Ang Kalala sa Kamatayon Nakuha Na
SAGAD nga mabasa ang kamatayon ingong natural o normal. Sa pagkatinuod, dili kini natural o normal, sumala sa asoy sa Bibliya. Ang kamatayon maoy usa ka kaaway nga misangpot tungod sa sala. “Pinaagi sa usa ka tawo ang sala misulod sa kalibotan ug ang kamatayon misulod pinaagi sa sala, ug nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang mga tawo sanglit ang tanang mga tawo nakasala man,” ang Bibliya nag-ingon sa Roma 5:12.
Sanglit ang kamatayon dili maoy katuyoan sa Diyos alang sa katawhan, siya sa mahigugmaon mihimog paagi sa paggawas. Sa pagtugot sa iyang Anak nga mamatay alang kanato, siya mitaganag katumbas nga lukat aron mabawi ang silot nga kamatayon. (Mateo 20:28; 1 Juan 2:2) Siya usab misaad ug usa ka yutan-ong paraiso nga may bug-os bag-ong kagamhanan nga magmando ibabaw sa tanang katawhan. Bug-os walaon sa maong kagamhanan ang tanang mga epekto sa sala ug kamatayon. (Lucas 18:30) Ang Bibliya nag-ingon sa Pinadayag 21:3, 4: “Ang Diyos magauban kanila. Ug iyang pagapahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon mawala na, ug wala na usab unyay pagminatay, ni paghilak, ni kasakit. Kay ang unang mga butang nangagi na.” Apan unsay ikasulti bahin niadtong mga patay na?
Sila dunay paglaom sa pagkabanhaw—ang palaaboton nga mabuhi pag-usab ingong mga tawo sa Paraiso sa yuta, nga may hingpit mahimsog nga mga lawas ug mga hunahuna. Oo, “ang takna nagasingabot na nga ang tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makabati sa iyang tingog ug manggula.” (Juan 5:28, 29) Ang usa nga gipadala sa Diyos sa paglukat sa katawhan, si Jesu-Kristo, dugang nagpasalig kanato: “Kini ang kabubut-on sa akong Amahan, nga ang matag usa nga makakita sa Anak ug magbatog pagtuo kaniya makabaton ug kinabuhing dayon, ug pagabanhawon ko siya sa kaulahian nga adlaw.”—Juan 6:40.
Kini nga paglaom sa pagkabanhaw maoy nagpalig-on sa daghan kinsa nawad-an ug usa ka minahal diha sa kamatayon. Ilang naamgohan nga ang ilang mga minahal “natulog [lamang] diha sa kamatayon,” ug busa sila “wala masubo sama sa nahibilin sa katawhan, nga walay paglaom.” (1 Tesalonica 4:13, The New English Bible) Sila nagalantaw sa unahan sa pagpahimulos sa pagpakig-uban duyog kanila pag-usab diha nianang bag-ong sistema sa mga butang nga gisaad sa Diyos. Sila may pagtuo sa Diyos nga nagahatag paglipay ug paglaom.—Roma 15:4, 13; 2 Corinto 1:3; 2 Tesalonica 2:16.
Kana ang hinungdan kon nganong ang mga serbisyo sa paglubong sa mga Saksi ni Jehova lahi gayod sa uban. Aron maangkon ang pag-uyon sa Diyos, ang mga Saksi naglikay sa bisan unsang mga batasan nga nahisupak sa iyang Pulong, ang Bibliya. Ang mga kostumbre ug mga dayandayan nga gipasukad sa mga pagtulon-an nga wala itudlo sa Bibliya ginalikayan. Samtang ilang ginasimba lamang ang matuod nga Diyos, si Jehova, sila nagadumili sa paghatag sa maong masimbahong mga paghimaya sa ilang minatay. Ug sila naglikay sa mapagawalong pagpasundayag sa bahandi o kahimtang, sanglit sila nahibalo nga kini dili makapahimuot sa Diyos. (1 Juan 2:16) Ang ilang mga paglubong yano ug dungganon ug makatabang sa pagpakalma sa mga kasingkasing sa namatyan. Usa ka pakigpulong ang ihatag sa paghandom sa usa nga namatay, ipahayag ang paglaom nga makita diha sa Bibliya. Sila maguol, apan dili sa hilabihan.
Ang mga Saksi ni Jehova nahibalo nga sa dili madugay “ang kataposang kaaway, ang kamatayon,” wad-on na. Dayon ang gitagnang mga pulong matuman na unya: “Ang kamatayon pagalaglagon sa walay kataposan. Kamatayon, hain na ang imong pagkamadaogon? Kamatayon, hain na ang imong kalala?”—1 Corinto 15:26, 54, 55.