Usa ka Sulat Gikan sa Inahan sa Usa ka Wala Matawong Bata
Ako 37 anyos, minyo, ug dunay tulo ka matahom nga mga anak. Sa napulo ka tuig nga milabay gipahigda ako sa lamesa sa kosena samtang gikuha ang kinabuhi gikan sa usa ka tawo nga walay usa ang makaila.
Kanang tawhana nabuhi lamang sulod sa tulo ug tunga ka bulan. Nagtuo ako nga si Jehova nga Diyos lamang ang higala nianang tawhana. (Salmo 139:13-16) Daw walay usa ang nakagusto niini.
Niadtong panahona, sa 16 ka tuig nga milabay, estudyante ako sa kolehiyo, may trabahong part-time ug nag-inusarang nagpuyo diha sa dakong siyudad sa West Coast. Nangandoy ako nga mahimong “inila” taliwala sa tanang “iladong mga tawo.”
Dako ang akong plano sa akong umaabot. Ang bata wala gayod mosibo sa paagi sa akong kinabuhi. Ang amahan sa bata misugyot ug aborsiyon kun paghulog ug bata, ug kami walay gihisgotang mga kapilian. Midumili ako sa paghunahuna nianang among kuhaon—ang kinabuhi sa usa ka buhi nga kalag. Bisag kausa wala gayod ako magpalandong kon unsay paglantaw sa Diyos niana.—Exodo 21:22, 23; Roma 14:12.
Sa pagkatinuod, ang paghulog ug bata niadtong panahona dili pa “legal.” Nakadungog ang amahan sa bata ug doktor nga nangitag dugang trabaho pinaagi sa paghulog ug mga bata.
Busa didto ako sa apartment sa akong trato nga nagtugot niining tawhana sa pagkuha sa “kahasol” nga misulod sa akong kinabuhi. Dili ako gustong moatubang sa tinuod nga kahimtang ug busa, nakasugakod ra ako sa mental nga paagi. Sa pisikal, dili maayo ang lakat. Naimpeksiyon ako sa sulod nga tungod niadto tulo ka adlawng hataas ang akong hilanat. Human nangitag tinuod nga pag-atiman sa doktor, naulian ako.
Oo sa hunahuna ko. Kinsay nahibalo kon unsay mahimo diha sa akong pagkatawo sa pagpagahi niadto sa akong kasingkasing sa pagbuhat niadtong mangilngig nga kasal-anan?
Wala nako ipahibalo kining mangil-ad nga bahin sa akong nangagi sa akong bana. (Daghang tuig nga milabay dihang nagkita kami.) Ambot kon may maayo bang kaayohan kon sultihan siya. Dihang nakakat-on ako sa kamatuoran (sa napulo ka tuig kanhi) nangayo akog pasaylo kang Jehova sa tanang kasal-anan nga akong nahimo, lakip sa pagkuha sa kinabuhi sa akong wala matawong bata. Naglaom ako nga nakahatag na Siya sa lyang kaluoy pinaagi sa halad ni Jesus sa pagtabon sa akong mga kasalanan. Sukad nga nahinloan ko na ang akong kinabuhi pinaagi sa pagpadapat sa mga butang nga akong nakat-onan gikan sa lyang Pulong ang Bibliya, wala na ako mohimog dagkong sala. Apan hayan dili gayod ako makapasaylo sa akong kaugalingon.—1 Juan 1:7.
Kon napatay ko ang akong anak dihang [lalaki o babaye] nakaabot pa unta siyag pipila ka bulan, 6 anyos, 20 anyos, tingali may paglaom siyang mabanhaw sa bag-ong sistema sa Diyos. (Lucas 23:43; Pinadayag 20:12, 13) Apan wala gayod matawo kining bataa, wala pa gayod makaginhawa sa iyang unang ginhawa. Akong gikawat kanang kinabuhia ug ang tanang posibilidad nga mabuhi kana pag-usab. Wala nay mahimo pa bahin niana.
Sa nagkaedaran ako, kanunay na hinoon kining mobalikbalik sa akong hunahuna ang maong panumdoman. Sa nangaging katuigan wala gayod nako tugoti ang akong kaugalingon nga maghunahuna niana. Kon motungha kini sa akong hunahuna wad-on dayon nako kini. “Lisbon ko dayon ang ulohan” sulod sa akong hunahuna. Dili na nako kana mahimo. Tinuod gayod nga masakit ang pagkinabuhi niining dili mohawang pagbating sad-an. Kadtong bataa wala gayod makahigayon nga may magmahal kaniya. Tingali adunay bata diha sa gawas nga makabaton ug pagmahal.
Maoy hinungdan nga gisulat ko kining mga butanga nga gihambin ko sa daghang katuigan. Kon adunay usa nga nagplano sa paghulog ug bata ug makabasa niining sulata, tingali mausab ang iyang hunahuna ug pasagdang magpadayon kanang kinabuhia. Hatagi ang bata ug higayong mabuhi ug mahalon. Adunay libolibong tawo nga gustong mosagop ug bata. Gawas pa, sa ulahi, dihang mapukaw ang imong kasingkasing ug tanlag, dili na kinahanglan pang atubangon mo ang kamatuoran nga imong gipatay ang imong kaugalingong anak. Hayan dili na nimo bation ang pagkasad-an karon; apan bation mo ra kini sa umaabot nga adlaw. Ug dili gayod kini mawala!—Isaias 1:18; 55:6, 7.
Uban ang dakong pagbasol,
Ang Inahan sa Wala Matawong Bata