‘Kon Mamatay man Ugaling ang Kadagatan’
“KON mamatay man ugaling ang kadagatan sa yuta—sa ato pa, kon ang kinabuhi sa kadagatan sa kalit, modangat sa usa ka kataposan—kini ang kinataposan ug maingon man labing dakong kalaglagan diha sa magubot nga kasaysayan sa tawo ug sa ubang mga mananap ug sa mga tanom nga duyog kanila ang tawo nag-ambitay niining planetaha.” Misulat si Jacques Cousteau diha sa introduksiyon sa Tomo I sa iyang librong The Ocean World of Jacques Cousteau.
Siya mipadayon sa talan-awon: “Kay walay kinabuhi sa kadagatan ang gidaghanon sa carbon dioxide sa atmospera mosugod sa pagdaghan nga dili na mapugngan. Sa dihang kining gidaghanon sa CO2 moagi sa usa ka punto ang ‘greenhouse effect’ o pag-init sa yuta molihok: ang init nga mosidlak paggawas sa yuta ngadto sa wanang masap-ongan sa ubos sa istratospera, mobuga ug lebel sa dagat nga mga temperatura. Diha sa Amihanan ug sa Habagatang mga Polo ang yelo matunaw. Ang mga kadagatan mosaka tingali 30 ka metros sa pipila lang ka tuig. Ang tanang dagkong siyudad sa kalibotan malunopan. Aron dili malumos ang un-tersiya sa populasyon sa kalibotan mapugos sa pagkalagiw ngadto sa mga bungtod ug sa mga bukid, ug ang mga bungtod ug mga bukid dili-andam sa pagdawat niining mga tawhana, dili makataganag igong kalan-on alang kanila.”
Si Cousteau mipadayon sa makalilisang nga pangataposan: “Magdasok diha sa nagkalainlain lugar sa bukid, nga gipanggutom, nga naladlad sa grabeng mga unos ug mga sakit, uban sa gubot nga mga pamilya ug mga katilingban, kanang nabilin sa katawhan mosugod sa pag-antos gikan sa anoxia—kakulang sa oksihino—nga ipahinabo sa pagkapuo sa plankton algae ug sa pagkawalay tanom sa yuta. Naipit sa hiktin nga luna tali sa patayng kadagatan ug sa umaw nga mga bakilid sa bukid ang tawo magtikoka sa iyang kataposang mga yugto diha sa dili-matukib nga kasakit. Tingali trayenta ngadto sa singkuwenta ka tuig inigkamatay sa dagat ang kataposang tawo sa yuta mohingos sa iyang kataposang ginhawa. Ang organikong kinabuhi niining planetaha mous-os sa pagkahimong bakterya ug pipila ka mag-uungad nga mga insekto.”
Ang tawo tungod sa iyang pagkamao, hinunoa, dili mopatalinghog niining pasidaana ug sa ubang samang mga pasidaan nga gipalanog karon samtang ang nangabuang-sa-kuwarta nga mga tawo magpadayon sa ilang pagdasdas ngadto sa kalaglagan. Si Jehova miingon sa dugay na kanhi: “Dili iya sa tawo nga nagalakaw aron sa pagtultol sa iyang lakang,” ug si Jehova mangilabot na mismo ug santaon “kadtong nagalaglag sa yuta.”—Jeremias 10:23; Pinadayag 11:18.