiya. Busa, sa usa ka buntag sa Agosto sa 1960, ako didto na gawas sa dako haluag nga kalibotan uban ang akong karga ug sa diyutayng Israeli nga libra nga akong panginabuhian sa makadiyut. Ako miadto sa balay sa usa ka tawo nga akong kaila, ug ako iyang gipapuyo didto sa pipila ka adlaw.
Usa ka Bag-ong Kinabuhi
Ako nagplano sa pagbalik sa Beirut, diin sa akong hunahuna masayon ang pagkaplag trabaho. Apan alang niadto gikinahanglan ko ang usa ka visa. Daw imposible ang pagkabaton ug usa gikan sa nagkalainlaing konsulada sa Haifa ug sa Jerusalem. Usa ka opisyal miingon: “Ang superyor sa inyong kombento mihangyo kanamo nga dili motabang sa mga madre nga moadto sa Arabe nga kanasoran.” Ang akong higala sa Haifa nagsulti kanako nga masayon ang pagbiyahe paingon sa Beirut agi sa Cyprus.
Busa 1960 kadto nga ako nagsakay sa Turkong barko nga nagdala kanako gikan sa Haifa ngadto sa Cyprus. Sa pagsunod sa tambag sa obispo, gisul-ob ko pa ang akong uniporme sa pagkamadre, ilabina tungod sa mga letrato sa akong pasaporte. Nabatonan ko na ang usa ka visa alang sa Cyprus gikan sa Britanikong mga awtoridad, tungod sa sulat gikan sa obispo nga uban kaniya ako nakigpagsulatay pa. Human niadto ako misakay ug ayroplano paingon sa Beirut.
Kay buot magpasibo nga anam-anam sa kinabuhi sa gawas, gidawat ko ang trabaho diha sa mga kosina sa usa ka kombento Dominicano sa usa ka dili relihiyoso nga kapasidad. Ako nagpabilin didto sa usa ka tuig. Usa ka adlaw ang usa ka Carmelite nga superyor midapit kanako sa pagbalik sa mga orden nga miingon: “Hikalimtan namo ang imong gamay nga pag-eskapo ug ikaw mahibalik sa imong posisyon taliwala sa mga madre nga may dugay nang baroganan.” Tapos nga nakabaton sa usa ka libo o sa daghan nga mga suliran sa paggawas, ako dili na gayod mobalik!
Tapos niadto ako nagtrabaho makadiyut ingon nga magtutudlo sa mga bata sa dato nga mga pamilya, ug sa dihang ako makig-uban sa ubang magbalantay sa mga bata, ako silang pangutan-on kon sila may kaila bang nagtuon sa Bibliya. “Apan dili usa ka pari!” ako moinsister.
Gibaslan ang Akong Pagpangita
Usa ka adlaw, sa Pebrero 1964, gitubag ang akong mga pag-ampo sa tibuok kinabuhi. Sa tabang sa Pransis nga nars nga nakahibalag sa mga Saksi ni Jehova sa mga kampong konsentrasyon ug sa kataposan nagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi sa Beirut, misugod usab ako sa usa ka pagtuon sa Bibliya. Tapos sa upat ka gabii nga panaghisgot akong nahisayran nga akong nakaplagan ang kamatuoran nga akong gipangita sa daghang katuigan.
Ang mga Saksi dili lamang nagatuon sa Bibliya kondili nagapadapat kon unsay ilang nakat-onan nagsangyaw niana sa uban. Daw ang usa ka dako kaayong babag nagkahugno na. Ako nakahilak sa kalipay. Ang diyutay nga akong nabasa igo na sa pagkombensir kanako nga ang Trinidad, imortalidad sa kalag, ug uban pang maong doktrina wala mahiuyon sa Bibliya.
Bisan pa niana, ang usa ka butang nakapabugnaw sa akong kadasig: ang ngalan mga Saksi ni Jehova. Ako miingon sa akong kaugalingon: ‘Kana nagapangitag kasamok diha sa Arabe nga kanasoran; sila maghunahuna nga kami mga Hudiyo!’ Apan wala kadto magpahunong kanako sa pagtuon, ug sa Oktubre sa 1964 ako nabawtismohan ingon nga simbolo sa akong pagpahinungod kang Jehova.
Kapin sa 20 anyos ang milabay sukad akong nakaplagan ang kamatuoran nga ‘nagpagawas kanako.’ (Juan 8:32) Oo, ang pagkakawang sa mga tulomanon sama sa pagpasakit sa kaugalingon, sama sa nakaplagan diha sa daghang mga kombento, tin-aw na kanako karon. Pagkamatuod ang mga pulong ni apostol Pablo: “Sa pagkamatuod, ang maong mga butang nagpadayag sa kaalam sa gipahamtang sa kaugalingon nga matang sa pagsimba ug sa pagpakaaron-ingnong pagpaubos, usa ka pagsakit sa lawas; apan sila walay bili sa pagbuntog sa pagtagbaw sa unod.”—Colosas 2:23.
Pagkadako ang kalipay nga akong nabatonan sa pagpakig-ambit sa kahibalo sa uban ug sa pagpahibalo sa kahibulongang paglaom nga anaa sa Pulong sa Diyos, inay sa pagtak-op sa akong kaugalingon gikan sa kalibotan! Kay nahimong usa ka madre sulod sa 30 anyos, ako makapakigsulti sa mga Katoliko nga may bug-os nga pagsabot sa ilang mga suliran. Sa ubay-ubay nang katuigan karon, nag-alagad ako ingong payoner (bug-os panahong ministro sa mga Saksi ni Jehova), sa ingon nagatuman sa sugo nga gisalig kanamo ni Jesus sa pagsangyaw “niining maayong balita sa gingharian.” (Mateo 24:14)—Tinampo.
[Letrato sa panid 18]
Gignac nga Kombento