Gituman Ko ang Akong Saad

AKO natawo sa Rio de Janeiro, Brazil, sa panahon sa usa ka parti sa Carnival Sunday, sa 1930. Ang mitambong mao ang iladong mga tawo sa Rio​—mga doktor, koronel sa mga sundalo, ug sapiang mga negosyante. Sa matuotuohon, silang tanan miitsag bulawang mga singsing ug mga brilyante sa tubig nga gigamit sa akong unang pagkaligo, sa pagtuo nga kini makatabang niining batang lalaki nga mahimong sapian ug inila. Mga usa ka tuig ug tunga sa ulahi, nakadawat ako ug premyo ingon nga mao ang labing matahom nga bata sa Rio diha sa bangga nga gihimo sa usa ka magasin.

Wala magdugay human niadto ang akong inahan grabeng nagkasakit. Sa dihang ang mga doktor nawad-an na ug paglaom nga siya maayo pa, ang akong amahan mibiya kaniya ug sa mga anak. Ako ang gibayad niya sa pag-impas sa utang, ug maoy hinungdan nga nakapuyo ako uban sa adunahang pamilya sa Guarujá, sa isla sa Santo Amaro, sa estado sa São Paulo. Didto ako nagdako nga walay nahinumdoman sa akong pamilya kanhi. Apan, sa usa ka panahon sa bakasyon sa eskuylahan nga akong gipalabay sa Rio de Janeiro​—mga 450 kilometros gikan sa akong gipuy-an sa Guarujá​—usa ka butang ang nahitabo nga nakausab sa akong kinabuhi.

Sulagma nga Panagtagbo

Ako nakigdula sa mga batang lalaki nga sama nakog edad diha sa usa ka bahin sa Rio nga gitawag Jardim da Glória. Sanglit hatagan ako ug daghang kuwarta sa akong ginikanan nga nagsagop nako, ako makapalit ug sorbetes alang sa tibuok grupo, busa ako ilado. Usa sa mga batang lalaki, nga si Alberto, nangutana nako kon taga diin ako. Sa dihang gitug-anan ko siya, miingon siya: “Ako may manghod nga lalaki nga nagpuyo usab sa estado sa São Paulo, apan wala gayod ako makaila kaniya. Cézar ang iyang ngalan. Gihatag siya sa akong amahan sa usa ka pamilya didto, ug karon si mama naghilak adlaw-adlaw tungod kay siya nawad-ag paglaom nga makakita kaniya pag-usab.”

Siya midugang: “Kon pananglit mahinagbo mo ang usa ka batang lalaki nga mga diyes anyos ang edad sa São Paulo nga ginganlag Cézar, sultihi siya nga nahibalag mo ang iyang igsoong lalaki ug nga ang iyang inahan buot nga makigkita kaniya.”

“Dili ko kana kalimtan,” ako misaad. “Gawas pa, ang iyang ngalan pareho sa akong ngalan.”

Usa ka Kausaban sa mga Kahimtang

Gisulti ni Alberto sa iyang inahan ang among panagsultihay, ug buot siyang makigkita kanako. Sa dihang si Alberto ug ako nagkahibalag pag-usab sa Jardim da Glória sa pagkasunod nga Dominggo, siya miingon: “Si mama gustong makigkita kanimo. Nagtuo ko nga siya dunay ipadala nga mensahe kanimo alang sa akong igsoong lalaki sa São Paulo.”

Gidala dayon ako ni Alberto ngadto sa iyang inahan, nga naglingkod diha sa lingkoranan sa parke. Gitan-aw niya ako ug maayo sa ulo hangtod sa tiil. Unya iya akong gigakos ug mihilak. “Kinsa ang imong mga ginikanan?” siya nangutana.

“Si Garibaldi Benzi ug Nair,” ako mitubag. “Ug si Cézar Benzi ang akong ngalan.”

Siya mihangyo nga makigkita sa akong inahan, nga hapit kuyapi sa dihang gisugilon ko kaniya ang nahitabo. Sa ulahi ang duha ka ginikanan nagtagbo ug dugay nga nag-estoryahanay bahin nako. Human niadto si Alberto miingon kanako: “Ang akong inahan maoy imong tinuod nga inahan, ug igsoon ti ka!”

Ang akong inahan naayo sa iyang sakit ug, nag-inusarang nagpadako sa magulang nakong igsoong lalaki ug babaye. Sa dihang natino ko nga akong nakita ang kinaiyanhon kong pamilya, ako mihangyo sa pagpuyo uban kanila, sa dakong kaguol sa akong inaina. Bisan pa, kusganon kaayo ang akong tinguha nga mahiuban sa akong kaugalingong igsoong lalaki ug babaye. Naluoy usab ako sa akong inahan, nga nag-antos, nga wala masayod kon ako patay na o buhi pa. Busa lig-on ko nga gibarogan ang akong desisyon bisag kini nagkahulogan sa pagbiya gikan sa usa ka maluhong balay sa Guarujá ngadto sa usa ka balay diha sa kabos nga lugar sa Rio de Janeiro. Pagkadako nga kausaban! Karon ako napugos sa paggawas ug sa pagtrabahog maayo human sa klase, kay ang akong pamilya nagsalig man sa akong kita alang sa pangabuhi.

Ako Misaad

Sa dihang ako hingkod na, ako nakakat-on sa paghimo ug, sa ulahi, sa pagdesinyog alahas. Ang grupo nga akong gitrabahoan usab nakiglabot sa mga baligya nga gikan sa gawas​—nga kadaghanan niini kontrabando​—nga dako gayod ug ganansiya. Tungod kay sayon pangitaon ang kuwarta, ako nalimin sa mga parti, babaye, ug sa pagpatuyang sa kahilayan. Unya, sa 22 anyos pa lamang ako, naminyo ako kang Dalva, akong trato sa hayskol. Ako sa pagkatinuod dili takos alang kaniya. Siya usa ka maayong asawa ug inahan​—edukada, matinahuron, ug maayog-batasan.

Usa ka gabii, human nga kami naminyo sulod sa pito ka tuig, samtang ako mipauli sa balay gikan sa laing mapatuyangong parti nga ako misugod sa seryosong pagpamalandong. Ako nangatarongan nga niining matanga sa kinabuhi nga akong gisubay, ako dili gayod makatudlo ug maayong pamatasan ngadto sa among tulo ka nagatubong mga anak. Busa mihukom ako nga mohimog kausaban. Sa pag-abot ko sa balay, gipukaw ko si Dalva aron sultihan siya sa akong desisyon.

“Buot mo bang ingnon nga gipukaw mo ako sa alas dos ang takna sa kabuntagon aron lang sultihan ako nianang imong binuang?” Daghan siyag katarongan sa dili pagtuo kanako. Apan ako misaad: “Niining panahona buhaton ko gayod kana. Ug sa pagsugod, ibalhin ko ang akong talyer tapad sa atong balay aron daghan ang atong panahon nga magkahiusa ingon nga pamilya.” Uban kang Dalva nga nagduhaduha gihapon, kami natulog.

Pagkasunod adlaw nakakita ako ug dos andanas nga tinukod ug mihimog mga plano nga sa itaas kami mopuyo ug sa silong ang akong talyer. Dayon giadto ko ang kaubanan ko kanhi ug nanamilit kanila. Desidido ako sa pagtuman sa akong saad. Sa unang higayon, si Dalva ug ako misugod sa pagkalipay sa kinabuhi nga hiusa uban sa mga anak.

Gitabangan sa Pagtuman sa Akong Saad

Mga tulo ka bulan sa ulahi, si Fabiano Lisowski miduaw kanako. Dugay na siyang nakaila kanako. Busa sa dihang miingon ako nga buot kong mahimamat niya ang akong asawa, siya nangutana: “Ang imo bang legal nga asawa?”

Sa dihang misulod si Dalva, akong gipailaila siya kaniya nga “pari sa usa ka relihiyon sa Bibliya.” Siya nahikatawa ug miingon nga siya usa sa mga Saksi ni Jehova. Wala akoy interes sa relihiyon, apan gusto si Dalva sa Bibliya. Siya ug si Dalva misugod sa pag-estoryahay, apan ako nagpakahilom, sanglit wala koy nasabtan sa ilang gihisgotan.

Gidapit kami ni Fabiano sa miting sa sunod nga Dominggo. Sa iyang kahibulong misaad akong moadto. Si Dalva nalipay kaayo. Siya nahibalo nga ako usa ka tawo nga kasaligan nga motuman sa akong saad ug nga kon ako moingon nga moadto sa miting, siya makasalig niana. Duha ka butang ang akong nakat-onan gikan sa pakiglabot sa kontrabando: Tumana ang imong saad, ug ayaw gayod paulahi sa usa ka kasabotan.

Ako nagtakin kanunay ug rebolber diha sa akong bakos, apan sa dihang ako miadto sa miting, gibilin ko ang rebolber sa balay. Ang mga tawo maabiabihon ug maayog-pamatasan, busa misaad ako nga mobalik sa sunod nga Dominggo. Sukad niadto kami regular nang nagtambongan sa mga miting sa Kingdom Hall, ug wala na gayod ako magtakin ug rebolber pag-usab.

Si Fabiano naghikay nga duawon kami matag Miyerkoles sa gabii, uban sa iyang asawa ug ugangan nga babaye. Kay nasayod nga ateyista ako, kang Dalva siya kanunay nga makigsulti. Mibating walay labot, ako misugod sa pagpakig-estorya kaniya sa ubang mga butang, ug siya sa matinahuron misugod sa paghatag kanakog dugang pagtagad. Nakita ko nga siya dunay librong, “Let God Be True,” apan siya nagpanuko sa pagtanyag niana kanako. Sa kataposan, ako nangutana: “Para sa unsa man kanang libroha?”

Nakurat, siya mitubag: “Tun-anan.”

“Kon kana tun-anan,” ako mitubag, “atong tan-awon kon unsay gipadayag niana.”

Ang tanan nahibulong ug wala masayod kon unsay buhaton. Bisan pa, gisugdan ang pagtuon, ug ako naminaw pag-ayo. Si Dalva malipayon, ug bisan ang tulo ka bata nakaangay sa mga pagpatin-aw ni Fabiano.

Sa panahon sa pagtuon, ang asawa ni Fabiano nakamatikod nga ako nagsige ug panabako, ug siya miingon: “Daw hinabako ka.”

“Ako nanabako na sukad sa nagtungha pa ako,” matud ko. “Ug samtang tun-an ko ang mga desinyo sa mga alahas, magpunay ako ug panabako.”

Sa mataktikanhon, siya miingon: “Daghang tawo ang misulay sa paghunong sa pagtabako apan dili makahimo.”

“Ako makahunong sa bisan unsang panahon kon buot ko,” matud ko.

“Mao kanay imong hunahuna,” siya mitubag.

“Aron ipakita kanimo, ako moundang karong adlawa,” akong giingnan siya. Gihimo ko kadto, ug wala na gayod manabako sukad niadto.

Sa unang pipila ka bulan sa among pagtuon, dili sayon ang mga butang. Giduol ako sa akong mga higala kanhi ug mitanyag ug kuwestiyonable nga mga negosyo, ug ang mga babaye nga akong kauban niadto sa mga parti mianha sa among balay nga nangita kanako. Apan ako determinado na sa pag-usab sa akong kinabuhi, ug pinaagi sa dili-takos nga kalulot ni Jehova, ako nakahimo niana. Mihinay ang akong negosyo sa sinugdan, ug kinahanglang ipaubos namog diyutay ang among sukdanan sa kinabuhi. Apan sa makapalipay, si Dalva mao kanunay ang tuboran sa pagdasig.

Human sa lima ka bulan nga pagtuon sa Bibliya, nawala ang tanan kong pagduhaduha. Ako kombinsido nga si Jehova mao ang matuod nga Diyos ug nga ang Bibliya mao ang iyang sinulat nga Pulong. Busa sa Enero 12, 1962, si Dalva ug ako maoy lakip sa 1,269 ka tawo nga gibawtismohan sa unang dakong kombensiyon sa São Paulo, nga gihimo diha sa Ibirapuera Park. Pagkatahom tan-awon ang duolan sa 48,000 ka tawong nanambong!

Pagtudlo sa Among mga Anak

Ang maong kombensiyon mitabang sa pagpatisok kanako sa kaakohan sa pagtudlo ug pagbansay sa among mga anak. Busa among gihikay dayon alang sa pagtuon sa Bibliya sa pamilya ang mga gabii sa Miyerkoles. Bisan karong adlawa, ang Miyerkoles mao gihapon ang among gabii alang sa pagtuon sa pamilya. Karon, hinunoa, si Dalva ug ako na lamang ang nagtuon, sanglit ang akong mga anak pulos na minyo.

Ang among pagtuon uban sa mga anak naglakip ug mga panaghisgot sa mga problema nga kumon sa mga batan-on sa atong adlaw, sama sa estilo sa pamiste ug pamostura ug hustong paggawi sa kaatbang nga sekso. Usab, kon usa sa mga bata dunay bahin sa Tunghaan sa Teokratikanhong Ministeryo, kini ensayohon sa Miyerkoles sa gabii.

Dugang pa, among gipakita sa mga bata ang katahom sa kalalangan ni Jehova pinaagi sa pagdala kanila ngadto sa mga zoo ug ubang mga dapit. Among tabangan sila sa pag-apresyar nga ang mga hayop ug mga langgam gilalang ni Jehova alang sa kalipay sa tawo ug nga sa dili madugay kita makabatog kalipay nga makakita kanila, dili na diha sa mga halwa o sa sulod sa mga rehas, apan diha sa gawas, diin sila mahimong halugon ug hapuhapon.

Samtang linghod pa ang edad sa mga bata, kami nagbutang ug iskedyol diha sa among dispensilya alang sa pagbasa sa magasing ang Bantayanang Torre ug Pagmata! ug sa ubang mga publikasyon sa Watch Tower Society. Silang tanan naningkamot nga masunod ang iskedyol aron nga ilang ikasugilon kanamo kon unsay ilang nakat-onan. Sa pagkamatuod among ikaingon nga ang pagbansay sa among mga anak niining paagiha nakahatag kanamog dagayang mga ganti. Ang matag usa sa tulo ka bata nabawtismohan sa wala pa sila makaabot sa ilang pagkatin-edyer.

Si Cézar, ang among kinamanghoran, mao ang unang nagpakita ug tinguha alang sa bug-os panahong ministeryo. Sa dihang nuybe anyos pa siya, siya gitawag nga wala pahibaloang daan diha sa plataporma sa usa ka nagapanaw nga magtatan-aw, kinsa misukna kaniya kon unsay gusto niya sa dihang siya modako na. “Bethelite, magtatan-aw sa sirkito, o misyonaryo,” mitubag si Cézar.

Sa edad 17, si Cézar nahimong bug-os panahong payunir nga ministro. Kasamtangan siya mikuhag kurso sa pagpatik, sa ingon nag-andam kaniya sa pagtrabaho sa sangang buhatan sa Watch Tower Society sa Brazil. Wala magdugay siya gidapit sa Bethel, ug siya nag-alagad didto sulod sa upat ka tuig. Unya siya nagminyo, ug siya ug ang iyang asawa nahimong espesyal payunir; sila nagpadayon sa ingon hangtod gipanganak ang ilang anak nga lalaki. Karon si Cézar nag-alagad ingong Kristohanong ansiano, ug regular payunir ang iyang asawa. Ang ilang anak nga lalaki gibawtismohan niadtong 1990, dihang siya 11 anyos pa.

Si Sandra, usa sa among mga anak nga babaye, misulod sa payunir nga pag-alagad niadtong 1981. Sa misunod nga tuig siya naminyo kang Sílvio Chagas, membro sa pamilyang Bethel. Silang duha nag-alagad sa walo ka tuig ingong espesyal payunir ug karon anaa na sa sirkitong buluhaton, nagaduaw sa mga kongregasyon sa mga Saksi ni Jehova. Ang kaluha ni Sandra, si Solange, ug ang iyang bana nag-alagad ingong mga espesyal payunir sulod sa tulo ka tuig. Ang ilang anak nga lalaki, si Hornan, bag-o pa nga gibawtismohan. Ang bana ni Solange maoy usa ka Kristohanong ansiano.

Si Dalva ug ako mibati nga ang espirituwal nga kaugmaran sa among mga anak maoy tungod sa dakong bahin sa among regular nga pagtuon sa pamilya sa gabii sa Miyerkoles, nga nagsugod sa mga 30 ka tuig na kanhi. Ang laing tabang sa pagpadako kanila mao ang among regular nga pag-abiabi diha sa among balay sa nagapanaw nga mga magtatan-aw ug sa ubang bug-os panahong mga ministro. Kining Kristohanong mga igsoong lalaki ug babaye nakatabang sa mga bata sa pag-ugmad sa tumong sa bug-os panahong ministeryo.

Personal nga mga Panalangin

Si Dalva ug ako nakaagi na ug daghang halandomong hitabo sukad niadtong usa balik sa 1962, dihang kami gibawtismohan. Sa taastaas nga panahon ako nag-alagad ingong kapuli nga magtatan-aw sa sirkito, ug among natagamtam ang pribilehiyo sa pagduaw sa mga kongregasyon sa mga Saksi ni Jehova. Nakabahin usab ako sa pagtukod sa among Assembly Hall sa Duque de Caxias, usa ka proyekto nga miabot ug lima ka tuig. Ug ako kanunayng nakigkita sa sibil, medikal, ug militaryong mga awtoridad, lakip sa bise-gobernador sa estado. Ang katuyoan niini nga pakigkita mao ang pag-abang ug mga istadyom alang sa atong mga kombensiyon ug sa pagpatin-aw sa atong neyutral nga baroganan, ug usab kon nganong ang mga Saksi ni Jehova dili modawat sa mga abuno sa dugo.

Sa dihang lantawon nako ug balik ug palandongon ang tanang kahibulongang mga panalangin nga akong nadawat sukad niadtong labing hinungdanong gabii dihang akong gipukaw si Dalva aron sultihan bahin sa akong saad, ako matinud-anong makaingon nga ang labing dakong panalangin sa tanan mao ang pagkahimong usa ka magmamantala sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos. Si Dalva ug ako kombinsido nga ang paagi ni Jehova sa pagtultol kanamo pinaagi sa iyang organisasyon mao sa pagkatinuod “Ang Dalan” nga motultol ngadto sa usa ka malipayong kinabuhi karon ug sa ulahi sa kinabuhi nga dayon diha sa bag-ong kalibotan sa Diyos. (Buhat 9:​2; 19:9)​—Sumala sa giasoy ni Cézar A. Guimarães.

[Hulagway sa panid 23]

Si Cézar Guimarães ug ang iyang pamilya karong adlawa