“Ang Gigukod sa Usa ka Manok Samtang Nag-ulan...”

Sinulat sa koresponsal sa Pagmata! sa Nigeria

SA DIHANG ang among gamayng kongregasyon sa habagatang Nigeria nakadawat sa suplay niini sa tract nga Kingdom News Num. 34, nga gipanagtag sa tibuok kalibotan, naikag kami sa pagdalag mga kopya ngadto sa tanang bahin sa among teritoryo. Dili kadto sayon nga trabaho. Sulod sa among teritoryo mao ang mga kampo sa umahan, nga nagtanom ug balanghoy, ube, ug ubang mga pagkaon. Kining maong mga kampo nahimutang sa kahiladman sa tropikanhong lasang. Ang pag-abot kanila lisod apan dili gayod kay imposible. Kon buot sabton, ang kabubut-on sa Diyos mao nga ang maayong balita makaabot sa tanang matang sa mga tawo, bisan sa mga mag-uuma diha sa lasang.​—1 Timoteo 2:3, 4.

Busa, niadtong Oktubre 16, 1995, 18 kanamo ang migikan sa alas 7:30 s.b. aron moadto sa usa ka kampo sa umahan nga ginganlag Abomgbada, nga ang gilay-on maoy mga duha ka milya. Sa tungatunga sa distansiya, kami miubog ug usa ka sapa. Ang tubig abot sa hawak.

Aron makaabot sa laing kampo niadtong adlawa mismo, kinahanglang molabang kamig dakodakong sapa. Sa maong panahon, upat lang ka igsoong lalaki ug usa ka igsoong babaye ang milabang niana. Ang nahibilin sa grupo nagpabilin.

Daghan ang namati niadtong adlawa. Nakadugang sa among kalipay mao ang among gitawag nga among alawans sa lasang. Samtang nagpadayon kami sa among panaw, kami namupo ug nangaon sa pipila ka prutas nga nanubo sa kalasangan. Nakahibalag kamig maabiabihong mga mag-uuma nga nagpabili sa among mga paghago aron makaabot kanila; gihatagan nila kamig mga buongon aron pagtagbaw sa among kauhaw. Nakaduaw kami ug mga 250 ka tawo, nga nang-apod-apod sa tanang tract nga among gidala.

Usa ka Dakong Hagit

Ang dakong hagit miabot duha ka adlaw sa ulahi. Sa pito ka milya nga distansiya mao ang Ose Anasi, usa ka kampo nga lagmit wala gayod maabot sa organisadong pagsangyaw. Ang pipila nagduhaduha bahin sa pag-adto didto. Ang paglabang sa Subang Urasi peligroso, ug daghan kanamo dili antigong molangoy. Ang pag-ubog basin peligroso tungod sa hait nga mga tuod sa kahoy. Ang lapokong mga dapit maoy danlog, ug ang pagkatumba basin makapasamad. Pipila sa ginamag-tawong mga taytayan maoy huyang. May mga halas, mga buaya, ug mga sapa nga daghag alimatok.

Napulog-unom kanamo ang mihukom sa pag-adto. Mibaktas kamig mga usa ka milya una pa mosakay ug bangka aron molabang sa kusog ug peligrosong Subang Urasi. Aron makaabot sa bangka, kinahanglang molugsong kami sa usa ka titip nga bungtod. Ting-ulan niadto, ug ang suba nagbaha. Ang tibuok nga dapit may kulonon nga yuta; ug sa ting-ulan, kini danlog kaayo. Sa pagkawas namo sa bangka, among nadiskobrehang ang agianan nahimong sapa nga tulo ka tiil ang giladmon sa pipila ka dapit. Niadtong panahona nagsugod ang dagko namong mga suliran.

Miubog kami ubay sa maong agianang sapa sulod sa mga 30 minutos. Danlog kaayo ang yuta nga daghan kanamo ang natumba ngadto sa lapokong tubig, nga ang among mga Bibliya, mga magasin, ug mga tract nangabasa. Masadyaon kami, mao nga dihang may natumba, kami nangatawag kusog, lakip ang natumba.

Samtang gilabang namo ang usa ka gamayng sapa, ang mga alimatok mitapot sa among mga bitiis. Usa ka batan-ong igsoong babaye nga gitapotan ug alimatok ang bitiis mipiliik ug kusog. Siya nagsiyagit gihapon human matangtang ang alimatok. Kadto usab giisip namong kataw-anan ingong bahin sa adbentura, ug nagpadayon kami sa among panaw.

Sa paglabang sa laing sapa, usa ka igsoong lalaki mihukom nga dili moubog sama sa gibuhat sa uban kondili milukso. Milampos siya sa tubig apan wala sa lapok. Siya nadigyas, unya natumba sa lapok. Mibakod siya, mihiling sa kaugalingon, ug nakadiskobreng walay samad, ug unya miingon: “Walay kaso; bahin kini sa kasinatian.” Among nahinumdoman nga si apostol Pablo usab nakahibalag ug “mga kapeligrohan gikan sa mga suba,” lagmit nga labaw pa kay niadtong among naatubang.​—2 Corinto 11:26.

Mitabok kami sa ginamag-kamot nga taytayan, nga peligrosong tan-awon, apan kaming tanan nakahimo pagtabok niana. Human niadto ang dapit nahimong mas danlog, mao nga ang mga pagkatumba nahimo nang kasagaran.

Kauban namo ang usa ka regular payunir nga igsoong lalaki nga halos 70 anyos na. Niadtong buntaga siya mianha aron pagpanghinaot nga magmaayo ang among panaw. Apan human kami moampo alang sa panalangin ni Jehova, siya nangutana: “Nganong magpabilin man ako samtang kamo manangyaw?” Miinsistir siya sa pagkuyog, ug walay gisulti ni bisan kinsa ang makapahimo niya sa pagpabilin. Miingon siya nga si Jehova magauban kaniya. Busa siya mikuyog.

Sa dihang siya natikay-ang sa danlog nga yuta, walay katawa. Kay nabalaka, amo siyang gipangutana kon nasakitan ba siya. Mitubag siya: “Wala. Naghinayhinay ako sa pagkatumba aron dili madaot ang yuta.” Nangatawa kami tungod kay nahupayan ug nahinumdom sa Isaias 40:31, nga nag-ingon nga “kadtong nagalaom kang Jehova makabaton ug kusog.”

Mapabilhong mga Mamiminaw

Sa kataposan nakaabot kami sa among destinasyon. Ang sanong sa katawhan labing makapadasig. Usa ka lalaki ang nahadlok sa dihang iya kaming nakitang nagsingabot sa iyang payag, apan sa pagkahibalo kon kinsa kami, siya miingon: “Halos dili kami makatuo nga gihimo ninyo ang maong lisod nga panaw aron lang makasangyaw kanamo. Gipasalamatan namo kana.” Mitubag kami pinaagi sa lokal nga panultihon: “Ang gigukod sa usa ka manok samtang nag-ulan mahinungdanon niana.” Ang tawo nakasabot.

Ang laing mag-uuma miingon: “Kon ang pagsangyaw nakaabot na niining dapita, kana nagkahulogan nga ang kaluwasan nakaabot na kanato.” Daghan ang may mga pangutana, nga among gitubag. Gihangyo nila kami sa pagbalik, ug misaad kaming mobalik.

Sa Ose Anasi kami nakapahimutang ug mga 112 ka tract​—ang tanan nga among dala. Tanantanan, kami nakasangyaw ngadto sa mga 220 ka tawo.

Sa among pagpauli, kami nasalaag. Ang pagbalik sa among agi ngadto sa kampo dangtan untag usa ka oras ug tunga, ug nagsingabot na ang gabii. Kami miampo nga hilom kang Jehova ug mihukom sa pagpadayon, bisan pag kana nagkinahanglan sa paglabang ug peligrosong suba nga ang tubig abot sa among bat-ang.

Human sa paglabang, nakaplagan namo ang among dalan ug nadiskobrehan sa among katingala nga nahiabot na kami sa upat ka bahin sa lima sa distansiya sa pagkauli sa balay. Ang among pagkasalaag misangpot nga laktoranan nga nakapakunhod sa among panaw ug labing menos usa ka oras! Hinuon, kaming tanan nalipay ug nagpasalamat kang Jehova. Samtang talisalop ang adlaw, kami nakaabot sa balay​—gikapoy ug gigutom apan malipayon kaayo.

Sa ulahi, samtang gihisgotan namo ang mga kasinatian niadtong adlawa, usa ka igsoong babaye miingon: “Nakadungog akog mga estorya bahin sa maong dapit, mao nga nasayod ako nga ako matumba. Kon dili pa tungod sa maayong balita, dili ako moadto nianang dapita, dili bisan pa tungod sa tanang salapi niining kalibotana!” Usa ka igsoong lalaki mipatugbaw: “Sa kataposan ang maayong balita nakaabot sa Ose Anasi!”

[Mga hulagway sa panid 23]

Pagtabok sa lokal nga taytayan

Milabang kamig daghang sapa nga daghag alimatok

Sa ubos niining peligrosong agianan, misakay kamig bangka aron molabang sa Subang Urasi